جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sheena Derry, Philip J Wiffen, R Andrew Moore, Ewan D McNicol, Rae F Bell, Daniel B Carr, et al . Oral nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) for cancer pain in adults. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1321-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1321-fa.html
Sheena Derry* 
, Philip J Wiffen , R Andrew Moore , Ewan D McNicol , Rae F Bell , Daniel B Carr , Mairead McIntyre , Bee Wee
, Philip J Wiffen , R Andrew Moore , Ewan D McNicol , Rae F Bell , Daniel B Carr , Mairead McIntyre , Bee Wee
پیشینه
درد یک علامت شایع در سرطان است و 30% تا 50% از تمام افراد مبتلا به سرطان دچار درد متوسط تا شدیدی می‌شوند که ممکن است تاثیر منفی عمده‌ای بر کیفیت زندگی آنها داشته باشد. داروهای غیر اوپیوئیدی (Non-opioid) معمولا برای درمان درد سرطان استفاده می‌شوند، و به این منظور در نردبان درمان درد سرطان سازمان جهانی بهداشت (WHO)، به‌تنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها (opioids) توصیه می‌شود.
مطالعه مروری قبلی کاکرین که شواهد مربوط به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID ؛nonsteroidal anti-inflammatory drugs) یا پاراستامول (paracetamol)، را به‌تنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها، برای درد سرطان مورد بررسی قرار داد در سال 2015 حذف شد زیرا قدیمی بود؛ تاریخ آخرین جست‌وجو سال 2005 بود. این مطالعه مروری، و مطالعه مروری دیگری درباره پاراستامول، شواهد را به‌روزرسانی می‌کنند.
مطالعه مروری قبلی کاکرین که شواهد مربوط به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID ؛nonsteroidal anti-inflammatory drugs) یا پاراستامول (paracetamol)، را به‌تنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها، برای درد سرطان مورد بررسی قرار داد در سال 2015 حذف شد زیرا قدیمی بود؛ تاریخ آخرین جست‌وجو سال 2005 بود. این مطالعه مروری، و مطالعه مروری دیگری درباره پاراستامول، شواهد را به‌روزرسانی می‌کنند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی NSAIDهای خوراکی برای درد سرطان در بزرگسالان، و عوارض جانبی گزارش شده در طول استفاده از آنها در کارآزمایی‌های بالینی.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)، MEDLINE، و Embase را از آغاز تا اپریل 2017، همراه با فهرست منابع مقالات بازیابی شده و مطالعات مروری، و 2 پایگاه ثبت مطالعات آنلاین جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما مطالعات تصادفی‌سازی، دوسو کور، یک‌سو کور، یا open-label را با طول مدت 5 روز یا بیشتر انتخاب کردیم که هر یک از NSAIDهای خوراکی را به‌تنهایی با پلاسبو یا NSAID دیگر، یا ترکیبی از NSAID به همراه اوپیوئید با همان دوز به‌تنهایی، برای درد سرطان با هر شدت مقایسه کردند. حداقل اندازه مطالعه در هر بازوی درمان در تصادفی‌سازی اولیه 25 شرکت‌کننده بود.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور مستقل مطالعات را جست‌وجو کردند، داده‌های مربوط به اثربخشی و عوارض جانبی را استخراج کردند، و مسائل مربوط به کیفیت مطالعه و سوگیری (Bias) بالقوه را بررسی کردند. ما هیچ تجزیه‌و‌تحلیل ترکیبی انجام ندادیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کرده و جدول «خلاصه‌ای از یافته‌ها» را ایجاد کردیم.
نتایج اصلی
11 مطالعه معیارهای ورود را به مطالعه داشتند، یک هفته یا بیشتر ادامه داشتند؛ 949 شرکت‌کننده با درد متوسط یا شدید که در ابتدا تصادفی‌سازی شدند، اما تعداد کمتری درمان را کامل کردند یا نتایج درمان را داشتند. 8 مطالعه دوسو کور بودند، 2 مطالعه تک‌سو کور و 1 مطالعه open-label بود. هیچ مطالعه‌ای مربوط به کنترل پلاسبو به‌تنهایی وجود نداشت؛ 8 مطالعه NSAIDهای مختلف را مقایسه کردند، 3 مطالعه یک NSAID را همراه با اوپیوئید یا اوپیوئید ترکیبی، و 1 مطالعه هر دو را مقایسه کردند. هیچ مطالعه‌ای یک NSAID همراه با اوپیوئید را با اوپیوئید با دوز مشابه به‌تنهایی مقایسه نکرد. اکثر مطالعات از نظر کورسازی، داده‌های ناقص مربوط به پیامد، یا اندازه کوچک در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند؛ هیچ‌کدام از مطالعات به‌طور واضح در معرض خطر پائین سوگیری قرار نداشتند.
