جلد 2016 -                   جلد 2016 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.1002/14651858.CD006967.pub4

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Francesco Brigo, Stanley C Igwe, Alessandra Del Felice. Melatonin as add-on treatment for epilepsy. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-1281-fa.html
ملاتونین به عنوان درمان اضافی برای درمان بیماری صرع
Francesco Brigo* , Stanley C Igwe , Alessandra Del Felice
پیشینه
این یک نسخه به‌‌روز شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 6، سال 2012 منتشر شده است.
صرع یکی از شایع‌‌ترین اختلالات مزمن عصبی است. با وجود مجموعه‌‌ای از داروهای ضدصرع (AEDs) موجود فعلی، 30% از افراد همچنان دچار تشنج می‌‌شوند. این گروه از مردم نیاز به یک درمان تهاجمی‌‌تر دارند، زیرا مونوتراپی، که اولین انتخاب روش درمانی است، در کنترل تشنج‌‌ها با شکست مواجه می‌‌شوند. با این وجود، مونوتراپی، اغلب منجر به تعدادی از عوارض ناخواسته می‌‌شود از جمله؛ اختلالات عصبی (خواب‌‌آلودگی، عدم تعادل، سرگیجه)، علائم روانی و رفتاری و تغییر متابولیسم بدن (پوکی استخوان، القاء یا مهار آنزیم‌‌های کبدی و غیره). حتی نیاز به تحمل بهتر AEDها، در این گروه از افراد ضروری‌‌تر است. گزارش‌‌ها، نقش ضدصرع ملاتونین را با مشخصات ایمنی خوب پیشنهاد کرده‌‌اند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و تحمل‌‌پذیری ملاتونین به عنوان یک افزودنی برای درمان صرع.
روش های جستجو
برای آخرین به‌‌روزرسانی، ما ثبت تخصصی گروه اپی‌لپسی کاکرین (12 ژانویه 2016)، ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌‌شده کاکرین (CENTRAL) از طریق ثبت مطالعات آنلاین کاکرین (CRSO، 12 ژانویه 2016)، و MEDLINE (Ovid، 11 ژانویه 2016) را جست‌وجو کردیم. ما فهرست مراجع هر مطالعه شناسایی‌‌شده را برای ارجاعات بیشتر جست‌وجو کردیم. ما مجلات انتخاب‌‌شده و مجموعه مقالات کنفرانس را به‌‌صورت دستی جست‌وجو کردیم. ما هیچ محدودیت زبانی اعمال نکردیم. علاوه بر این، ما با کمپانی‌‌های تولید‌‌کننده ملاتونین (به عنوان مثال Nathura) و با محققان اصلی برای شناسایی هرگونه مطالعات منتشرنشده تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌‌های کنترل‌‌شده تصادفی‌‌شده؛ کارآزمایی‌‌های دوگانه، واحد یا کورسازی نشده؛ گروه‌‌های موازی یا مطالعات متقاطع. افراد مبتلا به صرع بدون در نظر گرفتن سن و جنس، از جمله کودکان و بزرگسالان دارای معلولیت. تجویز ملاتونین به‌‌عنوان یک درمان افزوده شده به هرگونه AED (ها) برای مقایسه اضافه کردن دارونما یا عدم افزودنی به درمان.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
نویسندگان مرور به‌‌طور جداگانه، کارآزمایی‌‌ها را با توجه به معیارهای از پیش تعریف شده برای ورود به مطالعه انتخاب، داده‌‌های مربوطه را استخراج و کیفیت متدولوژیکی کارآزمایی‌‌ها را ارزیابی کردند. ما پیامدهای زیر را ارزیابی کردیم: حداقل 50% کاهش تشنج، رهایی از تشنج، عوارض جانبی و کیفیت زندگی.
نتایج اصلی
ما شش مطالعه را با 125 شرکت‌‌کننده (106 فرد زیر 18 سال) انتخاب کردیم. دو مقایسه متفاوت در دسترس بود: ملاتونین در مقابل دارونما و ملاتونین 5 میلی‌‌گرم در مقابل ملاتونین 10 میلی‌‌گرم. با وجود هدف اصلی ما و با توجه به اطلاعات کافی در مورد پیامدها، ما قادر به انجام فراتحلیل‌‌ها نبودیم، اما داده‌‌های نقل قول شده را خلاصه کردیم. چهار مطالعه شامل کارآزمایی‌‌های تصادفی‌‌شده، دو سو کور، متقاطع، کنترل‌‌شده - دارونما و دو مطالعه شامل کارآزمایی‌‌های تصادفی‌‌شده، دو سو کور، موازی، کنترل‌‌شده – دارونما بودند.
 فقط دو مطالعه، تعداد دقیق تشنج‌‌ها را در طول کارآزمایی در مقایسه با ابتدای درمان (baseline) ارائه کرد: هیچ یک از شرکت‌کنندگان مبتلا به تشنج در طول کارآزمایی، تغییری در فرکانس تشنج‌‌ها در مقایسه با خط پایه نداشتند. دو مطالعه به‌‌طور سیستماتیک، عوارض جانبی را ارزیابی کردند (بدتر شدن سردرد در یک کودک مبتلا به میگرن تحت درمان با ملاتونین گزارش شد). فقط یک مطالعه به‌‌طور سیستماتیک، کیفیت زندگی را مورد بررسی قرار داده و بهبود آماری معنی‌‌داری در کیفیت زندگی در گروه افزودنی با ملاتونین نشان داد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
مطالعات انتخاب‌‌شده دارای کیفیت متدولوژیکی ضعیفی بودند و فرکانس تشنج و عوارض جانبی را به‌صورت سیستماتیک ارزیابی نکردند، به‌‌طوری که خلاصه کردن داده‌‌ها در یک فراتحلیل غیرممکن بود. هرگونه نتیجه‌‌گیری در مورد نقش ملاتونین در کاهش فرکانس تشنج یا بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به صرع امکان‌‌پذیر نبود.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از ملاتونین به‌‌عنوان درمان مکمل برای بیماری صرع
پیشینه
صرع یکی از شایع‌‌ترین اختلالات طولانی‌‌مدت سیستم عصبی است و با وجود چندین داروی ضدصرع موجود، 30% از افراد همچنان دچار تشنج (غش) می‌‌شوند. گزارش‌‌ها نشان داده‌‌اند که ملاتونین می‌‌تواند در صرع با مشخصات ایمنی، به‌‌خوبی عمل کند. ملاتونین توسط بدن تولید می‌‌شود و توسط پزشکان برای درمان اختلالات خواب و مشکلاتی از قبیل تاخیر حمله تجویز می‌‌شود.

