شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharon R Lewis, David JW Evans, Andrew R Butler, Oliver J Schofield-Robinson, Phil Alderson. Hypothermia for traumatic brain injury. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1137-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1137-fa.html
پیشینه
هیپوترمی (Hypothermia) در طول سال‌ها در درمان آسیب مغزی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج امیدوارکننده‌ای از کارآزمایی‌های کوچک و مطالعات آزمایشگاهی منجر به ایجاد علاقه در این حوزه و بعضی کارآزمایی‌های بزرگتر شده است.
اهداف
تعیین اثر هیپوترمی خفیف برای آسیب تروماتیک مغزی (TBI) بر مرگ‌ومیر، پیامدهای عملکردی بلندمدت و عوارض.
روش های جستجو
ما مطالعات به دست آمده را از جست‌وجوهای انجام شده در پایگاه‌های اطلاعاتی تا 21 مارچ 2016 ادغام کردیم. ما پایگاه ثبت تخصصی گروه آسیب‌ها و صدمات در کاکرین (Cochrane Injuries Group's Specialised Register)؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL, The Cochrane Library)؛ MEDLINE (OvidSP)؛ Embase Classic + Embase (OvidSP)؛ PubMed ؛ ISI Web of science (SCI-EXPANDED, SSCI, CPCI-S & CPSI-SSH)؛ ثبت کارآزمایی‌های بالینی و فهرست مراجع غربالگری شده را جست‌وجو کردیم. ما همچنین این جست‌وجوها را پیش از انتشار در جون 2017 تکرار کردیم؛ نتیجه این جست‌وجو در «مطالعات در انتظار طبقه‌بندی» ارائه شده است.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را، شامل شرکت‌کنندگان مبتلا به TBI بسته که نیاز به بستری داشتند و تحت درمان با هیپوترمی با حداکثر 35 درجه سانتیگراد برای حداقل 12 ساعت متوالی بودند، انتخاب کردیم. درمان با هیپوترمی با حفظ وضعیت نورونوترمی (36.5 تا 38 درجه سانتیگراد) مقایسه شد.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری، داده‌های مربوط به مرگ‌ومیر، پیامدهای نامطلوب بر اساس مقیاس پیامد گلاسکو (Glasgow Outcome Scale) و پنومونی را ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
ما 37 کارآزمایی واجد شرایط را با مجموع 3110 شرکت‌کننده تصادفی‌سازی شده انتخاب کردیم؛ 9 مورد از این مطالعات از زمان آخرین به‌روزرسانی (2009) جدید بوده و 5 مطالعه قبلا از مطالعه خارج شده بودند، اما در جریان به‌روزرسانی 2017 دوباره مورد ارزیابی قرار گرفتند. ما دو مطالعه در حال انجام و دو مطالعه در انتظار طبقه‌بندی از جست‌وجوهای ثبت کارآزمایی‌های بالینی و پایگاه‌های اطلاعاتی را شناسایی کردیم.
مطالعات شامل بزرگسالان و کودکان مبتلا به TBI بود. اغلب مطالعات درمان را بلافاصله پس از ورود به بیمارستان یا بعد از کرانیوتومی (craniotomies) شروع کردند و تمام درمان‌ها برای حداقل 24 ساعت ادامه داشت. 33 مطالعه داده‌های مرگ‌ومیر را گزارش کردند، 31 مطالعه، داده‌های مربوط به عوارض جانبی (مرگ، وضعیت نباتی یا ناتوانی شدید)، و 14 مطالعه، پنومونی را گزارش کردند. بازرسی بصری از نتایج برای این پیامدها، با تفاوت در جهت اثر، ناهمخوانی را در میان مطالعات نشان می‌دهد؛ و ما این داده‌ها را برای متاآنالیز (Meta-analysis) ادغام نکردیم. ما مدت زمان هیپوترمی و طول پیگیری را در داده‌های گردآوری شده برای این زیرگروه‌ها در نظر گرفتیم؛ تفاوت در داده‌های مطالعه به گونه‌ای باقی ماند که ما انجام متاآنالیز انجام ندادیم.
مطالعات به طور کلی ضعیف گزارش شده بود و ما قادر به ارزیابی خطر سوگیری (Bias) به اندازه کافی نبودیم. ناهمگونی در طراحی کارآزمایی‌ها و انتخاب افراد شرکت‌کننده آشکار بود. ناهمخوانی در نتایج ممکن است با ناهمگونی در میان شرکت‌کنندگان در مطالعه یا سوگیری ایجاد شده توسط روش مطالعات مجزا توضیح داده شود، اما ما این موضوع را با جزئیات در زیر گروه‌ها یا تجزیه و تحلیل حساسیت مورد بررسی قرار ندادیم. ما از روش GRADE برای قضاوت درباره کیفیت شواهد برای هر پیامد استفاده کردیم و شواهد مرگ‌ومیر و پیامد نامطلوب را بسیار پائین برآورد کردیم. ما شواهد را برای پیامد پنومونی کم برآورد کردیم.
