جلد 2017 -                   جلد 2017 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ee Teng Goh, Mette L Andersen, Marsha Y Morgan, Lise Lotte Gluud. Flumazenil versus placebo or no intervention for people with cirrhosis and hepatic encephalopathy. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1300-fa.html
پیشینه
آنسفالوپاتی کبدی یک عارضه شایع سیروز است که منجر به کاهش عملکرد مغز می‌شود. طیف تغییرات مرتبط با آنسفالوپاتی کبدی از «غیرقابل تشخیص (indiscernible)» از نظر بالینی یا آنسفالوپاتی کبدی حداقلی (minimal hepatic encephalopathy) تا «آشکار (obvious)» از نظر بالینی یا انسفالوپاتی کبدی واضح (overt hepatic encephalopathy) قرار دارد. فلومازنیل (flumazenil) یک آنتاگونیست سنتتیک بنزودیازپین است؛ که تمایل بالایی برای قسمت مرکزی شناسایی بنزودیازپین (central benzodiazepine recognition site) دارد. فلومازنیل می‌تواند از طریق اثر مدولاتوری آلوستریک منفی غیرمستقیم بر عملکرد گیرنده گاما آمینو بوتیریک اسید، برای افراد مبتلا به آنسفالوپاتی کبدی سودمند باشد. در نسخه قبلی این بازبینی که شامل 13 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده بود، بر اساس تحلیل 10 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده، اثرات فلومازنیل بر هیچ‌کدام از موارد مرگ‌ومیر اثر نداشت، اما بر اساس تحلیل 8 کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده اثرات سودمندی روی انسفالوپاتی کبدی پیدا شد.
اهداف
ارزیابی اثرات سودمند و زیان‌آور فلومازنیل در مقابل دارونما یا عدم مداخله، در افراد مبتلا به سیروز و انسفالوپاتی کبدی.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE ،Embase، نمایه استنادی علوم گسترش یافته (Science Citation Index Expanded) و LILACS، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها و نشست‌های علمی و کتاب‌‌شناسی‌ها (bibliographies) را در ماه می 2017 جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده را بدون در نظر گرفتن وضعیت انتشار، وضعیت کورسازی یا زبان برای تحلیل منافع و مضرات، و همچنین مطالعات مشاهده‌ای را برای ارزیابی زیان‌ها، انتخاب کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور داده‌ها را به‌طور مستقل استخراج کردند. ما متاآنالیز انجام داده و نتایج را با استفاده از خطر نسبی (RR) با 95% فاصله اطمینان (CI) و مقادیر I2 به عنوان نشانگر ناهمگنی ارائه دادیم. همچنین سوگیری کنترل را با استفاده از دامنه‌های گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین ارزیابی کرده؛ کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) تعیین کردیم؛ خطر اثرات مطالعه کوچک را در تحلیل‌های رگرسیون برآورد کرده و تحلیل‌های دنباله‌ای، زیرگروه و حساسیت کارآزمایی‌ها را انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 14 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده واجد شرایط با را 867 شرکت‌کننده شناسایی کردیم، که اکثریت آن‌ها یک حمله حاد انسفالوپاتی کبدی واضح داشتند. علاوه بر این، ما یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده در حال پیشرفت را شناسایی کردیم. ما قادر به گردآوری داده‌های پیامد از 2 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده با 25 شرکت کننده نبودیم. بدین ترتیب، تحلیل‌های ما شامل مقایسه فلومازنیل در مقابل دارونما در 842 شرکت کننده از 12 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده بود. ما در ارزیابی کلی، یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده را با خطر سوگیری پائین و کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده باقی‌مانده را در معرض خطر بالای سوگیری طبقه‌بندی کردیم. مدت زمان پیگیری از چند دقیقه تا دو هفته متغیر بود اما در اکثر کارآزمایی‌ها کمتر از یک روز بود.
در کل، 32/433 (7.4%) از شرکت‌کنندگان که به گروه فلومازنیل تعلق داشتند در مقابل 38/409 (9.3%) از شرکت‌کنندگانی که به گروه دارونما تعلق داشتند، فوت کردند (RR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.48 تا 1.16؛ 11 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت پائین). تحلیل دنباله‌ای کارآزمایی (Trial Sequential Analysis) و یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده به‌صورت خطر سوگیری پائین (RR: 0.76؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.71 تا 1.53) ارزیابی شده، هیچ اثر سودمند یا زیان‌آوری را از فلومازنیل بر هیچ‌یک از موارد مرگ‌ومیر نشان نداد. روش‌های مورد استفاده برای ارزیابی آنسفالوپاتی کبدی شامل چندین مقیاس بالینی مختلف، متغیرهای الکتروفیزیولوژیک و آزمون‌های روان‌سنجی بود. هنگامی که همه کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده (RR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.71 تا 0.80؛ 824 شرکت‌کننده؛ 9 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت پائین) یا فقط کارآزمایی‌های با خطر پائین سوگیری در مطالعه لحاظ شدند، فلومازنیل با تأثیر مثبت بر آنسفالوپاتی کبدی همراه بود. تحلیل دنباله‌ای کارآزمایی از اثر سودمند فلومازنیل در مورد آنسفالوپاتی کبدی حمایت می‌کند. کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده شامل اطلاعات اندکی درباره علل مرگ و اطلاعات اندکی در مورد عوارض جانبی شدید غیر کشنده هستند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما شواهدی با کیفیت پائین پیدا کردیم که نشان دهنده اثرات سودمند کوتاه‌مدت فلومازنیل بر آنسفالوپاتی کبدی در افراد مبتلا به سیروز اتس، اما هیچ مدرکی دال بر تأثیر بر مرگ‌ومیر ناشی در اثر هر علتی وجود نداشت. شواهد بیشتری از کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده با کیفیت بالا، برای برآورد منافع و زیان‌های بالقوه فلومازنیل در افراد مبتلا به سیروز و آنسفالوپاتی کبدی مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
فلومازنیل در مقابل دارونما یا عدم مداخله، در افراد مبتلا به سیروز و آنسفالوپاتی کبدی
پیشینه
آنسفالوپاتی کبدی چیست؟
سیروز یک اختلال مزمن کبدی است. سیروز در افراد مبتلا ممکن است به انسفالوپاتی کبدی بی‌انجامد که وضعیتی است که منجر به عملکرد ضعیف مغز می‌شود. در بعضی افراد، ویژگی‌های بالینی آشکاری از عملکرد مختل مغز (انسفالوپاتی کبدی واضح) وجود دارد؛ این تغییرات ممکن است کوتاه‌مدت بوده یا مدت زمان طولانی ادامه یابد. در افراد دیگر، هیچ تغییرات بالینی آشکاری وجود ندارد، اما برخی از جنبه‌های عملکردی مغز، مانند توجه و توانایی انجام تکالیف پیچیده در هنگام آزمایش مختل هستند (انسفالوپاتی کبدی حداقلی؛ minimal hepatic encephalopathy). دلیل اینکه افراد به انسفالوپاتی کبدی دچار می‌شوند، پیچیده است، اما تغییرات در نوروترنسمیترهای مغزی؛ پیامبرهای شیمیایی که اجازه می‌دهند سلول‌های عصبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؛ می‌توانند نقش داشته باشند. به نظر می‌رسد نوروترنسمیتر گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) که مسئول کاهش یا مهار فعالیت مغز است، نقش مهمی ایفا می‌کند.

