پیشینه
زخمهای فشاری (pressure ulcers) (که تحت عنوان زخم بستر (bed sores) نیز شناخته میشوند)، زخمهایی هستند که روی سطح پوست یا بافتهای زیرین آن در نتیجه فشار یکنواخت مهار نشده روی قسمتهای استخوانی تحمل کننده وزن بدن از جمله مفصل ران، پاشنهها یا لگن ایجاد میشوند. افرادی که توانایی تغییر وضعیت فیزیکی بدن خود را از دست میدهند، در معرض خطر ابتلا به این زخمها قرار دارند. بنابراین افراد استفاده کننده از ویلچر در معرض خطر قرار دارند زیرا آنها برای یک دوره زمانی طولانیمدت در حالت نشسته باقی میمانند. زخمهای فشاری به سختی میتوانند التیام پیدا کنند و در معرض عفونت و سایر عوارض قرار دارند. زمانی که افراد استفاده کننده از ویلچر دچار زخم فشاری میشوند، استراحت در تختخواب برای تسکین فشار از روی بخشهایی از بدن که وزن فرد را در وضعیت نشسته تحمل میکنند، مهم به حساب میآید. گفته میشود که این تغییر از وضعیت نشسته به وضعیت خوابیده فرآیند التیام زخم را بهبود میبخشد.
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم اثر استراحت در تختخواب را بر التیام زخمهای فشاری در افراد استفاده کننده از ویلچر کشف کنیم. مطالعاتی برای ورود به مرور واجد شرایط بودند که دربرگیرنده افراد استفاده کننده از ویلچر از هر گروه سنی باشند که مبتلا به زخم فشاری بوده و در هر نوع محیطی به سر میبردند (بیمارستان، آسایشگاه، منزل شخصی و غیره).
آنچه ما به دست آوردیم
در اکتبر 2016 برای شناسایی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای که به مقایسه استراحت در تختخواب با عدم استراحت در تختخواب برای التیام زخمهای فشاری در افراد استفاده کننده از ویلچر پرداخته بودند، میان منابع علمی پزشکی به طور گستردهای به جستوجو پرداختیم. هیچ کارآزماییای نیافتیم که در این رابطه به اجرا درآمده باشد. این بدان معنا است که ما نمیتوانیم درباره اینکه استراحت در تختخواب روند التیام زخمهای فشاری را در افراد استفاده کننده از ویلچر بهبود میبخشد یا خیر، یا درباره ماهیت احتمالی مزایا یا مضرات این درمان اطلاعاتی ارائه دهیم. به کارآزماییهایی برای مقایسه التیام زخم فشار با و بدون استراحت در تختخواب میان افراد استفاده کننده از ویلچر نیاز است.
این خلاصه به زبان ساده تا اکتبر 2016 بهروز است.