جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karla Soares-Weiser, Nicola Maayan, Hanna Bergman. Vitamin E for antipsychotic-induced tardive dyskinesia. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1465-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1465-fa.html
پیشینه
داروهای آنتی‌سایکوتیک (نورولپتیک) به‌طور گسترده‌ای برای درمان افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این وجود، استفاده از آن با عوارض جانبی مانند اختلالات حرکتی مثل تاردیو دیسکینزی (TD) -مشکلی که اغلب با حرکات ناخواسته تکراری در اطراف دهان و صورت دیده می‌شود، همراه است. ویتامین E به‌عنوان درمانی برای جلوگیری یا کاهش TD پیشنهاد شده است.
اهداف
هدف اولیه تعیین اثرات بالینی ویتامین E در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا سایر بیماری‌های روانی مزمن که به‌علت مصرف آنتی‌سایکوتیک‌ها دچار TD شده بودند، بود.
اهداف ثانویه عبارت بودند از:
.1 بررسی اینکه آیا تأثیر ویتامین E در طول زمان حفظ می‌شود یا خیر؛
.2 آزمودن این فرضیه که استفاده از ویتامین E برای کسانی که مبتلا به TD زودهنگام می‌شوند (کمتر از 5 سال) موثرتر است.
اهداف ثانویه عبارت بودند از:
.1 بررسی اینکه آیا تأثیر ویتامین E در طول زمان حفظ می‌شود یا خیر؛
.2 آزمودن این فرضیه که استفاده از ویتامین E برای کسانی که مبتلا به TD زودهنگام می‌شوند (کمتر از 5 سال) موثرتر است.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی را در کاکرین (جولای 2015 و اپریل 2017) جست‌وجو کردیم، تمامی ارجاعات مطالعات شناسایی شده را برای ارزیابی‌های بیشتر بررسی کردیم و با نویسندگان کارآزمایی‌ها برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما گزارش‌هایی را در این مرور گنجاندیم که شامل افراد مبتلا به TD ناشی از آنتی‌سایکوتیک‌ها و اسکیزوفرنی بودند و داروهای آنتی‌سایکوتیک خود را ادامه داده و به صورت تصادفی به گروه‌های دریافت کننده ویتامین E یا دارونما، بدون مداخله یا هر مداخله دیگری تخصیص یافته بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما به‌طور مستقل داده‌ها را از این کارآزمایی‌ها استخراج کردیم و خطر نسبی (RR) یا میانگین تفاوت (MD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) برآورد کردیم. ما فرض کردیم افرادی که زودهنگام مطالعه را ترک کرده بودند، بهبودی نداشتند. ما احتمال سوگیری را ارزیابی کردیم و جدول «خلاصه یافته‌ها» را با استفاده از GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) شکل دادیم.
نتایج اصلی
در حال حاضر، این مرور شامل 13 کارآزمایی تصادفی‌سازی شده ضعیف در گزارش است (مجموع 478 نفر)، تمام شرکت‌کنندگان، بزرگسالان مبتلا به اختلالات روانپزشکی مزمن، اغلب اسکیزوفرنی و TD ناشی از آنتی‌سایکوتیک بودند. اختلاف واضح بین ویتامین E و پلاسبو برای پیامد TD وجود نداشت: به اندازه کلینیکی معنادار نبود (6 RCT؛ N = 264؛ RR: 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.01؛ شواهد با کیفیت پائین). با این حال، افرادی که به گروه پلاسبو اختصاص داده شده بودند ممکن است علائم آن‌ها در مقایسه با کسانی که ویتامین E دریافت کرده بودند، بدتر شود (5 RCT؛ N = 85؛ RR: 0.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.07 تا 0.76؛ شواهد با کیفیت پائین). شواهدی از تفاوت در میزان بروز عوارض جانبی (9 RCT؛ N = 205؛ RR: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 4.15؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، عوارض جانبی اکستراپیرامیدال (1 RCT؛ N = 104؛ MD: 1.10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.02 - تا 3.22؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا پذیرش درمان (اندازه‌گیری شده با تعداد شرکت‌کنندگانی که زودهنگام از مطالعه کنار کشیدند) (میان‌مدت؛ 8 RCT؛ N = 232؛ RR: 1.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.64 تا 1.80؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). هیچ کارآزمایی درباره اعتماد‌به‌نفس اجتماعی، اجتماعی شدن، شبکه‌های اجتماعی یا کیفیت زندگی فردی، پیامدهایی که برای بیماران مهم هستند، گزارش نداده بود. هیچ اطلاعات مبتنی بر کارآزمایی در مورد تأثیر ویتامین E برای کسانی که مبتلا به TD زودرس هستند، وجود ندارد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
کارآزمایی‌های کوچک با کیفیت محدود نشان می‌دهد که ویتامین E می‌تواند در برابر بدتر شدن TD نقش محافظتی داشته باشد. شواهدی وجود ندارد که ویتامین E علائم این شرایط مشکل‌ساز و ناراحت‌کننده را پس از تثبیت بیماری بهبود ببخشد. کارآزمایی‌های جدید و بهتر در این حوزه پژوهش ضرورت دارد، و از میان درمان‌های متعدد کمکی که برای TD تجویز شده است، ویتامین E انتخاب خوبی برای ارزیابی‌های بیشتر خواهد بود.
