سوال مطالعه مروری
ما برای پی بردن به اینکه آیا ترانسفیوژنهای سلولهای قرمز خون بهطور منظم در طولانیمدت به کاهش وقوع یا پیشرفت عوارض مزمن قفسه سینه در مقایسه با هیدروکسیکاربامید (hydroxycarbamide) (هیدروکسیاوره (hydroxyurea))، هر درمان دیگر یا مراقبت استاندارد در افراد مبتلا به بیماری سلول داسیشکل کمک کرده یا خیر، به مرور شواهد پرداختیم. این یک بهروزرسانی از مرور کاکرین است که قبلا منتشر شده است.
پیشینه
اکسیژن از ریهها توسط هموگلوبین که بخش عمدهای از سلولهای قرمز خون است، به تمام قسمتهای بدن منتقل میشود. بیماری سلول داسیشکل یک اختلال ارثی هموگلوبین است. در افراد مبتلا به بیماری سلول داسیشکل، سلولهای قرمز خون پس از رها کردن اکسیژن خود سفت شده و اغلب شکلی مانند هلال دارند. این سلولهای سفت و سخت میتوانند رگهای خونی را مسدود کنند، که باعث مشکلاتی در سراسر بدن، از جمله ریهها میشوند. دو مورد از شایعترین عوارض مزمن قفسه سینه ناشی از بیماری سلول داسیشکل، هیپرتانسیون ریوی و بیماریهای ریوی مزمن داسیشکل هستند. هیپرتانسیون ریوی، فشار خون بالا در شریانهای ریوی (شریانی که خون را به ریهها میرساند) است. فشار خون بالا در این شریان با افزایش خطر مرگ همراه است. بیماری ریوی مزمن داسیشکل نیز به عنوان نتیجهای از آسیب ریوی و از دست دادن بافت ریه ایجاد میشود.
ترانسفیوژنهای منظم خون برای افراد مبتلا به بیماری سلول داسیشکل، مقدار سلولهای داسیشکل فرد را با جایگزین کردن آنها با سلولهای غیرداسیشکل اهدایی، در خون فرد بیمار کاهش میدهد. در حال حاضر نشان داده شده که ترانسفیوژن منظم خطر ابتلا به سکته مغزی را در افراد مبتلا به سلول داسیشکل کاهش میدهد. هدف ما پی بردن به این موضوع بود که آیا ترانسفیوژنهای منظم در بلندمدت در افراد مبتلا به این بیماری، منجر به کاهش عوارض مزمن جدید قفسه سینه یا کند شدن روند پیشرفت هرگونه عوارض مزمن قفسه سینه که جدیدا به وجود آمده، میشود یا خیر. همچنین هدف ما بررسی میزان مرگ به علت عوارض مزمن قفسه سینه و هرگونه عوارض جانبی مربوط به برنامه ترانسفیوژن بود.
ویژگیهای مطالعه
شواهد تا 19 سپتامبر 2019 بهروز است. ما هیچ مطالعهای را در این بهروزرسانی مرور نیافتیم.
نتایج کلیدی
هیچ نتیجهای وجود ندارد زیرا ما هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده مرتبطی را نیافتیم. ما نیاز به طراحی یک مطالعه با حداقل 946 شرکتکننده خواهیم داشت تا قادر به تشخیص کاهش در تعداد مرگها از 12 مورد در 100 بیمار به 6 مورد در 100 بیمار باشیم.
کیفیت شواهد
هیچ شواهدی بر اساس کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده برای پاسخ به سوالات مطالعه مروری ما وجود ندارد.