سوال مطالعه مروری
تاثیرات تکنیک چرخه فعال تنفسی (ACBT) در مقایسه با دیگر روشهای پاکسازی راه هوایی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک چیست؟
پیشینه
عفونتهای مزمن در فیبروز سیستیک شایع بوده و عفونتهای مکرر میتوانند باعث آسیب و بیماری ریه شوند. افراد مبتلا به فیبروز سیستیک از درمانهای پاکسازی راه هوایی برای پاکسازی مخاط و بهبود عملکرد ریه استفاده میکنند. تکنیک چرخه فعال تنفسی، ترکیبی است از سه روش تنفسی برای نرم و شفاف کردن موکوس. این یک نسخه بهروز شده از مروری است که پیش از این منتشر شد.
تاریخ جستوجو
شواهد تا این تاریخ بهروز است: 29 مارچ 2021.
ویژگیهای مطالعه
در حالی که 22 مطالعه را در مورد مقایسه ACBT با دیگر درمانهای پاکسازی راه هوایی در مرور وارد کردیم، فقط هشت مطالعه (259 شرکتکننده) دادههایی را گزارش کردند که توانستیم در تجزیهوتحلیل وارد کنیم. هر یک از هشت مطالعه تکنیکهای مختلف را مقایسه کردند: ACBT با درناژ اتوژنیک، دستگاههای ایجاد نوسان در راه هوایی، دستگاههای فشردهسازی قفسه سینه با فرکانس بالا، فشار بازدمی مثبت، فیزیوتراپی مرسوم قفسه سینه و ACBT همراه با ورزش مقایسه شد. اکثر مطالعات یک روز به طول انجامیدند، اما دو مطالعه بین یک تا سه سال طول کشید. شرکتکنندگان در ردههای سنی شش تا 63 سال قرار داشته و بیشتر آنها (59%) مرد بودند.
نتایج کلیدی
ما دریافتیم که ACBT در پیامدهایی مانند کیفیت زندگی، ترجیحات فرد بیمار، تحمل ورزش، عملکرد ریه، وزن خلط، اشباع اکسیژن، و تعداد حملات تشدید ریوی قابل مقایسه با دیگر درمانها بود. ما نتوانستیم نشان دهیم که چه تکنیکی بهتر از دیگری بود. برای ارزیابی بهتر تاثیرات ACBT بر پیامدهای مهم از نظر افراد مبتلا به فیبروز سیستیک مانند کیفیت زندگی و ترجیحات شخصی، انجام مطالعات طولانیتری مورد نیاز است.
قطعیت شواهد
به شواهد اعتماد کمی داشته یا اصلا اعتماد نداریم و به نظر میرسد تحقیقات بیشتر به احتمال زیاد بر نتیجهگیری ما از این مرور برای هر یک از مداخلات تحلیل شده تاثیر میگذارد.
بسیاری از مطالعات جزئیات کافی را از روشهای انجام خود ارائه ندادند که مشخص شود سوگیریهایی وجود دارد که ممکن است بر نتایج تاثیر بگذارند یا خیر. بسیاری از مطالعات گزارش ندادند که چگونه تصمیم گرفتند چه کسی چه درمانی را دریافت کند و چگونه مطمئن شدند افرادی که بیماران را در گروههای مختلف درمانی قرار دادند و کسانی که نتایج را ارزیابی کردند، نمیدانستند هر فرد در کدام گروه جای دارد. بیشتر مطالعات وارد شده دارای طراحی متقاطع بوده (که در آن افراد یک درمان را انجام داده و سپس وارد گروه درمانی دیگر میشوند)، و بسیاری از این مطالعات فاصله زمانی بین درمانهای مختلف را گزارش نکردند. از آنجا که ممکن است اولین درمان بر نتایج درمان بعدی تاثیر بگذارد، فقط نتایج دوره درمان اول را وارد کردیم. بسیاری از مطالعات نتایج جداگانهای را فقط برای اولین دوره درمان گزارش نکردند، بنابراین نتایج آنها را در مرور خود وارد نکردیم.
همه شرکتکنندگان میدانستند که در کدام گروه درمانی قرار دارند (نمیتوان تکنیکهای مختلف فیزیوتراپی را پنهان کرد). این موضوع میتوانست بر نتایج برخی از پیامدهای گزارششده توسط بیمار، مانند کیفیت زندگی، ترجیحات شخصی، یا تحمل ورزش تاثیر بگذارد، اما بعید است که بر نتایج عینیتر، مانند عملکرد ریه، تاثیر داشته باشد.
بیشتر مطالعات، کسانی را دنبال کردند که کمتر از یک ماه در مطالعه حضور داشتند، و این کار را برای اکثر شرکتکنندگان در کل دوره مطالعه انجام دادند. در دو مورد از سه مطالعه طولانیتر، بیش از 10% از بیماران از مطالعه خارج شدند. اگر افرادی که از ادامه مطالعه انصراف دادند، بهطور مساوی در گروههای مختلف درمانی پراکنده نشوند، نتایج مطالعه میتوانست تحت تاثیر قرار گرفته باشد.
بیش از نیمی از مطالعات بررسی کردند که شرکتکنندگان پایبند به درمان پاکسازی راه هوایی بودند که قرار بود استفاده کنند یا خیر. اکثر مطالعات تمام پیامدهای برنامهریزی شده خود را گزارش کردند.
یافتههای این مرور محدود بودند، زیرا بسیاری از مطالعات مقایسههای مشابهی را انجام ندادند؛ همچنین، مطالعات طولانیمدت زیادی وجود نداشت و مطالعاتی را که وارد کردیم، دادههای کافی را گزارش ندادند.