ویژگی‌‌های مطالعه
ما بانک‌‌های اطلاعاتی پزشکی مربوط به کارآزمایی‌‌های بالینی را درباره ملاتونین افزوده‌‌شده به یک داروی ضدصرع دیگر (اضافه شده در درمان) در مقایسه با داروی ضدصرع به‌‌همراه اضافه کردن درمان ساختگی (دارونما) یا همراه با عدم درمان در افراد مبتلا به صرع جست‌وجو کردیم. شرکت‌‌کنندگان از هر سن یا جنسی بودند و کودکان و بزرگسالان دارای معلولیت انتخاب شدند. مطالعات، کاهش فرکانس تشنج را به نصف، نسبت افراد بدون تشنج (عدم تشنج)، عوارض جانبی و بهبود کیفیت زندگی را اندازه‌‌گیری کردند.

نتایج کلیدی
ما شش کارآزمایی را شامل 125 شرکت‌‌کننده برای مرور فعلی یافتیم. آنها دو مقایسه مختلف را گزارش کردند: ملاتونین در مقابل دارونما و ملاتونین 5 میلی‌‌گرم در مقابل ملاتونین 10 میلی‌‌گرم.
کارآزمایی‌‌های انتخاب‌‌شده، حملات تشنج، عدم تشنج و عوارض جانبی را با روش متدولوژیکی ارزیابی نکردند. فقط یک مطالعه، فرکانس تشنج را گزارش کرد و هیچ یک از شرکت‌‌کنندگان، تغییری در فرکانس وقوع در طول کارآزمایی در مقایسه با قبل از کارآزمایی نداشتند. فقط یک مطالعه، اثربخشی ملاتونین را بر کیفیت زندگی مورد بررسی قرار داد و هیچ بهبودی با افزودن ملاتونین در مقایسه با افزودن دارونما نیافت.

کیفیت شواهد
کارآزمایی‌‌های انتخاب‌‌شده دارای کیفیت متدولوژیکی ضعیفی بودند و امکان نتیجه‌‌گیری قطعی در مورد نقش ملاتونین در کاهش حملات تشنج یا بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به صرع وجود نداشت.
شواهد تا ژانویه 2016 موجود بود.

(940 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (65 دریافت)    

پذیرش: 1394/10/22 | انتشار: 1395/5/21