موضوع چیست؟
پس از زایمان، بسیاری از زنان دچار درد در ناحیه پرینه، منطقه بین مقعد و واژن، میشوند. این مطالعه مروری کاکرین این سوال را مطرح کرد که میتوان این درد را با تجویز یک دوز از داروهای غیر‐استروئیدی ضد‐التهابی (non‐steroidal anti‐inflammatory drugs; NSAIDs)، مانند آسپیرین یا ایبوپروفن، کاهش داد.
چرا این موضوع مهم است؟
دردی که برخی از زنان پس از زایمان در ناحیه پرینه دچار آن میشوند، بهویژه اگر پرینه در طول زایمان پاره شده یا نیاز به بریده شدن پیدا کند (تحت عنوان اپیزیوتومی (episiotomy)، میتواند حاد باشد. حتی یک زن بدون پارگی یا عمل جراحی، اغلب دچار درجاتی از ناراحتی در ناحیه پرینه خود میشود، که میتواند تحرک و همچنین توانایی او را برای مراقبت از نوزاد خود تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه مروری مربوط است به بخشی از یک سری مطالعات مروری پیرامون اثربخشی داروهای مختلف برای تسکین درد پرینه بلافاصله پس از زایمان. بهطور خاص به بررسی NSAIDهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن میپردازیم.
چه شواهدی را یافتیم؟
تعداد 35 مطالعه را با 5136 زن یافتیم که 16داروی NSAID مختلف (آسپرین، ایبوپروفن و غیره) را مورد بررسی قرار دادند. مطالعات را تا 9 دسامبر 2019 وارد کردیم. مطالعاتی را که یافتیم، فقط زنان مبتلا به ترومای پرینه و غیر‐شیرده را وارد کردند. مطالعاتی که بین سالهای 1967 و 2013 انجام شدند، حجم نمونه کوچکی داشتند.
مطالعات نشان دادند که مصرف تک‐دوز از یک NSAID در مقایسه با دارونما (قرص ساختگی) یا عدم‐درمان در زنان غیر‐شیرده مبتلا به ترومای پرینه هنگام زایمان، ممکن است در چهار ساعت پس از مصرف دارو، درد را بیشتر تسکین دهد (شواهد با قطعیت پائین). مطمئن نیستیم که بین NSAID و دارونما در دستیابی به تسکین کافی درد در شش ساعت تفاوتی وجود داشته باشد.
زنانی که یک تک‐دوز را از NSAID دریافت کردند، در مقایسه با زنانی که با دارونما درمان شدند یا هیچ درمانی را دریافت نکردند، احتمالا کمتر به تسکین بیشتر درد در چهار ساعت (شواهد با قطعیت متوسط) پس از مصرف دارو نیاز پیدا کردند. ما مطمئن نیستیم که تفاوتی بین NSAIDها و دارونما برای زنان نیازمند به تسکین بیشتر درد در شش ساعت وجود داشته باشد (شواهد با قطعیت بسیار پائین). همه مطالعات عوارض جانبی داروها را ارزیابی نکردند، اما برخی به عوارض جانبی مادران مانند خوابآلودگی، سردرد، ضعف، حالت تهوع، ناراحتی معده اشاره داشتند. شواهد در مورد تفاوت در عوارض جانبی مادران بین NSAIDها و دارونما در شش ساعت پس از تجویز دارو بسیار نامشخص است (شواهد با قطعیت بسیار پائین). یک مطالعه کوچک (90 زن) گزارش داد که هیچ موردی از عوارض جانبی مادر طی چهار ساعت پس از تجویز رخ نداد. هیچ یک از مطالعات، عوارض جانبی احتمالی را در نوزاد اندازهگیری نکردند.
همچنین ممکن است یک NSAID بهتر از پاراستامول در تسکین درد طی چهار ساعت پس از تجویز دارو باشد. مطمئن نیستیم که تفاوتی بین NSAID و پاراستامول در دستیابی به تسکین کافی درد طی شش ساعت یا در تعداد زنانی که چهار ساعت پس از تجویز دارو به تسکین بیشتر درد نیاز پیدا میکنند، وجود داشته باشد. زنان دریافتکننده NSAID در مقایسه با زنان درمان شده با پاراستامول، کمتر احتمال دارد به تسکین بیشتر درد طی شش ساعت پس از تجویز دارو نیاز پیدا کنند. یک مطالعه گزارش داد که هیچ موردی از عوارض جانبی مادر طی چهار ساعت رخ نداد (210 زن). سه مطالعه کوچک، عوارض جانبی مادران را طی شش ساعت پس از تجویز دارو گزارش کردند، اما مطمئن نیستیم که تفاوتی بین این گروهها وجود داشته باشد. عوارض جانبی نوزاد در هیچ یک از مطالعات وارد شده گزارش نشد و تمام مطالعات، زنان شیرده را حذف کردند.
مقایسههای NSAIDهای مختلف و دوزهای متفاوت از یک نوع NSAID، هیچ تفاوت بارزی را پیرامون اثربخشی آنها در هیچ یک از پیامدهای اصلی اندازهگیریشده در این مطالعه مروری نشان ندادند. با این حال، دادههای کمی درباره برخی از NSAIDها در دسترس قرار داشتند.
هیچیک از مطالعات وارد شده، هیچ یک از پیامدهای ثانویه این مطالعه مروری را گزارش نکردند، از جمله: بستری شدن طولانی‐مدت در بیمارستان یا بستری مجدد در بیمارستان به علت درد پرینه؛ شیردهی؛ درد پرینه در شش هفته پس از تولد نوزاد؛ دیدگاههای زنان، افسردگی پس از زایمان یا میزان ناتوانی ناشی از درد پرینه.
این نتایج به چه معنا هستند؟
برای زنان غیر‐شیرده، یک تک‐دوز از NSAID ممکن است بهتر از دارونما یا پاراستامول برای تسکین درد پرینه در چهار ساعت باشد. بروز عوارض جانبی جدی گزارش نشد، اما همه مطالعات این موضوع را بررسی نکردند. برای زنان شیرده، هیچ اطلاعاتی وجود ندارد و این زنان باید به دنبال کمک باشند، زیرا برخی از NSAIDها برای مصرف در زنان شیرده توصیه نمیشوند.