پیشینه
افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه و بیماری کلیوی مرحله نهایی (end‐stage kidney disease; EKSD)، آسیب غیر‐قابل برگشت کلیه دارند و نیازمند درمان جایگزینی کلیوی (renal replacement therapy) هستند. در کشورهای پیشرفته همودیالیز شایعترین درمان برای افراد مبتلا به EKSD است. علیرغم اینکه همودیالیز بالقوه نجات دهنده زندگی است، با این حال میتواند بار (burden) روانشناختی و فیزیکی جدی برای بیمار داشته باشد. برنامهریزی مراقبتهای پیشرفته فرآیند برنامهریزی برای سلامت آینده شخص و تصمیمات مراقبتی شخصی او از طریق تعیین سطح مراقبت سلامت و کیفیت زندگی است که خواهان آن است (به هر دلیلی)، و این برای زمانی است که قادر به تصمیمگیری نیست. اهداف این برنامهها میتواند در طول زمان تغییر کند، برنامهریزی مراقبتهای پیشرفته در نشان دادن این تغییرات کمک کننده است و اهداف مراقبتی آنها را در طول زمان تعریف میکند. این کار کمک میکند تا افراد از دریافت درمان پزشکی در آینده در مواردی که فرد قادر به برقراری ارتباط یا تصمیمگیری نیست، اطمینان حاصل کند.
ما میخواستیم بدانیم که این برنامهریزی میتواند پیامدهای سلامت را میان افراد مبتلا به EKSD از طریق کاربرد معیارهای احیا مانند احیای قلبیریوی و قطع دیالیز بهبود ببخشد یا خیر. همچنین میخواستیم بدانیم که خواستههای بیمار در زمان پایان زندگیاش (انتهای حیات) پیگیری شده یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
منابع علمی مربوطه را تا جون 2016 جستوجو کردیم و دو مطالعه (سه گزارش) را یافتیم که شامل 337 بیمار بود و در این مطالعات کاربرد بیمار‐محور برنامهریزی مراقبتهای پیشرفته (patient‐centred advanced care planning; PC‐ACP) و مداخلات peer mentoring بررسی شده بود.
نتایج کلیدی
هیچ یک از مطالعات پاسخی برای سوالات ما در رابطه با کاربرد درمانهای طولانی کننده زندگی مانند احیا، مرگومیر در بیمارستان یا قطع دیالیز نداشتند. بنابراین این نکته که برنامهریزی مراقبتهای پیشرفته میتواند پیامدهای سلامت را میان بیماران EKSD بهبود ببخشد یا خیر، هنوز هم نامطمئن باقی مانده است. پژوهش بیشتری نیاز است تا کاربرد PC‐ACP را برای افرادی که دیالیز میشوند، بهتر نشان دهد.