جلد 2016 -                   جلد 2016 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tracy E Slanger, J. Valérie Gross, Andreas Pinger, Peter Morfeld, Miriam Bellinger, Anna-Lena Duhme, et al . Person-directed, non-pharmacological interventions for sleepiness at work and sleep disturbances caused by shift work. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-1250-fa.html
پیشینه
کارهای شیفتی اغلب با خواب‌آلودگی و اختلالات خواب همراه هستند. مداخلات غیر دارویی با مدیریت شخصی ممکن است تاثیرات مثبتی بر اثر کار شیفتی در خواب، و در نتیجه بهبود احساس خوب بودن، ایمنی و سلامت کارگران داشته باشند.
اهداف
بررسی تاثیرات، مداخلات غیر دارویی با مدیریت شخصی برای کاهش خواب‌آلودگی در محل کار و بهبود میزان و کیفیت خواب بین شیفتی برای کارگران شیفتی.
روش های جستجو
ما CENTRAL ،MEDLINE Ovid ،EMBASE ،Web of Knowledge ،ProQuest ،Psychinfo ،OpenGrey و OSH-UPDATE را از آغاز تا آگوست 2015 جست‌وجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع و مقالات کنفرانس‌ها و ثبت کارآزمایی‌های سازمان جهانی بهداشت (WHO) را هم بررسی کردیم. ما برای به دست آوردن اطلاعات منتشرنشده با کارشناسان تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌شده کنترل‌شده (RCTها) (شامل موارد با طراحی متقاطع) که اثر هرگونه مداخله غیر دارویی را با مدیریت شخص بر بی‌خوابی در زمان شیفت یا میزان و کیفیت خواب در کارگران شیفت‌کار که همین طور شب‌ها کار می‌کردند؛ بررسی کرده بودند، در مطالعه جای گرفتند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
حداقل دو نویسنده عناوین و خلاصه مطالعات مرتبط را ارزیابی، استخراج داده‌ها را انجام و خطر تورش را ارزیابی کردند. ما با نویسندگان برای به دست آوردن اطلاعات از دست‌رفته تماس گرفتیم. ما هر جا که تجمیع مطالعات امکان‌پذیر بود متاآنالیز انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 17 کارآزمایی مرتبط (با 556 شرکت کننده مرتبط با بررسی) را در بررسی گنجاندیم که آن‌ها را به سه نوع از مداخلات طبقه‌بندی کردیم: (1) قرار گرفتن در مقابل نور ملایم به مقادیر متفاوت (10 نفر)، (2) فرصت‌های مختلف برای چرت زدن (4 نفر)، و (3) مداخلات دیگر، مثلا ورزش فیزیکی یا آموزش در مورد خواب (3 نفر). در اغلب موارد، مطالعات برای تجمیع بسیار ناهمگن بودند. بسیاری از مقایسه‌ها، شواهد با کیفیت پائین یا خیلی پائین داشتند. فقط یک مقایسه شواهد را با کیفیت متوسط ارائه داده بود. به طور کلی نتایج مطالعات گنجانده شده «بی‌نتیجه» بود. ما نتایج را در مورد خواب‌آلودگی در زیر گزارش کردیم.
نور ملایم
ترکیب دو مطالعه قابل مقایسه (با 184 شرکت کننده در مجموع) که تاثیرات نور ملایم را در حین شب بر خواب‌آلودگی در طول یک شیفت بررسی کرده بودند، نشانگر به طور متوسط کاهش 0.83 امتیاز از خواب‌آلودگی بود (اندازه‌گیری از طریق مقیاس خواب‌آلودگی استنفورد (SSS) (%95 فاصله اطمینان (CI): 3.1 - تا 0.36 - ؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). کارآزمایی دیگری تفاوت قابل‌توجهی را در خواب به‌طور کلی در یک مقیاس خواب‌آلودگی دیگر گزارش نکرده بود (16 نفر؛ شواهد با کیفیت پائین).
نور ملایم در طول شب به همراه عینک آفتابی در طلوع آفتاب به‌طور قابل‌ توجهی خواب‌آلودگی را در مقایسه با نور طبیعی تحت تاثیر قرار نمی‌داد (1 مطالعه؛ 17 شرکت‌کننده؛ ارزیابی از طریق زمان واکنش؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
نور ملایم در هنگام شیفت روز، تاثیر قابل‌ توجهی بر خواب‌آلودگی در مقایسه با نور طبیعی (1 کارآزمایی؛ 61 شرکت‌کننده؛ ارزیابی ذهنی؛ شواهد با کیفیت پایئن) یا در مقایسه با نور طبیعی به‌علاوه کپسول پلاسبو نداشت (1 کارآزمایی؛ 12 شرکت‌کننده؛ ارزیابی از طریق زمان واکنش؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
چرت‌زدن در طول شیفت شب
یک متاآنالیز در مورد یک فرصت برای چرت‌زدن و تاثیر آن بر زمان واکنش متوسط به عنوان یک جانشین برای خواب‌آلودگی منجر به 11.87 میلی‌ثانیه کاهش شد (95% فاصله اطمینان (CI): 8.2 - تا 31.94؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) دو مطالعه دیگر نیز کاهش آماری غیر معناداری در زمان واکنش گزارش کرد (1 مطالعه؛ 49 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
فرصت برای دو بار چرت زدن منجر به افزایش آماری غیر معناداری در خواب‌آلودگی (ارزیابی ذهنی) در یک مطالعه شد(میانگین تفاوت(MD): 2.32؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 29.38 - تا 24.74 - ؛ 1 مطالعه؛ 15 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین).
دیگر مداخلات
مداخلات ورزش فیزیکی و آموزش در مورد خواب به نظر نویددهنده هستند، اما اطلاعات کافی برای نتیجه‌گیری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
با توجه به تنوع روش‌شناختی مطالعات گنجانده‌شده، از نظر نوع مداخلات، و ابزارهای ارزیابی، گزارش‌های محدود و شواهد پائین تا خیلی پائین در حال حاضر، امکان‌پذیر نیست که تعیین شود آیا خواب‌آلودگی کارگران شیفت را می‌توان کاهش داد یا میزان خواب و کیفیت خواب آن‌ها را می‌توان با این مداخلات بهبود داد.
ما به RCTهای بهتر و به اندازه کافی قوی برای تاثیرات نور ملایم، و چرت زدن، یا با هم یا به تنهایی و با دیگر مداخلات غیر دارویی که کرونوبیولوژی کارگران شیفت کار را روی پارامترهای خواب بررسی کرده باشند، نیاز داریم.
خلاصه به زبان ساده
مداخلات غیر دارویی برای خواب‌آلودگی و مشکلات خواب برای کارگران شیفت‌کار که شب‌ها کار می‌کنند.
پیشینه
افرادی که شیفتی کار می‌کنند، به‌خصوص در شیفت‌های شب، غالبا خواب‌آلودگی را در محل کار یا داشتن مشکلات خواب بعد از کار ذکر می‌کنند. این برای حس خوب‌بودن، ایمنی و سلامت آن‌ها مضر است. بر اساس یک جست‌وجوی نظام‌مند متون، ما ارزیابی کردیم که آیا، مداخلات غیر دارویی با مدیریت خود شخص می‌تواند باعث خواب‌آلودگی کمتر کارگران شیفت کار شوند، و به آن‌ها کمک کنند خواب طولانی‌تر و بهتری بعد از پایان شیفت خود داشته باشند.

