کارآزماییهایی که به بررسی تاثیر استفاده از دستکش، روپوش و ماسک، هنگام پیشبینی تماس با یک بیمار بستری در معرض یا آلوده به MRSA یا محیط اطراف بیماران پرداخته بودند، وارد مرور شدند. ما عوارض جانبی یا مسائل اقتصادی مرتبط با این مداخلات را ارزیابی نکردیم.
هر مقایسه کننده واجد شرایطی را در نظر گرفتیم. با توجه به طراحی مطالعه، فقط کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (خوشهای یا غیر‐خوشهای)، و مطالعات تجربی غیر‐تصادفیسازی شده واجد شرایط بودند: کارآزماییهای شبه‐تصادفیسازی و کنترل شده (خوشهای یا غیر‐خوشهای)، کارآزماییهای غیر‐تصادفیسازی و کنترل شده (خوشهای یا غیر‐خوشهای)، مطالعات کنترل شده قبل‐و‐بعد، مطالعات کوهورت (همگروهی) کنترل شده قبل‐و‐بعد، مطالعات سری زمانی منقطع (کنترل شده یا نشده) و مطالعات معیارهای تکراری. هیچ مطالعهای را بر اساس زبان یا وضعیت انتشار خارج نکردیم.
هیچ مطالعه واجد شرایطی را برای این مرور پیدا نکردیم، نه در مطالعات پایان یافته و نه در مطالعات در حال انجام.
MRSA چیست و چرا به یکی از مشکلات بیمارستانی تبدیل شده است؟
MRSA همان «استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین (یا methicillin)» (meticillin‐ (or methicillin‐) resistant Staphylococcus aureus) است. این باکتری از انواع شایع باکتری (خانواده استافیلوکوک اورئوس) است که نسبت به آنتیبیوتیک متیسیلین («methicillin»، یک آنتیبیوتیک، نیز نامیده میشود) یا دیگر انواع آنتیبیوتیکها که معمولا برای درمان عفونت به کار میروند، مقاوم شده و توسط آنها از بین نمیرود. MRSA میتواند بدون اینکه افراد را بیمار و نشانهای ایجاد کند، در او وجود داشته باشد اما وقتی خطرناک میشود که بیماران را آلوده کند.
MRSA به سادگی در بیمارستانها از فردی به فرد دیگر منتقل میشود و اینجاست که میتواند عامل عفونت شدید و حتی مرگومیر بیماران شود. این انتقال میتواند هنگام تماس دستها و لباسهای کارکنان بخش مراقبتهای سلامت یا تجهیزات آلوده به MRSA در طول ارائه مراقبت روتین به افراد مبتلا به آن نیز صورت گیرد. از طرفی تماس دستها، لباسها یا وسایل آلوده با بیماران دیگر، میتواند عامل سرایت بیماری به درون دیگر بخشهای بیمارستان باشد.
چرا پوشیدن دستکش، روپوش یا ماسک ممکن است به پیشگیری از انتقال MRSA بین بیماران بستری در بیمارستان کمک کند؟
پیشگیری از انتقال MRSA با پوشیدن دستکشهای غیر‐قابل نفوذ با یا بدون استفاده از روپوشهای غیر‐قابل نفوذ یا قابل شستوشو امکانپذیر است زیرا این تجهیزات از آلوده شدن دستها و لباسهای کارکنان بخش مراقبتهای سلامت به عامل بیماری محافظت خواهند کرد. دستکشها و روپوشها باید بعد از معاینه هر بیمار عوض شوند و از دستکش و روپوش نو برای بیمار بعدی استفاده شود. استفاده از ماسکها هم ممکن است از سرایت MRSA از طریق هوا پیشگیری کند.
مشخص نشده که استفاده از دستکشها، ماسکها یا روپوشها میتواند سرایت MRSA را کاهش دهد یا خیر، یا اینکه استفاده از دو مورد از آنها یا هر سه مورد میتواند حفاظت بیشتری را ایجاد کند و نتایج بهتری داشته باشد.
هدف از این پژوهش چیست و پژوهشگران به چه نتایجی دست یافتند
پژوهشگران قصد داشتند که بفهمند استفاده از دستکش، روپوش یا ماسک توسط هر فردی در بیمارستان (مثلا پزشکان) که با بیماران مبتلا به MRSA سروکار دارند، میتواند از انتقال این عامل از بیمار به افراد دیگر پیشگیری کند یا خیر.
پژوهشگران یک جستوجوی گسترده را میان منابع علمی پزشکی تا جون 2015 انجام دادند اما هیچ مطالعه دقیقی که به این موضوع پرداخته باشد پیدا نکردند.
در حال حاضر شواهد مستدلی وجود ندارد که نشان دهد پوشیدن دستکش، روپوش یا ماسک توسط افرادی که با بیماران مبتلا به MRSA سروکار دارند، انتقال بیماری را به سایر افراد حاضر در بیمارستان کاهش میدهد. اما نباید تصور شود که پوشیدن دستکشها، روپوشها یا ماسکها بیتاثیر هستند؛ بلکه بدان معنی است که پژوهشی که میزان این تاثیر را ‐ در صورت وجود ‐ اندازهگیری کند، هنوز انجام نشده و مورد نیاز است.