پیشینه
بلفاروکراتوکونژنکتیویت (BKC) نوعی التهاب سطح چشم و پلک است که باعث تغییراتی در پلک و اختلال در عملکرد غدد میبومین (meibomian) و التهاب ملتحمه و قرنیه میشود. التهاب مزمن قرنیه میتواند به ایجاد زخم، ساختن عروق و کدورت منجر شود. BKC در کودکان میتواند نشانههای قابل توجهی از جمله سوزش، آبریزش، ترس از نور و از دست دادن بینایی بهعلت کدورت قرنیه، عیوب انکساری یا آمبلیوپی داشته باشد.
درمان BKC مستقیما به اصلاح بیماری غدد میبومین و فلور باکتریایی لبه پلک و ملتحمه، و کنترل التهاب سطح چشم بستگی دارد. گرچه هر دو درمان سیستمیک و موضعی برای درمان مبتلایان به BKC صورت میگیرد؛ این مقاله مروری کاکرین بر درمانهای موضعی تمرکز دارد.
اهداف
این مطالعه جهت بررسی تاثیر و بیخطری درمانهای موضعی (شامل آنتیبیوتیکها، استروئیدها، داروهای سرکوبگر ایمنی و لوبریکنتها)، به تنهایی یا درترکیب با یکدیگر، برای درمان BKC در کودکان از زمان تولد تا 16 سالگی طراحی شده است.
روش های جستجو
ما در CENTRAL (که شامل پایگاه ثبت کارآزماییهای چشم و بینایی در کاکرین است) (2016، شماره 6) و Ovid MEDLINE ،Ovid MEDLINE در حال انجام و دیگر سایتهای ایندکس نشده و Ovid MEDLINE روزانه، Ovid MEDLINE قدیمی (ژانویه 1946 تا 11 جولای 2016)، Embase (ژانویه 1980 تا 11 جولای 2016) و ثبت ISRCTN (www. isrctn. com/editAdvancedSearch)، ClinicalTrials. gov (www. clinicaltrials. gov)) و سازمان بهداشت جهانی WHO، ICTRP (www. who. int/ictrp/search/en) جستوجو کردیم. ما هیچ محدودیتی از نظر زمان و زبان قائل نشدیم. آخرین تاریخی که مدنظر قرار دادیم 11 جولای 2016 بود. ما لیست گزارشهای شناسایی شده و ایندکس ارجاع علمی را برای شناسایی هر گزارشی که ممکن بود معیارهای ورود را به مطالعهمان داشته باشد، مدنظر قرار دادیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای کنترل شده و تصادفیشدهای را در نظر گرفتیم که درمان موضعی را برای BKC در کودکان زیر 16 سال به کار برده بودند،. ما تصمیم گرفتیم مطالعاتی را به مطالعه وارد کنیم که تکدرمان موضعی را با پلاسبو یا ترکیب چند درمان را با پلاسبو مقایسه کرده بود یا آن مطالعاتی که 2 یا چند درمان را باهم مقایسه کرده بود. ما در نظر داشتیم مطالعاتی را وارد کنیم که شرکت کنندگان آنها درمان اضافهای دریافت کرده بودند مثل آنتیبیوتیک خوراکی، ضدالتهاب خوراکی، کمپرس گرم یا تمیز کردن لبه پلک.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده این مرور، بهطور جداگانه به بررسی نتایج مطالعات (عناوین و چکیدهها) پرداختند تا بتوانند مطالعاتی را شناسایی کنند که معیارهای ورود را به مرور داشته و مطالعاتی را استخراج کنند که استاندارهای ورود را به مرور در کاکرین داشتند. کیفیت شواهد نیز توسط سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) رتبهبندی شد.
نتایج اصلی
ما یک مطالعه از USA را وارد کردیم که معیارهای ورود را به مرور برآورده میکرد. در این مطالعه 137 کودک از 0 تا 6 ساله که مبتلا به کونژنکتیویت پلک بودند بهطور تصادفی در 4 گروه درمانی (ترکیب لوتپردنول اتابونات (loteprednol etabonate)/ توبرامایسین (tobramycin)، لوتپردنول اتابونات به تنهایی، توبرامایسین به تنهایی و پلاسبو) به مدت 15 روز قرار داده شده و ارزیابیهایی در روزهای 1، 3، 7 و 15 انجام شده بود. تشخیص ما این بود که این مطالعه در معرض ریسک بالایی از نظر سوگیری فرسایشی و سوگیری بهعلت گزارش انتخابی نتایج است. مطالعه گزارش نکرده بود که چه تعدادی از کودکان بهبود علائم داشتند و همچنین گزارشی درمورد موفقیت کامل یا نسبی درمان وجود نداشت که براساس اندازهگیری تغییرات در علائم بالینی باشد.