خلاصه به زبان ساده
ویتامین E در درمان تاردیو دیسکنزی ناشی از آنتی‌سایکوتیک‌ها
سوال مطالعه مروری
آیا ویتامین E برای درمان یک عارضه جانبی ناخوشایند مصرف داروهای ضد روان‌پریشی -تاردیو دیسکینزی- در افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی یا سایر بیماری‌های مشابه روانی هستند، مفید است؟
پیشینه
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب صداهایی می‌شنوند و چیزهایی (توهم‌ها) می‌بینند و باورهای عجیب و غریب دارند. این علائم معمولا با داروهای ضد روان‌پریشی درمان می‌شوند. با این حال، این داروها می‌توانند عوارض جانبی ناخوشایند داشته باشند. تاردیو دیسکینزی یک حرکت غیر ارادی است که باعث ایجاد تنشنج، اسپاسم یا شکلک در صورت، دهان، زبان و فک می‌شود. این حالت ناشی از مصرف طولانی‌مدت یا دوزهای بالای داروهای ضد روان‌پریشی است، درمان آن بسیار دشوار است و می‌تواند غیر قابل درمان باشد. ویتامین E به عنوان یک درمان پیشنهاد شده، اما تا کنون مزایای استفاده از ویتامین E برای این مورد به نظر کوچک می‌رسد.
ویژگی‌های مطالعه
ما در جولای 2015 و اپریل 2017 به دنبال کارآزمایی‌ها جست‌وجو کردیم، ما از ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی در کاکرین استفاده کردیم. این مرور شامل 13 کارآزمایی تصادفی‌سازی شده با گزارشات ضعیف است که اثرات ویتامین E را برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا سایر بیماری‌های مزمن روانی بررسی کرده بودند و همچنین در اثر استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی به TD مبتلا شده بودند. این کارآزمایی‌ها 478 شرکت‌کننده را که به‌مدت طولانی بیمار بودند، به‌شیوه تصادفی اختصاص داده بودند.
نتایج اصلی
ویتامین E ممکن است در برابر تاردیو دیسکینزی اثر محافظتی داشته باشد. با این حال، هیچ شواهد مشخصی وجود ندارد که ویتامین E باعث بهبود وضعیت این مشکل پیچیده و ناراحت‌کننده شود.
کیفیت شواهد
شواهد موجود ضعیف، محدود و بی‌کیفیت هستند و ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری در مورد استفاده از ویتامین E برای تاردیو دیسکینزی ناشی از ضد روان‌پریشی‌ها داشته باشیم. کارآزمایی‌های به خوبی طراحی شده شامل تعداد زیادی شرکت‌کننده در بررسی اثرات ویتامین E برای مدت‌های طولانی‌تر برای تعیین اینکه آیا این ویتامین گزینه درمانی موثری برای تاردیودیسکینزی است، مورد نیاز است.
این خلاصه به زبان ساده توسط نویسندگان این مطالعه مروری از یک خلاصه که ابتدا توسط بن گری، پژوهشگر ارشد بنیاد مک‌پین (http://mcpin.org) نوشته شده، اقتباس شده است.
آیا ویتامین E برای درمان یک عارضه جانبی ناخوشایند مصرف داروهای ضد روان‌پریشی -تاردیو دیسکینزی- در افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی یا سایر بیماری‌های مشابه روانی هستند، مفید است؟
پیشینه
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب صداهایی می‌شنوند و چیزهایی (توهم‌ها) می‌بینند و باورهای عجیب و غریب دارند. این علائم معمولا با داروهای ضد روان‌پریشی درمان می‌شوند. با این حال، این داروها می‌توانند عوارض جانبی ناخوشایند داشته باشند. تاردیو دیسکینزی یک حرکت غیر ارادی است که باعث ایجاد تنشنج، اسپاسم یا شکلک در صورت، دهان، زبان و فک می‌شود. این حالت ناشی از مصرف طولانی‌مدت یا دوزهای بالای داروهای ضد روان‌پریشی است، درمان آن بسیار دشوار است و می‌تواند غیر قابل درمان باشد. ویتامین E به عنوان یک درمان پیشنهاد شده، اما تا کنون مزایای استفاده از ویتامین E برای این مورد به نظر کوچک می‌رسد.
ویژگی‌های مطالعه
ما در جولای 2015 و اپریل 2017 به دنبال کارآزمایی‌ها جست‌وجو کردیم، ما از ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی در کاکرین استفاده کردیم. این مرور شامل 13 کارآزمایی تصادفی‌سازی شده با گزارشات ضعیف است که اثرات ویتامین E را برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا سایر بیماری‌های مزمن روانی بررسی کرده بودند و همچنین در اثر استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی به TD مبتلا شده بودند. این کارآزمایی‌ها 478 شرکت‌کننده را که به‌مدت طولانی بیمار بودند، به‌شیوه تصادفی اختصاص داده بودند.
نتایج اصلی
ویتامین E ممکن است در برابر تاردیو دیسکینزی اثر محافظتی داشته باشد. با این حال، هیچ شواهد مشخصی وجود ندارد که ویتامین E باعث بهبود وضعیت این مشکل پیچیده و ناراحت‌کننده شود.
کیفیت شواهد
شواهد موجود ضعیف، محدود و بی‌کیفیت هستند و ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری در مورد استفاده از ویتامین E برای تاردیو دیسکینزی ناشی از ضد روان‌پریشی‌ها داشته باشیم. کارآزمایی‌های به خوبی طراحی شده شامل تعداد زیادی شرکت‌کننده در بررسی اثرات ویتامین E برای مدت‌های طولانی‌تر برای تعیین اینکه آیا این ویتامین گزینه درمانی موثری برای تاردیودیسکینزی است، مورد نیاز است.
این خلاصه به زبان ساده توسط نویسندگان این مطالعه مروری از یک خلاصه که ابتدا توسط بن گری، پژوهشگر ارشد بنیاد مک‌پین (http://mcpin.org) نوشته شده، اقتباس شده است.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Schizophrenia Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/1/12 | انتشار: 1396/10/27