مطالعات شامل بزرگسالان و کودکان مبتلا به TBI بود. اغلب مطالعات درمان را بلافاصله پس از ورود به بیمارستان یا بعد از کرانیوتومی (craniotomies) شروع کردند و تمام درمان‌ها برای حداقل 24 ساعت ادامه داشت. 33 مطالعه داده‌های مرگ‌ومیر را گزارش کردند، 31 مطالعه، داده‌های مربوط به عوارض جانبی (مرگ، وضعیت نباتی یا ناتوانی شدید)، و 14 مطالعه، پنومونی را گزارش کردند. بازرسی بصری از نتایج برای این پیامدها، با تفاوت در جهت اثر، ناهمخوانی را در میان مطالعات نشان می‌دهد؛ و ما این داده‌ها را برای متاآنالیز (Meta-analysis) ادغام نکردیم. ما مدت زمان هیپوترمی و طول پیگیری را در داده‌های گردآوری شده برای این زیرگروه‌ها در نظر گرفتیم؛ تفاوت در داده‌های مطالعه به گونه‌ای باقی ماند که ما انجام متاآنالیز انجام ندادیم.
مطالعات به طور کلی ضعیف گزارش شده بود و ما قادر به ارزیابی خطر سوگیری (Bias) به اندازه کافی نبودیم. ناهمگونی در طراحی کارآزمایی‌ها و انتخاب افراد شرکت‌کننده آشکار بود. ناهمخوانی در نتایج ممکن است با ناهمگونی در میان شرکت‌کنندگان در مطالعه یا سوگیری ایجاد شده توسط روش مطالعات مجزا توضیح داده شود، اما ما این موضوع را با جزئیات در زیر گروه‌ها یا تجزیه و تحلیل حساسیت مورد بررسی قرار ندادیم. ما از روش GRADE برای قضاوت درباره کیفیت شواهد برای هر پیامد استفاده کردیم و شواهد مرگ‌ومیر و پیامد نامطلوب را بسیار پائین برآورد کردیم. ما شواهد را برای پیامد پنومونی کم برآورد کردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
علی‌رغم انجام مطالعات زیاد، هیچ شواهدی با کیفیت بالا وجود ندارد که نشان دهد هیپوترمی در درمان افراد مبتلا به TBI سودمند است. انجام مطالعات بیشتری که از لحاظ روش‌شناسی قوی هستند در این زمینه لازم است تا تأثیر هیپوترمی را برای افراد مبتلا به TBI تأیید کنند.
خلاصه به زبان ساده
هیپوترمی (خنک کردن درجه حرارت بدن) برای افراد مبتلا به آسیب مغزی
سوال مطالعه مروری
اثر هیپوترمی خفیف (خنک کردن درجه حرارت بدن) پس از آسیب مغزی روی اینکه آیا یک فرد می‌میرد، پیامد ضعیفی دارد یا مبتلا به یک نوع عفونت شدید قفسه سینه (پنومونی) می‌شود، چیست؟
پیشینه
سال‌های متمادی است که هیپوترمی برای برای درمان افراد مبتلا به آسیب شدید مغزی استفاده شده است. این کار شامل خنک کردن سر یا تمام بدن به دمای زیر دمای بدن طبیعی است. هدف ما ارزیابی این است که آیا افرادی که پس از آسیب مغزی با هیپوترمی درمان می‌شوند کمتر احتمال دارد که فوت کنند یا پیامد نامطلوب (که ما آن را تحت عنوان مرگ، کوما یا معلولیت شدید تعریف کردیم) داشته باشند؟ و اینکه آیا استفاده از هیپوترمی احتمال ابتلا به عفونت شدید قفسه سینه را، که پنومونی نام دارد، افزایش می‌دهد؟
زمان انجام پژوهش
شواهد تا مارچ 2016 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
ما 37 مطالعه با 3110 شرکت‌کننده را انتخاب کردیم. در هر کارآزمایی، بیماران به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه در دمای بدن طبیعی 36.5 تا 38 درجه سانتیگراد باقی ماند و گروه دیگری به مدت حداقل 12 ساعت تا حداکثر 35 درجه سانتی گراد خنک شدند.