همه کودکان کاهش درجه کونژنکتیویت را نشان دادند اما شواهدی مبنی بر اینکه تفاوت مهمی بین گروه سوگیری ها وجود داشته باشد مشاهده نشد.
حدت بینایی بهطور کامل گزارش نشده بود؛ اما نویسندگان اظهار داشتند که هیچ تغییری در حدت بینایی در هیچیک از گروههای درمان وجود نداشت. مطالعات عوارض جانبی چشمی و غیر چشمی را گزارش کرده بودند اما برای تشخیص تفاوت بین گروههای مختلف قوی نبودند. عوارض جانبی چشمی از این قرارند: لوتپردنول/توبرامایسین در یکی از 34 نفر (درد چشم)، لوتپردنول در 4 تا از 35 نفر (درد چشم، التهاب ملتحمه، ترشح چشم، التهاب چشم)، توبرامایسین در 0 نفر از 34 نفر و پلاسبو (ناقل) در 0 نفر از 34 نفر عارضه داده بود. کیفیت شواهد برای همه این نتایج، محدود بود و ما آن را بسیار پائین ارزیابی کردیم.
اطلاعاتی در مورد علائم بالینی (جدا از درجه نمره)، پیشرفت بیماری یا کیفیت زندگی وجود نداشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
هیچ مدرکی با کیفیت بالا درمورد ایمنی و اثربخشی درمانهای موضعی برای BKC وجود نداشت، که این منجر به عدم اطمینان در مورد بهبود علایم و اثر بخشی درمان موضعی میشود.
برای نظر دادن در مورد موثر و سودمند بودن استفاده از این داروها و داروهای دیگر، مطالعات دیگری در آینده مورد نیاز است. معیارهای اندازهگیری باید آنقدر توسعه یابند که بتوانند هر دو جنبه بالینی و گزارش بیمار را از وضعیت و درمان ارزیابی کنند.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از داروهای موضعی برای درمان کراتوکونژنکتیویت پلک (BKC) در کودکان.
هدف از این مرور چیست؟
هدف کاکرین از طراحی این مرور این بود که بررسی شود آیا درمانهای موضعی (مثل قطرههای چشمی یا چربکنندهها) میتوانند برای درمان کراتوکونژنکتیویت پلک BKC در کودکان بهکار روند و بیخطر هستند یا خیر.
محققین کاکرین تمام مطالعات مربوط را گردآوری و تحلیل کردند تا بتوانند به این سوال پاسخ دهند و فقط یک مطالعه را به این مرور وارد کردند.
پیامهای کلیدی
مدارک وشواهد خوبی در مورد مزایا و آثار درمان موضعی برای درمان BKC در کودکان وجود ندارد.
در این مرور چه چیزی مطالعه میشود؟
وقتی که سطح چشم و پلک ملتهب میشود به آن کراتوکونژنکتیویت پلک یا BKC گفته میشود. این عارضه میتواند آبریزش چشم، خارش، قرمزی که در نور زیاد دردناک است، ایجاد کند و نهایتا میتواند منجر به زخم در جلوی چشم شود که منجر به از بین رفتن دید چشم میشود. این یک دلیل بسیار رایج برای مراقبت از چشم کودکان است. آنتیبیوتیکها، استروئیدها و لوبریکنتها درمانهای معمول برای این شرایط هستند و بهصورت قطرههای چشمی و پمادها تجویز میشوند.
مهمترین اهداف این مرور چیست؟
محققان کاکرین فقط یک مطالعه را پیدا کردند که به بررسی تاثیر ترکیب استروئید و آنتیبیوتیکها در درمان BKC در کودکان پرداخته بود. این مطالعه، تاثیر این درمان را به وضوح گزارش نکرده بود و بسیار کوچکتر از این بود که بتواند به ارزیابی بیخطری درمان بپردازد.
این مرور تا چه زمانی بهروزرسانی شده است؟
محققان کاکرین برای این مرور مطالعات موجود را تا 11 جولای 2016 بررسی کردهاند.