استفاده و سوءاستفاده از الکل در میان جوانان یکی از پرخطرترین رفتارهایی است که باعث آسیب و مرگ آنها میشود. مصاحبه انگیزشی(؛MI ؛Motivational interviewing ) یک تکنیک معروف برای پرداختن به نوشیدن بیش از حد الکل در بزرگسالان جوان است.
ارزیابی تاثیرمداخله MI بر پیشگیری از سوءمصرف الکل و مشکلات ناشی از آن در بزرگسالان جوان.
در این مطالعه مروری ما در میان شواهد موجود در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ (شماره 12؛ 2015)؛ MEDLINE (از ژانویه 1988 تا جولای 2015)، EMBASE (از ژانویه 1966 تا جولای 2015)، و PsycINFO (از 1985تا جولای 2015) جستوجو کردیم. ما همچنین در ثبت کارآزمایی های بالینی و منابع مقالات سیستماتیکی که با موضوع مرتبط بود، جستوجوی دستی انجام دادیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده را مدنظر قرار دادیم که در آنها بزرگسالان جوان تا 25 سال را درنظر گرفته بودند و مداخله MI را برای پیشگیری از سوءمصرف الکل و مشکلات ناشی از آن، با عدم مداخله، ارزیابی تنها یا مداخلات جایگزین مقایسه کرده بودند.
ما از روششناسی استاندارد مدنظر کاکرین تبعیت کردیم.
ما در کل 84 کارآزمایی را به این مطالعه مروری وارد کردیم (22872 شرکت کننده) که 70 مورد از84 مطالعه مداخلات را در اشخاص با خطر بالا گزارش کرده بودند. ما مطالعاتی را در نظر گرفتیم که دوره پیگیری به مدت حداقل 4 ماه داشتند، علاقه بیشتری به بررسی پایداری اثرات مداخله داشتند و کمتر مستعد مشکلات ناشی از گزارش کوتاهمدت یا سوگیری (Bias) انتشار بودند. در کل ارزیابی خطر سوگیری نشان داد که شواهد این مطالعات کیفیت متوسط تا پائینی دارند.
در پیگیریهای 4 ماهه و طولانیتر، MI اثراتی به نفع کاهش مقدار مصرف الکل (با میانگین تفاوت استاندارد (SMD): 0.11 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 - تا 0.06 - ؛ یا کاهش از 13.7 بار نوشیدن در هفته به 12.5 بار نوشیدن در هفته با کیفیت متوسط شواهد)، فرکانس مصرف الکل (SMD: 0.14 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.21 - تا 0.07 - ؛ یا کاهش تعداد روزهای مصرف در هفته از 2.74 روز در هفته به 2.52 روز در هفته با کیفیت متوسط شواهد) و اوج غلظت الکل در خون یا BAC؛ (SMD: 0.12 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.20 - تا 0.05 یا کاهش از 0.144% به 0.131% با کیفیت متوسط شواهد) نشان داد.
ما یک اثر لب مرزی، به نفع تاثیر MI بر مشکلات ناشی از الکل پیدا کردیم (SMD: 0.08 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 - تا 0.00 یا کاهش در نمره مشکلات ناشی الکل از 8.91 تا 8.18؛ با کیفیت پائین شواهد) و اثری بر زیادهروی در نوشیدن (SMD: 0.04 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09 - تا 0.02 - ؛ با کیفیت متوسط شواهد) یا برای متوسط BAC؛ (SMD: 0.05 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 - تا 0.08؛ با کیفیت متوسط شواهد) مشاهده نشد.
ما همچنین دیگر پیامدهای رفتارهای مرتبط با الکل را مدنظر قرار دادیم و در پیگیریهای 4 ماه و طولانیتر، ما هیچ اثری بر رانندگی هنگام مستی (SMD: 0.13 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36 - تا 0.10؛ با کیفیت متوسط شواهد) یا رفتارهای پرخطر دیگر ناشی از الکل (SMD: 0.15 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.31 - تا 0.01؛ با کیفیت متوسط شواهد) نیافتیم.
تجزیه و تحلیلهای بیشتر نشان داد که رابطه واضحی بین مدت زمان مداخله MI (در مقیاس دقیقه) و میزان اثر وجود ندارد. تجزیه و تحلیل زیرگروهها هم هیچ اثری برای MI در بررسی زیرگروههای بلندمدت (4 ماه یا بیشتر) نه در ارزیابی تنها و نه در برابر مداخلات جایگزین قائل نشد. نه در شرایط دانشگاه/کالج و نه در هیچ موقعیت دیگری و نه در افراد پرخطر در مقایسه با افراد عادی هیچ اثری مشاهده نشد. هیچکدام از مطالعات آسیبی را که ناشی از MI باشد گزارش نکردند.
نتایج این مطالعه مروری نشان دادکه سودمندی معناداری در استفاده ازMI برای پیشگیری از مصرف، سوءاستفاده یا مشکلات ناشی از مصرف الکل وجود ندارد. اگرچه ما برخی اثراتی را که از نظر آماری معنادار بودند یافتیم، میزان اثر با توجه به مقیاسهای اندازهگیری مورد استفاده در مطالعات، بسیار کوچک بود. علاوه بر این، معناداری از نظر آماری برای همه مقادیر سوءمصرف صدق نمیکند و کیفیت شواهد بالا نیست، بنابراین نشان داده شدن هر اثری ممکن است به علت خطر بالای سوگیری باشد.