پیشینه
بیماری اندرسون‐فابری، یک اختلال نادر است که به علت نقص آنزیم آلفا گالاکتوسیداز A؛ (alpha‐galactosidase A) به وجود میآید. این مساله منجر به ساخته شدن یک ماده چربی به نام گلوبوتریااوسیلسرامید در سلولهای مختلف بدن میشود. گلوبوتریااوسیلسرامید از سه نوع قند و یک ماده چربی به نام سرامید تشکیل شده، و در بسیاری از سلولهای بدن یافت میشود. افراد درمان نشده ممکن است از درد و ناراحتیهای پوستی، چشمی و مشکلات گوارشی رنج ببرند. بیماری فابری میتواند باعث ایجاد عوارض بالقوه تهدید کننده حیات مانند صدمه به کلیه، حمله قلبی و سکته مغزی شود. یک نوع درمان موجود برای این بیماری، درمان جایگزینی آنزیم با آگالسیداز آلفا یا بتا است، که فقدان آنزیم یا کمبود آن را جایگزین میکند.
تاریخ جستوجو
شواهد تا این زمان بهروز است: 08 جولای 2016.
ویژگیهای مطالعه
نه مطالعه با 351 شرکتکننده یافت شدند. مطالعات، آنزیمهایی را با فرمولاسیونهای مختلف، آگالسیداز آلفا یا بتا، استفاده کرده، و آنها را با گروه دارونما (درمان ساختگی) مقایسه کردند. همچنین به مقایسه برنامههای مختلف دوزبندی پرداختند.
نتایج کلیدی
دو مطالعه که به مقایسه آگلاسیداز آلفا با دارونما پرداختند، غلظت گلوبوتریااوسیلسرامید را در پلاسما گزارش کردند. تاثیرات ترکیبی میان گروه درمان و دارونما معنیدار نبود. مطالعهای که درد و کیفیت زندگی مرتبط با درد را گزارش کرد، بهبودی معنیداری را برای شرکتکنندگان تحت درمان طی دوره نظارت شش ماه، نشان داد. مرگ در هیچیک از دو مطالعه به عنوان یک پیامد گزارش نشد.
یکی از سه مطالعه که به مقایسه آگلاسیداز بتا با دارونما پرداخت، غلظت گلوبوتریااوسیلسرامید را گزارش کرده و بهبودی را در کلیه، قلب و پیامدهای ترکیبی نشان داد. تفاوت معنیداری برای مرگ وجود نداشت و هیچ مطالعهای درد را گزارش نداد.
فقط دو مطالعه به مقایسه آگلاسیداز آلفا با آگلاسیداز بتا پرداختند. یکی از آنها نشان داد که تفاوت معنیداری از نظر عوارض جانبی مانند تنگی نفس، هیپرتانسیون و نشانههای گوارشی وجود نداشت ‐ این موارد عوارض جانبی نبودند، زیرا مشکلات دستگاه گوارش در واقع یک نشانه بیماری است، درست مانند هیپرتانسیون که ممکن است در زمینه بیماری کلیوی بروز کند.
دو مطالعه به مقایسه برنامههای مختلف دوزبندی آگلاسیداز آلفا پرداختند. تفاوتی میان برنامههای مختلف برای وضعیت سلامت بر اساس ارزیابی توسط خود فرد یا برای نمره درد یافت نشد.
بهطور خلاصه، مطالعاتی که به مقایسه درمان جایگزینی آنزیم با دارونما پرداختند، نتایج معنیداری را از نظر رسوب گلوبوتریااوسیلسرامید در اندوتلیال عروق کوچک و کیفیت زندگی مرتبط با درد نشان دادند. با این وجود، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد شکل آلفا بهتر است یا بتا، چرا که کارآزماییهای وارد شده از نظر حجم نمونه کوچک بودند. از نظر بیخطری مداخله، عوارض جانبی (یعنی، لرز، تب) در گروه آگالسیداز بتا بهطور معنیداری بیشتر از گروه دارونما رخ دادند.
کیفیت شواهد
از اطلاعات به دست آمده از بسیاری از گزارشهای پژوهشی، نمیتوان قضاوت روشن و صریحی داشت از اینکه تمام داوطلبان شانس برابر برای قرار گرفتن در هر یک از گروههای درمان داشتند یا خیر، و اینکه از قبل یا در طول مطالعه از درمانی که دریافت میکردند، اطلاع داشتند یا خیر.