پیشینه
باکلوفن پتانسیل ویژهای برای کاهش علائم سندرم ترک الکل (AWS) شدید در افراد الکلی دارد. مدیریت درمان با باکلوفن آسان است و به ندرت باعث سرخوشی یا دیگر اثرات خوشی، یا میل شدید به دارو میشود. این مطالعه، بهروزشده مطالعه مروری اصلی کاکرین است که در شماره 4 در سال 2015 منتشر شدهاست.
اهداف
بررسی اثربخشی و ایمنی باکلوفن در افراد مبتلا به AWS.
روش های جستجو
جستوجوهای خود را در پایگاههای اطلاعاتی زیر تا تاریخ مارچ 2017 بهروز کردیم. مرکز ثبت تخصصی گروه مواد مخدر و الکل در کاکرین (Cochrane Drugs and Alcohol Group Specialised Register)؛ CENTRAL؛ PubMed؛ Embase؛ CINAHL. همچنین، مراکز ثبت کارآزماییهای در حال اجرا را نیز جستوجو کردیم. منابع آورده شده را در کارآزماییها به صورت دستی جستوجو کردیم، و اطلاعاتی را برای پژوهشگران، شرکتهای دارویی، و نویسندگان مرتبط با کارآزمایی درباره کارآزماییهای منتشرنشده یا ناقص پیدا کردیم. هیچ محدودیت زبانی اعمال نکردیم.
معیارهای انتخاب
همه کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و کنترل شدهای (RCT) را گردآوری کردیم که باکلوفن را با دارونما یا هر درمان دیگر در افراد مبتلا به AWS مقایسه کردهاند. کارآزماییهای بدون کنترل، غیرتصادفیسازی شده، یا نیمهتصادفی را کنار گذاشتیم. مطالعات مقطعی و گروه موازی را نیز گردآوری کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
از روشهای استاندارد روششناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم.
نتایج اصلی
3 RCT را با 141 شرکتکننده تصادفی گردآوری کردیم. به علت مداخلات مختلف کنترل، هیچ متاآنالیزی (meta-analysis) انجام ندادیم. برای مقایسه باکلوفن و دارونما (1 مطالعه؛ 31 شرکتکننده)، هیچ تفاوت آشکاری در امتیازهای اصلاحشده موسسه بالینی بررسی سندرم ترک الکل (CIWA-Ar) (شواهد با کیفیت خیلی پائین) مشاهده نشد. برای مقایسه باکلوفن و دیازپام (1 مطالعه؛ 37 شرکتکننده)، هیچ تفاوت آشکاری در امتیازهای CIWA-Ar (شواهد با کیفیت خیلی پائین)، عوارض جانبی (تفاوت خطر (RD): 00.0؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 - تا 0.10؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین)، خارج شدن از مطالعه (RD: 0.00-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 - تا 0.10؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین)، و ترک مطالعه به علت عوارض جانبی (RD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 - تا 0.10؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین) وجود نداشت. در مقایسه باکلوفن و کلردیازوپوکساید (1 مطالعه؛ 60 شرکتکننده)، هیچ تفاوت آشکاری در امتیازهای CIWA-Ar (میانگین تفاوت (MD): 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.70 تا 1.30؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین)، بهبود کلی (MD: 0.10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 - تا 0.23؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین)، عوارض جانبی (RD: 2.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.88 تا 7.10؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین)، ترک مطالعه (RD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 - تا 0.06؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین)، و ترک مطالعه به علت عوارض جانبی (RD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 - تا 0.06؛ شواهد با کیفیت خیلی پائین) وجود نداشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
درباره اثربخشی و ایمنی باکلوفن برای مدیریت سندرم ترک الکل هیچ نتیجهای نمیتوان گرفت، به این دلیل که شواهد با کیفیت خیلی پائین و ناکافی پیدا کردیم.
خلاصه به زبان ساده
باکلوفن برای سندرم ترک الکل
سوال مطالعه مروری
هدف این مطالعه مروری ارزیابی اثربخشی و ایمنی باکلوفن به عنوان درمانی برای سندرم ترک الکل (AWS) در افراد الکلی است.
پیشینه
AWS وضیعتی مضطربکننده و تهدیدکننده حیات است و معمولا افرادی را تحت تاثیر قرار میدهد که وابسته به الکل هستند و مصرف الکلشان را قطع یا کم میکنند. شایعترین اثرات این سندرم شامل لرز، بیقراری، مشکلات خواب، کابوس شبانه، تعریق، ضربان قلب بالا، تب، احساس کسالت، استفراغ، تشنج، توهم، افزایش پرخاشگری و هذیان است. در موارد شدید، افراد ممکن است هوشیاریشان را از دست دهند، ایست قلبی کنند، و ممکن است بمیرند. داروی باکلوفن پتانسیل کاهش علائم AWS شدید را در افراد الکلی دارد. مدیریت درمان با باکلوفن آسان است و هیچ عارضه جابنی واضحی ندارد. این مطالعه، بهروزرسانی نسخه مطالعه مروری اصلی کاکرین است که در شماره 4 سال 2015 منتشر شدهاست.
تاریخ جستوجو
این شواهد تا تاریخ مارچ 2017 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
برای کارآزماییهای بالینی، پایگاههای اطلاعاتی علمی را جستوجو کردیم که باکلوفن را با دارونما یا هر داروی بالقوه موثر دیگر در افراد مبتلا به AWS مقایسه کردهبودند. 3 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده (مطالعات بالینی که افراد به صورت تصادفی در یکی از 2 گروه درمانی قرار میگیرند) با 141 شرکتکننده گردآوری کردیم. مطالعه آمریکا باکلوفن را با دارونما مقایسه کرده بود که طی حداقل بیش از 72 ساعت به بیماران داده میشد. شرکتکنندهها اصولا مرد بوده و متوسط سن آنها 47 سال بود. یک مطالعه در ایتالیا انجام شد و باکلوفن را با دیازپام (یک داروی آرامبخش) برای 10 روز متوالی مقایسه کرده است. شرکتکنندههای این مطالعه اکثرا مرد بوده و سن متوسط آنها 42 سال بود. مطالعه هندی باکلوفن را با کلردیازوپوکساید به مدت 9 روز مقایسه کرد. همه شرکتکنندهها مرد و با سن متوسط 38 سال بودند. هیچکدام از مطالعات توسط شرکتهای دارویی تامین مالی نشده بودند.
نتایج اصلی
به علت اینکه کیفیت شواهد خیلی پائین بود، مطمئن نیستیم که آیا باکلوفن علائم و نشانههای سندرم ترک الکل را بهبود میبخشد و عوارض جانبی را در مقایسه با دارونما یا دیگر داروها کاهش میدهد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مطالعات خیلی پائین بود و نتایج را باید با احتیاط تفسیر کرد. در آینده به RCTهای دوسوکور (اینکه تا قبل از جمعآوری نتایج نه شرکتکنندهها و نه پژوهشگران ندادند که چه نوع درمانی داده شده است) و با طراحی خوب و با تعداد شرکتکننده بالا برای بررسی اثربخشی و میزان تحمل باکلوفن در افراد مبتلا به AWS نیاز است.