جلد 2017 -                   جلد 2017 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tippawan Liabsuetrakul, Thanapan Choobun, Krantarat Peeyananjarassri, Q Monir Islam. Antibiotic prophylaxis for operative vaginal delivery. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1382-fa.html
پیشینه
گزارش شده که زایمان واژینال به کمک وکیوم و فورسپس باعث افزایش بروز عفونت پس از زایمان و پذیرش مجدد مادران در بیمارستان نسبت به زایمان خودبه‌خودی واژینال می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک ممکن است برای پیشگیری از این عفونت تجویز شوند. با این حال، منافع پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک‌ برای زایمان واژینال operative هنوز مشخص نیست.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک در کاهش عوارض جانبی دوران بارداری در زنانی که تحت زایمان واژینال operative از جمله زایمان‌های وکیوم یا فورسپس یا هر دو قرار می‌گیرند.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (12 جولای 2017)، ClinicalTrials.gov، پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت WHO International Clinical Trials Registry Platform (ICTRP) (12 جولای 2017) و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌شده را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که به مقایسه رژیم‌های آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک با پلاسبو یا عدم درمان در زنانی که تحت زایمان‌های وکیوم یا فورسپس قرار می‌گیرند، پرداخته بودند؛ واجد شرایط بودند. شرکت‌کنندگان تمام زنان باردار بدون شواهدی از عفونت یا دیگر اندیکاسیون‌های نیاز به آنتی‌بیوتیک در هر سن حاملگی بودند که به هر دلیلی تحت زایمان با وکیوم یا فورسپس قرار گرفتند. مداخلات هرگونه پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک (هر رژیم دوزی، هر مسیر تزریق یا در هر زمانی در حین زایمان یا دوره پس از زایمان) بود که با پلاسبو یا عدم درمان مقایسه شد.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری مناسب بودن و کیفیت روش‌شناختی را ارزیابی کردند. دو نویسنده مطالعه مروری داده‌ها را به‌طور جداگانه با استفاده از فرم‌های آماده استخراج داده، استخراج کردند. هرگونه عدم توافق با بحث حل‌و‌فصل حل شد و توسط بحث با همه نویسندگان به یک توافق دست یافتند. ما کیفیت روش‌شناختی یک مطالعه انتخاب شده را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
یک کارآزمایی که شامل 393 زن تحت زایمان با وکیوم یا فورسپس بود، انتخاب شد. در این کارآزمایی، پس از بستن بند ناف، آنتی‌بیوتیک سفوتتان (cefotetan) داخل وریدی با عدم استفاده از درمان آنتی‌بیوتیکی مقایسه شد. این فقط تنها دو مورد از 9 پیامد مشخص شده را در این مطالعه مروری گزارش کرد. هفت زن در گروه بدون آنتی‌بیوتیک اندومتریت داشتند و هیچ‌کدام از زنان در گروه آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک، اندومتریت نداشتند، کاهش خطر 93% بود (خطر نسبی (RR): 0.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.00 تا 1.21؛ شواهد با کیفیت پائین). از نظر طول مدت بستری در بیمارستان بین دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (میانگین تفاوت (MD): 0.09 روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 - تا 0.41؛ شواهد با کیفیت پائین). به‌طور کلی، خطر سوگیری (Bias) نامشخص بود. کیفیت شواهد با استفاده از GRADE برای اندومتریت و طول مدت بستری مادر کم بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
یک کارآزمایی کوچک شناسایی شد که فقط دو پیامد را گزارش داد. شواهد حاصل از این تک کارآزمایی نشان می‌دهد که پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک ممکن است به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در اندومتریت یا طول مدت بستری مادر منجر شود. برای ارزیابی تاثیر پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک پس از زایمان واژینال operative هیچ اطلاعاتی در مورد پیامدهای دیگر وجود نداشت. تحقیقات آینده در مورد پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک برای زایمان واژینال ضروری است تا نتیجه‌گیری شود که آیا برای کاهش موربیدیتی پس از زایمان مفید است یا خیر.
خلاصه به زبان ساده
آیا پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک برای زنانی که تحت زایمان واژینال operative قرار می‌گیرند موثر یا ایمن است؟
موضوع چیست؟
ما می‌خواستیم ارزیابی کنیم که آیا دادن آنتی‌بیوتیک به همه زنان تحت زایمان واژینال operative (با استفاده از وکیوم یا فورسپس) از عفونت در مادر بدون افزایش دیگر عوارض جانبی در مادر و نوزاد پیشگیری می‌کند یا خیر.

چرا این موضوع مهم است؟
زنانی که تحت زایمان واژینال به کمک ابزار وکیوم یا فورسپس قرار می‌گیرند ممکن است در مقایسه با زنانی که زایمان واژینال خودبه‌خودی طبیعی را تجربه می‌کنند با احتمال بیشتری به عفونت پس از زایمان مبتلا شوند یا نیاز به بستری مجدد در بیمارستان پس از زایمان داشته باشند. دلایل اصلی برای یک زایمان واژینال operative، مرحله دوم لیبر طولانی‌مدت، مشکوک به برخی از مشکلات برای کودک و تمایل به کوتاه شدن مرحله دوم زایمان به نفع مادر است.
آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک ممکن است برای پیشگیری یا کاهش خطر این عفونت‌ها استفاده شوند. با این حال، هنوز در مورد عوارض آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک در کاهش عفونت بعد از زایمان بعد از زایمان واژینال operative، تردیدهایی وجود دارد.

ما چه شواهدی یافتیم؟
ما در جولای 2017 شواهدی را جست‌وجو کردیم و فقط یک مطالعه منتشر شده را در سال 1989 شناسایی کردیم. این مطالعه شامل 393 زن بود که زایمان به کمک وکیوم یا فورسپس قرار گرفتند و آن‌هایی را که سفوتتان دریافت کرده بودند با آن دسته از زنان که هیچ درمانی دریافت نکردند، مقایسه نمود. بین دو گروه از زنان از لحاظ سن، حاملگی‌های قبلی و سایر ویژگی‌های مهم تفاوتی وجود نداشت. فقط دو پیامد گزارش شده در این کارآزمایی عفونت رحم (اندومتریت) و مدت بستری در بیمارستان بود. نتایج این کارآزمایی گزارش داد که هفت خانم در گروهی که هیچ‌گونه آنتی‌بیوتیکی دریافت نکردند، عفونت رحم (اندومتریت) داشتند. هیچ‌یک از زنان در گروه آنتی‌بیوتیک عفونت نداشت. دادن آنتی‌بیوتیک‌ها در هر دو گروه تاثیری بر مدت بستری در بیمارستان برای مادر نداشت. کیفیت شواهدی برای این دو پیامد پائین ارزیابی شد: شواهد حاصل از یک کارآزمایی واحد است که شامل تعداد بسیار کمی از زنان بوده و فقط دو پیامد گزارش شده است.

این یافته‌ها چه معنایی دارد؟
شواهد حاصل از این کارآزمایی واحد نشان می‌دهد که پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک ممکن است به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در اندومتریت یا طول مدت بستری مادر در بیمارستان منجر شود. برای ارزیابی تاثیر آنتی‌بیوتیک‌های برای پیشگیری از عفونت بعد از زایمان واژینال operative، اطلاعاتی در مورد هیچ‌یک از سایر پیامدها وجود نداشت. تحقیقات آینده در مورد پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیک برای زایمان واژینال operative جهت فراهم آوردن شواهدی در مورد این که آیا این مداخلات مفید است یا خیر، مورد نیاز است.

(980 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (46 دریافت)    

پذیرش: 1396/4/21 | انتشار: 1396/5/14