مقایسه NSAIDها به‌عنوان یک گروه با درمان دیگر، یا یک NSAID با NSAID دیگر امکان‌پذیر نبود. نتایج برای همه NSAIDها به‌عنوان یک کوهورت تصادفی‌شده (randomised cohort) گزارش شدند. ما نتایج همه پیامدها را دارای شواهد با کیفیت بسیار پائین قضاوت کردیم.
هیچ‌کدام از مطالعات پیامدهای اولیه ما را درباره شرکت‌کنندگان دارای کاهش درد حداقل 50% و حداقل 30% از ابتدای مطالعه گزارش نکردند؛ شرکت‌کنندگان با درک کلی بیمار از تغییر (PGIC ؛Patient Global Impression of Change) با بهبود زیاد تا بسیار زیاد (یا معادل آن). با استفاده از NSAID، در ابتدا درد متوسط یا شدید پس از یک یا دو هفته در 4 مطالعه (در کل 415 شرکت‌کننده) به اندازه نداشتن درد بدتر از خفیف (کمتر از درد خفیف) کاهش یافته بود، و این برآورد در مطالعات فردی حدود 26% تا 51% بود.
عوارض جانبی و گزارش خروج متناقض بودند. 2 عارضه جانبی جدی با NSAIDها، و 22 مورد مرگ، گزارش شده بود، اما این موارد به وضوح با هیچ درمان دردی مرتبط نبود. عوارض جانبی شایع عبارت بود از تشنگی / خشکی دهان (thirst/dry mouth) (15%)، از دست دادن اشتها (loss of appetite) (14%)، خواب‌آلودگی (somnolence) (11%)، و سوء هاضمه (dyspepsia) (11%). خروج، عمدتا به دلیل عدم کارآیی (24%) یا عوارض جانبی (5%) شایع بود.
مقایسه NSAIDها به‌عنوان یک گروه با درمان دیگر، یا یک NSAID با NSAID دیگر امکان‌پذیر نبود. نتایج برای همه NSAIDها به‌عنوان یک کوهورت تصادفی‌شده (randomised cohort) گزارش شدند. ما نتایج همه پیامدها را دارای شواهد با کیفیت بسیار پائین قضاوت کردیم.
هیچ‌کدام از مطالعات پیامدهای اولیه ما را درباره شرکت‌کنندگان دارای کاهش درد حداقل 50% و حداقل 30% از ابتدای مطالعه گزارش نکردند؛ شرکت‌کنندگان با درک کلی بیمار از تغییر (PGIC ؛Patient Global Impression of Change) با بهبود زیاد تا بسیار زیاد (یا معادل آن). با استفاده از NSAID، در ابتدا درد متوسط یا شدید پس از یک یا دو هفته در 4 مطالعه (در کل 415 شرکت‌کننده) به اندازه نداشتن درد بدتر از خفیف (کمتر از درد خفیف) کاهش یافته بود، و این برآورد در مطالعات فردی حدود 26% تا 51% بود.
عوارض جانبی و گزارش خروج متناقض بودند. 2 عارضه جانبی جدی با NSAIDها، و 22 مورد مرگ، گزارش شده بود، اما این موارد به وضوح با هیچ درمان دردی مرتبط نبود. عوارض جانبی شایع عبارت بود از تشنگی / خشکی دهان (thirst/dry mouth) (15%)، از دست دادن اشتها (loss of appetite) (14%)، خواب‌آلودگی (somnolence) (11%)، و سوء هاضمه (dyspepsia) (11%). خروج، عمدتا به دلیل عدم کارآیی (24%) یا عوارض جانبی (5%) شایع بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد با کیفیت بالا برای حمایت یا رد استفاده ازNSAIDها به‌تنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها برای سه قدم از نردبان درد سه‌مرحله‌ای سرطان WHO وجود ندارد. شواهد با کیفیت بسیار پائینی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از افراد مبتلا به درد متوسط یا شدید سرطان می‌توانند طی یک یا دو هفته به میزان قابل توجهی را از سطوح مزایای پایدار به دست بیاورند.
