نزدیک‌بینی یا میوپی، شرایطی است که در آن اشعه نور وارد چشم می‌شود و در امتداد محور بینایی در قسمت جلوی شبکیه چشم متمرکز شده و منجر به تاری‌دید می‌شود. نزدیک‌بینی را می‌توان با عینک، لنزهای تماسی یا جراحی انکساری درمان کرد. گزینه‌های مربوط به جراحی انکساری شامل کراتکتومی ساب‌اپی‌تلیال با کمک لیزر (LASEK) و کراتومیلوزیس در محل با کمک لیزر (LASIK) هستند.
هر دو روش از یک لیزر برای شکل دادن به بافت قرنیه (جلوی چشم) برای اصلاح عیب انکساری استفاده می‌کنند و هر دو قبل از درمان، روی بافت استرومای قرنیه با لیزر فلپ‌هایی (لایه‌) ایجاد می‌کنند. در حالی که فلپ در LASEK سطحی‌تر و در لایه اپیتلیال است، در LASIK ضخیم‌تر است و همچنین شامل برخی از بافت‌های استرومای قدامی می‌شود. LASEK به‌عنوان یک روش فرسایش سطحی (لایه‌برداری سطحی)، بسیار شبیه به روش‌های قبل از آن، فوتوریفرکتیو کراتکتومی (photorefractive keratectomy; PRK) می‌باشد. LASEK به‌ عنوان جایگزینی برای PRK برای پرداختن به موضوع درد مرتبط با دبریدمان اپیتلیال در PRK مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی مزایای نسبی و خطرات / عوارض جانبیLASEK وLASIK ، یک مرور سیستماتیک مورد نیاز است.

بررسی اثرات LASEK در مقابلLASIK برای اصلاح نزدیک‌بینی.

ما ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)، که شامل ثبت کارآزمایی‌های چشم و بینایی کاکرین بود (2016، شماره 10) MEDLINE Ovid (1946 تا 24 اکتبر 2016)؛ Embase.com (1947 تا 24 اکتبر 2016)؛ PubMed (1948 تا 24 اکتبر 2016)؛ LILACS (Latin American and Caribbean Health Sciences Literature Database؛ 1982 تا 24 اکتبر 2016)؛ Latin American and Caribbean Health Sciences Literature Database (mRCT) (www.controlled-trials.com)، جست‌وجوی اخیر 20 جون 2014؛ ClinicalTrials.gov (www.clinicaltrials.gov)؛ جست‌وجوی 24 اکتبر 2016 و the WHO International Clinical Trials Registry Platform (ICTRP) (www.who.int/ictrp/search/en)؛ جست‌وجوی 24 اکتبر 2016 را جست‌وجو کردیم. ما هیچ محدودیت تاریخی یا زبانی در جست‌وجوی الکترونیکی کارآزمایی‌ها اعمال نکردیم.

ما تنها کارآزمایی‌های کنترل‌شده تصادفی‌شده (RCTs) را برای اهداف این مرور در نظر گرفتیم. RCT های واجد شرایط RCT هایی بودند که در آن‌ها شرکت‌کنندگان میوپیک به‌طور تصادفی برای دریافت LASEK یا LASIK در یک یا هر دو چشم انتخاب شدند. ما همچنین مطالعات دو-چشمی را که در آن محققان به صورت تصادفی انتخاب می‌کردند که کدام چشم شرکت‌کننده LASEK یا LASIK دریافت خواهد کرد و برای چشم دیگر روش دیگری انتخاب می‌شد را انتخاب کردیم. شرکت‌کنندگان، مردان و زنان بین سنین 18 تا 60 سال با نزدیک‌بینی تا 12 دیوپتر (D) و/ یا آستیگماتیسم میوپیک (نزدیک‌بین) با شدت تا 3 دیوپتر، که سابقه جراحی انکساری قبلی نداشتند، بودند.

