پیشینه
درد مزمن معمولا بعد از اعمال جراحی اتفاق میافتد. نیکوتین به عنوان یک داروی کمکی برای مدیریت درد بعد از جراحی شناخته شده است.
اهداف
ارزیابی اثر استعمال نیکوتین به صورت ترانسدرمال و اینترانازال بر تسکین درد بعد از جراحی، استفاده از آنالژزیکهای اوپیوییدی و عوارض جانبی مرتبط با اوپیویید.
روش های جستجو
در MEDLINE (از 1966 تا 20 مارچ 2014)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 3، 2014)، EMBASE (از 1980 لغایت 20 مارچ 2014)، و همچنین پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای در حال اجرا (www.controlled-trials.com/ و http://clinicaltrials.gov) به جستوجو پرداختیم. در 28 اپریل 2015 جستوجو را تکرار کردیم. بعد از بهروزرسانی این مطالعه مروری، به ارزیابی مطالعه مورد نظر خواهیم پرداخت.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و کنترل شده با پلاسبو را که به ارزیابی اثرات استعمال نیکوتین قبل از جراحی (قبل، حین و بعد از جراحی) بر درد بعد از جراحی، استفاده از اوپیویید، و عوارض جانبی مرتبط با اوپیویید پرداخته بودند، وارد مطالعه کردیم. تمامی دیگر مطالعات کنار گذاشته شدند.
گردآوری و تحلیل دادهها
2 نویسنده به صورت مستقل از هم به غربالگری تمامی عناوین و چکیدهها برای بررسی قابلیت پذیرش و مستند کردن دلایل رد کردن مطالعات پرداختند. در موارد بروز اختلافنظر، نویسنده سومی درباره پذیرش یا رد یک گزارش کارآزمایی تصمیم میگرفت. زمانی که اطلاعات اضافی موردنیاز بود، به منظور تصمیمگیری مبنی بر پذیرش یک کارآزمایی، یکی از نویسندگان با نویسنده مسئول کارآزمایی مورد نظر تماس برقرار میکرد.
نتایج اصلی
9 کارآزمایی (شامل 666 شرکتکننده) به ارزیابی اثر نیکوتین بر تسکین درد بعد از جراحی پرداخته بودند. نیکوتین در مقایسه با پلاسبو ممکن است درجات درد را بعد از جراحی در طول 24 ساعت به میزان کمی کاهش دهد (میانگین تفاوت (MD): 0.88 - ؛ در یک مقیاس صفر تا 10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 - تا 1.58 - ؛ 8 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت پایین). اثر تسکینی بر درد در طول 1 و 12 ساعت بعد از جراحی از قطعیت کمتری برخوردار بود (شواهد با کیفیت بسیار پایین). ناهمگونی آماری قابلتوجه بودند و به اندازه کافی توسط مشخصات کارآزماییها بر اساس نوع عمل جراحی، وضعیت اعتیاد به سیگار، حالت استعمال نیکوتین، زمانهای استعمال، یا خطر سوگیری ارزیابی شده قابل توضیح نبود. رد یک کارآزمایی با خطر بالای سوگیری منجر به یافتههای مشابهی شد. اثر نیکوتین بر مصرف اوپیویید بعد از جراحی به دلیل محدود بودن تعداد شرکتکنندگان در مطالعات، با عدم قطعیت همراه بود. نیکوتین احتمالا خطر تهوع را بعد از جراحی افزایش میدهد (خطر نسبی (RR): 1.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.50 تا 1.03؛ 7 کارآمایی؛ شواهد با کیفیت متوسط). 3 کارآزمایی به ارزیابی حالت تسکینیافتگی (sedation) پرداخته بودند اما میزان اثر به دلیل پایین بودن زیاد کیفیت شواهد با عدم قطعیت زیاد همراه بود. ما شواهدی مبنی بر اینکه نیکوتین خطر بروز استفراغ را افزایش داده باشد، نیافتیم (تفاوت خطر (RD): 0.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 - تا 0.09؛ 7 کارآمایی؛ شواهد با کیفیت پایین). نتایج مربوط به یک کارآزمایی کوچک برای تأیید تاثیر نیکوتین بر ترخیص زودتر از بیمارستان کافی نبودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
بر اساس شواهد با سطح کیفیت پایین، نیکوتین در مقایسه با پلاسبو ممکن است درد بعد از جراحی را در طول 24 ساعت کاهش دهد، اما اثرات آن نسبتاً کوچک بودند (کمتر از 1 واحد روی مقیاس درد 10 واحدی) و ناهمگونی قابل توجهی در نتایج تحلیل ما وجود داشت.