خلاصه به زبان ساده
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) خوراکی برای درد سرطان در بزرگسالان
نکته مهم
شواهد با کیفیت بالا وجود ندارد که ثابت کندNSAIDها در درمان افراد مبتلا به درد سرطان مفید هستند. همچنین شواهدی وجود ندارد که مفید بودن آنها را رد کند. شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان می‌دهند که برخی از افراد دارای درد متوسط یا شدید سرطان طی یک یا دو هفته کاهش درد زیادی داشتند.
پیشینه
یک فرد از دو یا سه فرد مبتلا به سرطان، از دردی رنج خواهند برد که شدت آن می‌تواند متوسط یا شدید باشد. درد به علت پیشرفت سرطان، بدتر می‌شود. در سال 1986، سازمان جهانی بهداشت (WHO) مصرف داروهای شبه - مورفین (اوپیوئیدها) را برای درد متوسط تا شدید ناشی از سرطان، و داروهای غیر اوپیوئیدی مانند NSAIDها، به‌تنهایی برای درد خفیف تا متوسط، یا همراه با اوپیوئیدها در افراد دارای درد متوسط تا شدید توصیه کرد. انواع مختلفی ازNSAIDها وجود دارند. NSAIDهای رایج ایبوپروفن (ibuprofen) و دیکلوفناک (diclofenac) هستند.
ویژگی‌های مطالعه
در این مطالعه مروری ما قصد داریم شواهدی را در مورد چگونگی عملکرد NSAIDها (به‌تنهایی یا با داروهای شبه - مورفین) در بزرگسالان مبتلا به درد سرطان بررسی کنیم. ما همچنین می‌خواستیم بدانیم که چند نفر عوارض جانبی داشتند، و اینکه این عوارض چقدر شدید بودند.
در اپریل 2017، ما 11 مطالعه را با 949 شرکت‌کننده یافتیم. این مطالعات NSAID را با NSAID، یا NSAID را با داروی اوپیوئید (مورفین یا کدئین) مقایسه کردند. هیچ مطالعه‌ای استفاده از NSAID را همراه با مورفین شبه - اوپیوئید، و اینکه اغلب چگونه استفاده می‌شوند، بررسی نکرد. مطالعات کوچک و دارای کیفیت پائینی بودند. آنها از طرح‌های مختلف و روش‌های مختلف برای نشان دادن نتایج درد خود استفاده کردند. پیامدهای مهم برای افراد مبتلا به درد سرطان اغلب گزارش نشده بودند. بسیاری از NSAIDهای مختلف مورد آزمایش قرار گرفتند، و امکان انجام مقایسه‌های منطقی وجود نداشت.
یافته‌های کلیدی
با استفاده از NSAID، در ابتدا درد سرطان متوسط یا شدید پس از یک یا دو هفته در 1 فرد از 4 فرد (26%) تا 1 فرد در 2 فرد (51%) در 4 مطالعه به اندازه نداشتن درد بدتر از درد خفیف کاهش یافت.
گزارش عوارض جانبی ضعیف بود. 2 عارضه جانبی جدی با NSAID ها، و 22 مورد مرگ، گزارش شده بود، اما مربوط به درمان درد نبودند. عوارض جانبی شایع عبارت بودند از تشنگی / خشکی دهان (1 فرد از 7 فرد؛ 15%)، از دست دادن اشتها (1 فرد از 7 فرد؛ 14%)، خواب‌آلودگی (1 فرد از 10 فرد؛ 11%)، و سوزش معده (1 فرد از 10 فرد؛ 11%). 1 فرد از 4 فرد مصرف NSAIDها را متوقف کرد، زیرا این دارو اثر نمی‌کرد، و 1 فرد از 20 فرد مصرف آن را به دلیل عوارض جانبی متوقف کرد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بسیار پائین بود. شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان می‌دهد که ما در مورد تاثیر یک NSAID به‌تنهایی برای درمان درد سرطان بسیار نامطمئن هستیم. ما نمی‌دانیم که آیا استفاده از NSAIDها به همراه یک اوپیوئید مانند کودئین یا مورفین ارزشمد است یا خیر.