مطالعات یافته شده
ما 17 کارآزمایی تصادفی‌شده کنترل‌شده (با 556 شرکت‌کننده) را برای گنجاندن در این بررسی یافتیم. ما کیفیت شواهد ارائه شده را توسط بسیاری از مطالعات بین پائین و بسیار پائین ارزیابی کردیم. مطالعات را می‌توان به سه نوع مختلف از مداخلات تقسیم کرد: (1) قرار گرفتن در معرض نور ملایم، (2) فرصت چرت زدن در طول شیفت شب، یا (3) مداخلات دیگر، مانند فعالیت بدنی یا آموزش در مورد خواب.

نتایح کلیدی
نور ملایم
تقریبا تمام مطالعات نور ملایم که ما بررسی کرده بودیم، برخی از مشکلات در شیوه طراحی داشتند. این کار را برای اینکه بدانیم هرگونه تفاوت در خواب‌آلودگی و خواب بین کسانی که نور ملایم دریافت کرده بودند و کسانی که دریافت نکرده بودند واقعا به دلیل مداخله نور ملایم بوده، مشکل می‌کرد. مطالعات همین طور در نوع نور ملایم مورد استفاده و نوع نور مورد استفاده در گروه کنترل بسیار متفاوت بودند.
چرت‌زدن
مطالعات انجام شده در گروه چرت اطلاعات کافی را برای ما که مطمئن باشیم حتما چرت‌زدن کمک می‌کند تا کارگران شیفت‌کار احساس بیدارتر بودن کنند، گزارش نکرده بودند. مطالعات بسیار کوتاه بود، به گونه‌ای که هر مطالعه فقط یک شب را در بر می‌گرفت.
دیگر موارد
این گروه از مطالعات، که شامل، برای مثال، ورزش و آموزش در مورد خواب بود، هم اطلاعات خیلی کمی به ما گزارش کرده بودند تا بتوانیم بگوییم که آیا این مداخلات می‌تواند باعث شود کارگران شیفت‌کار کمتر خواب‌آلوده باشند یا به آن‌ها کمک کند تا خواب طولانی‌تر و بهتری پس از شیفت خود داشته باشند.

نتیجه‌گیری
نتیجه‌گیری ما این است که عدم قطعیت بیش از حد برای تعیین اینکه آیا مداخلات غیر دارویی با مدیریت خود شخص می‌تواند واقعا کارگران شیفت کار را با خواب‌آلودگی و مشکلات خواب تحت تاثیر قرار دهد، وجود دارد. ما نیاز به مطالعات با ساختار بهتر طراحی‌شده، که طرح‌ها و نتایج خود را با وضوح بیشتری گزارش کنند، شامل شرکت کنندگان بیشتر باشند و برای مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کنند قبل از اینکه مطمئن شویم، نیاز داریم. مطالعات همچنین نیاز دارند تا دریابند شرکت کنندگان آن‌ها «از نوع صبح» یا از «نوع عصر» هستند، تا مطمئن شوند که نوع مناسبی از کارگران شیفت نوع مناسب مداخله را دریافت کنند.

این بررسی تا چه زمانی به روز است؟
ما مطالعاتی را که تا آگوست 215 چاپ شده بودند جست‌وجو کردیم.

(818 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (61 دریافت)    

پذیرش: 1394/5/10 | انتشار: 1395/6/2