به نظر نمیرسد که نیکوتین استفاده از اوپیوییدها را بعد از جراحی یا عوارض جانبی مرتبط با اوپیویید را کاهش دهد اما احتمالا خطر تهوع را افزایش میدهد. برای تعیین اثربخشی نیکوتین بر درد بعد از جراحی و درک زمانبندی بهینه، دوز و روش استعمال نیکوتین به تحقیقات بیشتری نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
اثر نیکوتین در تسکین درد بعد از جراحی
سوال مطالعه مروری
این مطالعه مروری کاکرین به بررسی اینکه آیا استفاده از نیکوتین پیش از جراحی، در حین جراحی یا بلافاصله بعد از جراحی منجر به کاهش درد، استفاده از اوپیوییدها و عوارض جانبی ناشی از اوپیوییدها میشود یا خیر، میپردازد.
ویژگیهای مطالعه
عمل جراحی بزرگ معمولا با درد قابلتوجهی همراه است. درمان رایج برای درد بعد از جراحی داروهای اوپیوییدی است (مسکنهای قوی مانند مورفین).
با وجود این، اوپیوییدها همواره به طور کامل اثربخش نبوده و با عوارض جانبیای شامل خوابآلودگی (حالت تسکینیافتگی)، تنفس کم عمق (دپرشن تنفسی)، حالت تهوع و استفراغ همراه هستند. داروهایی که همراه با سایر داروها استفاده میشوند، مانند پاراستامول، ممکن است به بهبود کنترل درد بعد از جراحی و کاهش نیاز به اوپیوییدها کمک کند.
ما 9 کارآزمایی بالینی را با مجموعا 666 شرکتکننده وارد این مطالعه مروری کردیم. ما برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده با پلاسبو (مطالعات بالینی که در آنها افراد به صورت تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمانی که یکی از آنها شامل گروه پلاسبو است، توزیع میشوند) در رابطه با نیکوتین برای تسکین درد بعد از جراحی، در تعدادی از پایگاههای اطالاعاتی تا مارچ 2014 به جستوجو پرداختیم. ما همچنین برای دستیابی به اطلاعات اضافی، با نویسندگان مطالعات تماس برقرار کردیم. از آنجایی که همه مطالعات به گزارش همه علائم (پیامدهای) فهرست شده در بالا نپرداخته بودند، بنابراین آنچه که ما میتوانیم درباره برخی پیامدها بیان کنیم، محدود است. ما در 28 آوریل 2015 جستوجو را تکرار کردیم. ما پس از بهروزرسانی این مطالعه مروری به ارزیابی مطالعه مورد علاقه خواهیم پرداخت.
نتایج اصلی
نتایج ما نشان میدهند که شواهد با کیفیت پایینی مبنی بر کاهش درجات درد بعد از جراحی به میزان کم، ظرف مدت 24 ساعت به دنبال استفاده از نیکوتین وجود دارند. اثر تسکینی بعد از 1 و 12 ساعت بعد از جراحی از قطعیت کمتری برخوردار بود. به نظر نمیرسد که نیکوتین استفاده از اوپیوییدها را تا 60 دقیقه یا 24 ساعت بعد از جراحی کاهش دهد. همچنین شواهدی مبنی بر اینکه نیکوتین سستی/خوابآلودگی (sedation) و استفراغ را کاهش داده باشد، وجود ندارد.
خطر بروز تهوع به دنبال استفاده از نیکوتین نسبت به پلاسبو بالاتر بود و این ممکن است استفاده از نیکوتین را محدود کند.
دادههای کافی برای ارزیابی اثرات استفاده از نیکوتین بر بروز عوارض جانبی مرتبط با اوپیوییدها، شامل دپرشن تنفسی، یا اثرات استفاده از نیکوتین بر طول دوره بستری در بیمارستان بعد از جراحی وجود نداشت.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را به دلیل مشکلات مربوط به روش طرحریزی مطالعات که میتوانستند منجر به بزرگنمایی نتایج شوند، ناکافی بودن دادهها در بسیاری از تحلیلها برای دستیابی به قطعیت درباره اندازه میانگین اثر و تنوع قابلتوجه نتایج برخی از مطالعات، از پایین تا بسیار پایین ارزیابی کردیم.