ترکیبهای دوز ثابت چیست و چگونه این ترکیبها ممکن است مراقبت از افراد مبتلا به سل را بهبود دهند؟
سل (tuberculosis; TB) یک مشکل مهم سلامت به خصوص در کشورهای در حال توسعه است. درمان TB ریوی در بیماران جدید شامل استفاده از چهار داروی خوراکی به مدت شش ماه است، گاهی اوقات این داروها به صورت ترکیبهای دوز ثابت (fixed‐dose combinations; FDCs) است که در یک قرص ترکیب میشود، یا به طور جداگانه به عنوان فرمولاسیونهای تکدارویی داده میشود. سازمان جهانی بهداشت توصیه میکند که تجویز کنندگان به منظور کاهش تعداد قرصهایی که افراد مصرف میکنند، از ترکیبات دوز ثابت استفاده کنند. این امر از سوی فراهم کننده ممکن است به کاهش اشتباهات تجویز و بهبود اثربخشی عرضه دارو کمک کند و از سوی بیمار، FDCها درمان را ساده و پایبندی به درمان را بهبود میبخشد.
برای ارزیابی اثربخشی، بیخطری، و مقبولیت FDCها در مقایسه با فرمولاسیونهای تکدارویی برای درمان افراد مبتلا به TB ریوی تازه تشخیص داده شده، یک مرور انجام دادیم.
پژوهشها چه میگویند؟
برای یافتن کارآزماییهای مرتبط تا 20 نوامبر 2015 جستوجو انجام دادیم، و 13 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده را که شامل 5824 نفر بود شناسایی کردیم. کارآزماییها بین سالهای 1987 و 2015 منتشر شده و شامل شرکتکنندگان تحت درمان از کشورهای با شیوع بالای ابتلا به TB بودند که بیماری TB ریوی آنها به تازگی تشخیص داده شد بود. فقط دو کارآزمایی وضعیت HIV شرکتکنندگان وارد شده را گزارش دادند.
احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در FDCها در مقایسه با فرمولاسیونهای تکدارویی از نظر شکست درمان وجود دارد (شواهد با کیفیت متوسط )؛ عود ممکن است شایعتر باشد (شواهد با کیفیت پائین ) و تعداد مرگومیرها مشابه بود (شواهد با کیفیت متوسط).
تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در اسمیر خلط یا تبدیل کشت وجود دارد (شواهد با کیفیت بالا )، هیچ تفاوتی از نظر عوارض جدی جانبی (شواهد با کیفیت متوسط ) یا عوارض جانبی که به قطع درمان منجر شوند (شواهد با کیفیت پائین)، نشان داده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما به این نتیجه رسیدیم که ترکیبهای دوز ثابت، اثربخشی مشابهی با فرمولاسیونهای تک دارویی برای درمان افراد مبتلا به TB ریوی که به تازگی بیماری آنها تشخیص داده شده، دارند.