نتایج اصلی
ما نتایج این مطالعات را برای ارزیابی اینکه آیا هیپوترمی باعث بهبود پیامد بیمار می‌شود، ترکیب نکردیم. این موضوع به این دلیل بود که نتایج دارای تفاوت‌های بزرگی بودند که ما نمی‌توانستیم توضیح دهیم. ما برخی از تفاوت‌هایی را در شیوه‌های انجام مطالعات و شرکت‌کنندگان که نویسندگان وارد مطالعه کردند، یافتیم؛ اما این موضوع را ارزیابی نکردیم که آیا این تفاوت‌ها می‌تواند تفاوت را در نتایج را توضیح دهد یا خیر. ما شواهد کافی با کیفیت خوب نداشتیم که به اندازه کافی به هم شبیه باشند تا اطمینان دهند که درمان افرادی که دچار آسیب شدید مغزی شده‌اند، با هیپوترمی میزان بروز مرگ یا ناتوانی شدید را کاهش داده یا میزان بروز بیماری پنومونی را افزایش می‌دهد.
کیفیت شواهد
بسیاری از مطالعات به خوبی گزارش نشده بودند و ما قادر به ارزیابی این نبودیم که آیا اختلاف بین کیفیت مطالعه ممکن است نتایج ما را تحت تاثیر قرار دهد. ما از روش GRADE برای قضاوت در مورد کیفیت شواهد استفاده کردیم. ما شواهد را برای مرگ یا ناتوانی شدید با کیفیت بسیار پائین ارزیابی و شواهدی برای پنومونی را با کیفیت پائین ارزیابی کردیم.
اثر هیپوترمی خفیف (خنک کردن درجه حرارت بدن) پس از آسیب مغزی روی اینکه آیا یک فرد می‌میرد، پیامد ضعیفی دارد یا مبتلا به یک نوع عفونت شدید قفسه سینه (پنومونی) می‌شود، چیست؟
پیشینه
سال‌های متمادی است که هیپوترمی برای برای درمان افراد مبتلا به آسیب شدید مغزی استفاده شده است. این کار شامل خنک کردن سر یا تمام بدن به دمای زیر دمای بدن طبیعی است. هدف ما ارزیابی این است که آیا افرادی که پس از آسیب مغزی با هیپوترمی درمان می‌شوند کمتر احتمال دارد که فوت کنند یا پیامد نامطلوب (که ما آن را تحت عنوان مرگ، کوما یا معلولیت شدید تعریف کردیم) داشته باشند؟ و اینکه آیا استفاده از هیپوترمی احتمال ابتلا به عفونت شدید قفسه سینه را، که پنومونی نام دارد، افزایش می‌دهد؟
زمان انجام پژوهش
شواهد تا مارچ 2016 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
ما 37 مطالعه با 3110 شرکت‌کننده را انتخاب کردیم. در هر کارآزمایی، بیماران به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه در دمای بدن طبیعی 36.5 تا 38 درجه سانتیگراد باقی ماند و گروه دیگری به مدت حداقل 12 ساعت تا حداکثر 35 درجه سانتی گراد خنک شدند.
نتایج اصلی
ما نتایج این مطالعات را برای ارزیابی اینکه آیا هیپوترمی باعث بهبود پیامد بیمار می‌شود، ترکیب نکردیم. این موضوع به این دلیل بود که نتایج دارای تفاوت‌های بزرگی بودند که ما نمی‌توانستیم توضیح دهیم. ما برخی از تفاوت‌هایی را در شیوه‌های انجام مطالعات و شرکت‌کنندگان که نویسندگان وارد مطالعه کردند، یافتیم؛ اما این موضوع را ارزیابی نکردیم که آیا این تفاوت‌ها می‌تواند تفاوت را در نتایج را توضیح دهد یا خیر. ما شواهد کافی با کیفیت خوب نداشتیم که به اندازه کافی به هم شبیه باشند تا اطمینان دهند که درمان افرادی که دچار آسیب شدید مغزی شده‌اند، با هیپوترمی میزان بروز مرگ یا ناتوانی شدید را کاهش داده یا میزان بروز بیماری پنومونی را افزایش می‌دهد.
کیفیت شواهد
بسیاری از مطالعات به خوبی گزارش نشده بودند و ما قادر به ارزیابی این نبودیم که آیا اختلاف بین کیفیت مطالعه ممکن است نتایج ما را تحت تاثیر قرار دهد. ما از روش GRADE برای قضاوت در مورد کیفیت شواهد استفاده کردیم. ما شواهد را برای مرگ یا ناتوانی شدید با کیفیت بسیار پائین ارزیابی و شواهدی برای پنومونی را با کیفیت پائین ارزیابی کردیم.
- ناشر: Wiley-Blackwell
- گروه ویراستاری: Cochrane Injuries Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/1/2 | انتشار: 1396/6/30