دو نویسنده مرور، به‌طور جداگانه، تمام گزارشات را غربالگری و خطر تورش (Bias) را در کارآزمایی‌های انتخاب شده در این مرور ارزیابی کردند. ما داده‌ها و یافته‌های خلاصه شده را با استفاده از نسبت‌های خطر (RRs) برای پیامدهای دوگانه و اختلافات میانگین (MDs) را برای پیامدهای مستمر استخراج کردیم. به دلیل عدم وجود ناهمگنی بالینی و متدولوژیکی در سراسر کارآزمایی‌ها، ما از مدل اثرات تصادفی برای محاسبه برآورد اثر خلاصه استفاده کردیم. هنگامی که کمتر از سه کارآزمایی در یک فراتحلیل انتخاب می‌شود، ما از یک مدل ثابت اثر استفاده می‌کنیم. هنگامی که ناهمگنی بالینی، متدولوژیکی یا آماری در سراسر کارآزمایی‌ها مشاهده شد، ما یافته‌های خود را به صورت ترکیبی از نقل‌قول‌ها گزارش کردیم.

ما چهار کارآزمایی واجد شرایط را با 538 چشم از 392 شرکت‌کننده برای مرور شناسایی کردیم، اما فقط سه کارآزمایی (154 شرکت‌کننده) داده‌های پیامد را برای تحلیل ارائه کردند. ما هیچ کارآزمایی در حال انجام نیافتیم. دو کارآزمایی از چهار کارآزمایی در چین انجام شد، یک کارآزمایی در ترکیه انجام، و محل انجام یک کارآزمایی گزارش نشد. خطر تورش به دلیل گزارش ضعیف روش‌های کارآزمایی، در اغلب زمینه‌ها نامشخص بود. هیچ یک از کارآزمایی‌ها دارای رکورد ثبت پروتکل یا کارآزمایی نبود. سه کارآزمایی، شرکت‌کنندگان دارای نزدیک‌بینی خفیف تا متوسط را ثبت‌نام کردند (کمتر از 6.50- دیوپتر)؛ یک کارآزمایی، فقط شرکت‌کنندگان دارای نزدیک‌بینی شدید را ثبت‌نام کرد (بیش از 00/6- دیوپتر).
در مورد اینکه آیا بین LASEK و LASIK در حدت بینایی اصلاح نشده (UCVA) در 12 ماه، پیامد اولیه مورد نظر مرور ما، تفاوتی وجود دارد یا نه، شواهد قابل اطمینانی وجود نداشت. بر اساس داده‌های به‌دست آمده از یک کارآزمایی با 57 چشم، RR و 95% فاصله اطمینان (CI) در 12 ماه بعد از عمل جراحی برای UCVA از 20.20 یا بهتر، 0.96 و برای UCVA از 20.40 یا بهتر، 0.90 بود (شواهد با اطمینان بسیار پایین).
افراد دریافت‌کننده LASEK، کمتر احتمال دارد که در 12 ماه پیگیری دچار یک عیب انکساری با 5/0 دیوپتر از هدف شوند (RR: 0.69؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.48 تا 0.99؛ 57 چشم؛ شواهد با اطمینان بسیار پایین). یک کارآزمایی طی شش ماه در یک چشم از گروه LASEK و هیچ چشمی در گروهLASIK ، تاری خفیف قرنیه را گزارش کرد (RR: 2.11؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.57 تا 7.82؛ 76 چشم؛ شواهد با اطمینان بسیار پایین). هیچ یک از کارآزمایی‌های انتخاب شده، نمره درد بعد از عمل جراحی یا از دست دادن حدت بینایی، عیب انکساری دوطرفه برابر یا کیفیت زندگی را طی 12 ماه گزارش نکردند.
عود انکسار، یک عارضه جانبی، فقط در گروه LASEK (8 چشم از 37 چشم) در مقایسه با هیچ موردی از 39 چشم گروه LASIK در یک کارآزمایی گزارش شد (شواهد با اطمینان پایین). عوارض جانبی دیگر مانند فلپ (لایه) استریای قرنیه و اصلاح بیش از حد انکسار، فقط در گروه LASIK (5 چشم از 39 چشم) در مقایسه با هیچ موردی از 37 چشم در گروه LASEK در یک کارآزمایی گزارش شد (شواهد با اطمینان پایین).

به‌طور کلی، از RCTهای موجود، در مورد چگونگی LASEK در مقایسه باLASIK در دستیابی به پیامدهای انکساری و بینایی بهتر در شرکت‌کنندگان میوپیک خفیف تا متوسط، عدم قطعیت وجود دارد. RCTهای خوب طراحی‌شده و بزرگی برای تخمین میزان تفاوت در اثربخشی یا عوارض جانبی بین LASEK وLASIK برای درمان نزدیک‌بینی یا آستیگماتیسم مورد نیاز است.