شواهد با کیفیت بالا وجود ندارد که ثابت کندNSAIDها در درمان افراد مبتلا به درد سرطان مفید هستند. همچنین شواهدی وجود ندارد که مفید بودن آنها را رد کند. شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان می‌دهند که برخی از افراد دارای درد متوسط یا شدید سرطان طی یک یا دو هفته کاهش درد زیادی داشتند.
پیشینه
یک فرد از دو یا سه فرد مبتلا به سرطان، از دردی رنج خواهند برد که شدت آن می‌تواند متوسط یا شدید باشد. درد به علت پیشرفت سرطان، بدتر می‌شود. در سال 1986، سازمان جهانی بهداشت (WHO) مصرف داروهای شبه - مورفین (اوپیوئیدها) را برای درد متوسط تا شدید ناشی از سرطان، و داروهای غیر اوپیوئیدی مانند NSAIDها، به‌تنهایی برای درد خفیف تا متوسط، یا همراه با اوپیوئیدها در افراد دارای درد متوسط تا شدید توصیه کرد. انواع مختلفی ازNSAIDها وجود دارند. NSAIDهای رایج ایبوپروفن (ibuprofen) و دیکلوفناک (diclofenac) هستند.
ویژگی‌های مطالعه
در این مطالعه مروری ما قصد داریم شواهدی را در مورد چگونگی عملکرد NSAIDها (به‌تنهایی یا با داروهای شبه - مورفین) در بزرگسالان مبتلا به درد سرطان بررسی کنیم. ما همچنین می‌خواستیم بدانیم که چند نفر عوارض جانبی داشتند، و اینکه این عوارض چقدر شدید بودند.
در اپریل 2017، ما 11 مطالعه را با 949 شرکت‌کننده یافتیم. این مطالعات NSAID را با NSAID، یا NSAID را با داروی اوپیوئید (مورفین یا کدئین) مقایسه کردند. هیچ مطالعه‌ای استفاده از NSAID را همراه با مورفین شبه - اوپیوئید، و اینکه اغلب چگونه استفاده می‌شوند، بررسی نکرد. مطالعات کوچک و دارای کیفیت پائینی بودند. آنها از طرح‌های مختلف و روش‌های مختلف برای نشان دادن نتایج درد خود استفاده کردند. پیامدهای مهم برای افراد مبتلا به درد سرطان اغلب گزارش نشده بودند. بسیاری از NSAIDهای مختلف مورد آزمایش قرار گرفتند، و امکان انجام مقایسه‌های منطقی وجود نداشت.
یافته‌های کلیدی
با استفاده از NSAID، در ابتدا درد سرطان متوسط یا شدید پس از یک یا دو هفته در 1 فرد از 4 فرد (26%) تا 1 فرد در 2 فرد (51%) در 4 مطالعه به اندازه نداشتن درد بدتر از درد خفیف کاهش یافت.
گزارش عوارض جانبی ضعیف بود. 2 عارضه جانبی جدی با NSAID ها، و 22 مورد مرگ، گزارش شده بود، اما مربوط به درمان درد نبودند. عوارض جانبی شایع عبارت بودند از تشنگی / خشکی دهان (1 فرد از 7 فرد؛ 15%)، از دست دادن اشتها (1 فرد از 7 فرد؛ 14%)، خواب‌آلودگی (1 فرد از 10 فرد؛ 11%)، و سوزش معده (1 فرد از 10 فرد؛ 11%). 1 فرد از 4 فرد مصرف NSAIDها را متوقف کرد، زیرا این دارو اثر نمی‌کرد، و 1 فرد از 20 فرد مصرف آن را به دلیل عوارض جانبی متوقف کرد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بسیار پائین بود. شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان می‌دهد که ما در مورد تاثیر یک NSAID به‌تنهایی برای درمان درد سرطان بسیار نامطمئن هستیم. ما نمی‌دانیم که آیا استفاده از NSAIDها به همراه یک اوپیوئید مانند کودئین یا مورفین ارزشمد است یا خیر.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Pain, Palliative and Supportive Care Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/1/12 | انتشار: 1396/4/21
