پیشرفتهای شگرفی در زمینه غربالگری، تشخیص، مداخله و پیشآگهی کلی آنوریسم آئورت شکمی (AAAS) در دهه گذشته رقم خورده، اما با وجود این، آنوریسم آئورت شکمی پاره شده (rAAAs) هنوز هم حدود 3500 تا 6000 مورد مرگومیر را در انگلستان و ولز در هر سال باعث میشود. ترمیم با جراحی باز درمان استاندارد برای rAAA در بسیاری از مراکز است، اما ترمیم اندوواسکولار آنوریسم (EVAR) به طور فزایندهای مورد توجه قرار گرفته است. این شیوه با 40 درصد مرگومیر 30 روز بعد از جراحی همراه است. با وجود پیشرفتهای جراحی، بیهوشی و مراقبتهای ویژه این میزان ثابت باقی مانده است.
یکی از تغییرات قابل توجه اخیر در جراحیهای الکتیو ترمیم AAAS، و نه جراحیهای اورژانسی ترمیم rAAAs، معرفی هپارین وریدی بوده است. این کار، محافظتی در برابر مشکلات قلبی و ترومبوتیک در دوره پس از عمل فراهم میکند. اما این اقدام برای ترمیم اضطراری rAAA حتی با وجود اینکه کاهش در میزان مرگ و میر در جراحیهای الکتیو نشان داده شده، مورد پذیرش گسترده قرار نگرفته است.
هدف اصلی بررسی تاثیر هپارین وریدی بر تمام علل مرگومیر در مدیریت پارگی آنوریسم آئورت شکمی (rAAA) در افرادی بود که تحت ترمیم اضطراری قرار میگرفتند.
اهداف ثانویه بررسی اثر هپارین وریدی در مدیریت rAAA بر بروز بیماریهای شریانی به طور کلی، به عنوان مثال، پاتولوژیهای قلبی و عروقی، مغزی، ریوی و، در افراد تحت ترمیم اضطراری بود.
مرکز ثبت تخصصی متخصصان گروه عروق در کاکرین (CIS ؛Cochrane Vascular Information Specialist) (دسامبر 2015) مورد جستوجو قرار گرفت. علاوه بر CIS ما CENTRAL؛ (شماره 11؛ 2015) را هم جستوجو کردیم. CIS؛ ثبت کارآزماییهای بالینی را برای جزئیات مطالعات در حال انجام یا منتشر نشده جستوجو کرده بود.
ما به دنبال تمام مطالعات منتشر شده و منتشر نشده تصادفیسازی و کنترل شده (RCT ؛Randomised Controlled Trials) و مطالعات بالینی کنترل شده (CCTs) در مورد هپارین وریدی در ترمیم rAAA ( از جمله مطالعات با ساختار موازی) گشتیم.
دو نویسنده بررسی به طور مستقل مطالعات را برای گنجاندن بالقوه در بررسی ارزیابی کردند. ما روشهای استاندارد را مطابق با کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات (Cochrane Handbook for Systematic Review of Interventions) استفاده کردیم.
ما هیچ RCT یا CCT واجد شرایطی را برای گنجانده شدن در مطالعه مروری شناسایی نکردیم.
ما هیچ RCT یا CCT (شامل طراحیهای موازی) را شناسایی نکردیم که هپارین وریدی را در ترمیم rAAA به کار گرفته باشد. بنابراین، ما قادر به ارزیابی اثر هپارین وریدی در کلیت علل مرگومیر و میزان بروز بیماریهای شریانی، برای مثال، قلبی و عروقی، مغزی، ریوی و کلیوی در مدیریت rAAA در افرادی که تحت ترمیم اورژانسی قرار میگیرند، نبودیم. روشن است که یک RCT برای پاسخ به این سوالات در مدیریت rAAA مورد نیاز است چرا که هیچ شواهد با کیفیت بالایی وجود ندارد.