ده کارآزمایی که 1467 نوزاد را وارد کردند، معیارهای ورود ما را به مطالعه داشتند. محققان در نه کارآزمایی (1458 نوزاد)، باد کردن پایدار را بدون فشردن قفسه سینه تجویز کردند. استفاده از باد کردن پایدار، هیچ تاثیری بر پیامد‌های اولیه این مرور نداشت: مرگ‌و‌میر در اتاق زایمان (RR معمول: 2.66؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.11 تا 63.40؛ I² کاربردی نبود)؛ RD معمول: 0.00؛ 95% CI؛ 0.02‐ تا 0.02؛ I² = 0%؛ 5 مطالعه، 479 شرکت‌کننده)؛ و مرگ‌و‌میر حین بستری در بیمارستان (RR معمول: 1.09؛ 95% CI؛ 0.83 تا 1.43؛ I² =42%؛ RD معمول: 0.01؛ 95% CI؛ 0.02‐ تا 0.04؛ I² = 24%؛ 9 مطالعه، 1458 شرکت‌کننده). کیفیت شواهد برای مرگ‌ومیر در اتاق زایمان، پائین بود زیرا محدودیت‌هایی در طراحی مطالعه و عدم دقت در تخمین‌ها وجود داشت (فقط یک مورد مرگ‌ومیر در طول مطالعات ثبت شد). برای مرگ‌ومیر پیش از ترخیص، کیفیت شواهد در سطح متوسطی قرار داشتند: در پیگیری طولانی‌تر، مرگ‌ومیرهای بیشتری وجود داشت (143 = n) اما محدودیت‌های موجود در طراحی مطالعه باقی ماندند. میان پیامد‌های ثانویه، مدت زمان استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی در گروه SLI کوتاه‌تر بود (تفاوت میانگین (MD): 5.37‐ روز؛ 95% CI؛ 6.31‐ تا 4.43‐؛ I² = 95%؛ 5 مطالعه؛ 524 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین). ناهمگونی، اهمیت آماری، و اندازه تاثیرات این پیامد، عمدتا تحت تاثیر یک مطالعه واحد با خطر بالای سوگیری، قرار داشت: هنگامی که این مطالعه از تجزیه‌و‌تحلیل حذف شد، اندازه این تاثیر کاهش یافت (MD؛ 1.71‐ روز؛ 95% CI؛ 3.04‐ تا 0.39‐؛ I² = 0%). نتایج هیچ تفاوتی را در هر‌یک از پیامد‌های ثانویه دیگر نشان ندادند (مانند خطر لوله‌گذاری داخل نای (endotracheal intubation) خارج از اتاق زایمان تا 72 ساعت پس از تولد (RR معمول: 0.91؛ 95% CI؛ 0.79 تا 1.04؛ I² =65%؛ 5 مطالعه؛ 811 شرکت‌کننده)؛ خطر تجویز سورفکتانت طی بستری در بیمارستان (RR معمول: 0.99؛ 95% CI؛ 0.91 تا 1.08؛ I² = 0%؛ 9 مطالعه؛ 1458 شرکت‌کننده)؛ خطر ابتلا به بیماری ریوی مزمن (RR معمول: 0.99؛ 95% CI؛ 0.83 تا 1.18؛ I² = 0%؛ 4 مطالعه، 735 شرکت‌کننده)؛ پنوموتوراکس (pneumothorax) (RR معمول: 0.89؛ 95% CI؛ 0.57 تا 1.40؛ I² = 34%؛ 8 مطالعه، 1377 نوزاد)؛ یا خطر مجرای شریانی باز (patent ductus arteriosus) که نیازمند ‌درمان دارویی باشد (RR معمول: 0.99؛ 95% CI؛ 0.87 تا 1.12؛ I² = 48%؛ 7 مطالعه، 1127 نوزاد). کیفیت شواهد برای این پیامد‌های ثانویه، متوسط بود (محدودیت‌ها در طراحی مطالعه ‐ GRADE) به جز برای پنوموتوراکس (کیفیت پائین: محدودیت‌ها در طراحی مطالعه و عدم دقت تخمین‌ها ‐ GRADE). برای مقایسه استفاده از باد کردن پایدار اولیه در برابر باد کردن استاندارد در احیای نوزادان با فشردن قفسه سینه، نتوانستیم متاآنالیز را انجام دهیم زیرا فقط یک کارآزمایی را برای ورود به این مرور (یک مطالعه پایلوت با 9 نوزاد پره‌ترم) شناسایی کردیم.