فلومازنیل چیست؟
فلومازنیل دارویی است که روی یکی از گیرنده‌های GABA در مغز عمل می‌کند تا اثرات گابا روی این سلول‌های تخصص یافته را اصلاح کند و به همین دلیل ممکن است در افراد مبتلا به آنسفالوپاتی کبدی سودمند باشد. این دارو باید به داخل ورید (داخل وریدی) تزریق شود و اثرات آن بیش از چند ساعت طول نخواهد کشید.

سوال مطالعه مروری
ما در رابطه با مصرف فلومازنیل برای درمان آنسفالوپاتی کبدی در افراد مبتلا به سیروز، با مرور کارآزمایی‌های بالینی که در آن افراد به‌طور تصادفی به گروه‌های درمان با فلومازنیل، یا یک ماده مصنوعی غیر فعال/ دارونما، یا بدون مداخله خاص تقسیم می‌شوند، در مورد این سوال تحقیق کردیم.

زمان انجام پژوهش
در ماه می 2017 پایگاه‌های داده پزشکی را جست‌وجو و جست‌وجوهای دستی را انجام دادیم.

منابع تامین مالی مطالعات
از مجموع کارآزمایی‌ها، پنج کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده مورد حمایت شرکت‌های دارویی قرار داشتند.

ویژگی‌های مطالعه
ما 14 کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده را با 867 شرکت‌کننده در مطالعه لحاظ کردیم. در تمام کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده، تزریق وریدی فلومازنیل در مقابل تزریق یک دارونمای غیر فعال (تزریق ساختگی، مانند محلول نمک) مقایسه شد. مدت زمان درمان از 10 تا 72 ساعت طول کشید. ده کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده شامل شرکت‌کنندگان با آنسفالوپاتی کبدی آشکار، سه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده شامل شرکت‌کنندگان با آنسفالوپاتی کبدی حداقلی و یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده شامل شرکت‌کنندگان مبتلا به انسفالوپاتی کبدی آشکار یا حداقلی بودند.

نتایج اصلی
این تحلیل‌ها هیچ اثری از فلومازنیل را روی تمام هیچ کدام از علل مرگ‌ومیر (مرگ با هر علتی) در مقایسه با دارونما نشان ندادند. افرادی که فلومازنیل دریافت کردند نسبت به افرادی که دارونما گرفته بودند، احتمال بیشتری داشت تا انسفالوپاتی کبدی آن‌ها بهبود یابد. ما اطلاعات کمی در مورد عوارض جانبی جدی پیدا کردیم.

کیفیت شواهد
روی‌هم‌رفته، شواهد مربوط به اثر فلومازنیل بر آنسفالوپاتی کبدی کیفیت پائینی داشت؛ فقط یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده از کارآزمایی‌های گنجانده شده خطر سوگیری پائینی داشت.

(1226 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (46 دریافت)    

پذیرش: 1396/2/11 | انتشار: 1396/5/4