سوال مطالعه مروری
شواهد موجود را در مورد تاثیر راپامایسین یا راپالوگ برای کاهش شدت نشانههای بالینی در افراد مبتلا به توبروس اسکلروزیس پیچیده (tuberous sclerosis complex) مرور کردیم.
پیشینه
توبروس اسکلروزیس یا توبروس اسکلروزیس پیچیده یک بیماری ژنتیکی ناشی از جهش در ژنهای توبروز اسکلروزیس پیچیده 1 یا توبروس اسکلروزیس پیچیده 2 است که بر چند اندام مانند مغز، کلیهها، قلب، ریهها و پوست تاثیر میگذارد. گزارش شده که بروز آن حدود یک در 6000 است. مطالعات قبلی، مزایای بالقوه راپامایسین (rapamycin) یا راپالوگ (rapalogs) را برای درمان افراد مبتلا به توبروس اسکلروزیس پیچیده (tuberous sclerosis complex) نشان دادهاند. اگر چه اورولیموس (everolimus) (یک راپالوگ) در حال حاضر توسط FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)) و EMA (آژانس پزشکی اروپا) برای تومورهای مرتبط با توبروس اسکلروزیس پیچیده تایید شده (ساباپاندیمال ژانتسل آستروسیتوما (subependymal giant cell astrocytoma) و آنژیومیولیپومای کلیوی (renal angiomyolipoma))، استفاده از این داروها برای درمان نشانههای دیگر این بیماری هنوز به تایید نرسیده است. هدف از این مرور، گردآوری کارآزماییهای بالینی در این زمینه برای تایید ارزش بالینی راپامایسین و راپالوگ برای نشانههای مختلف توبروس اسکلروزیس پیچیده است.
تاریخ جستوجو
شواهد تا تاریخ زیر بهروز است: 14 مارچ 2016.
ویژگیهای مطالعه
این مرور شامل سه مطالعه با 263 شرکتکننده مبتلا به توبروس اسکلروزیس پیچیده بین سنین 0.8 و 61 سال سن بود. با این حال، یک مطالعه شامل پنج فرد مبتلا به لیمفانژیولیومیوماتوزیز (lymphangioleiomyomatosis) پراکنده (بدون توبروس اسکلروزیس پیچیده) بود که ما نمیتوانستیم آن را از آنالیز حذف کنیم. مطالعات به مقایسه راپامایسین یا راپالوگ با دارونما (placebo) پرداختند و بیماران به طور تصادفی به گروههای درمانی اختصاص یافتند. مدت زمان مطالعات متنوع بود. دو مورد از مطالعات وارد شده توسط داروسازی Novartis تامین اعتبار شدند.
نتایج کلیدی
شواهدی وجود دارد که نشان میدهد اورولیموس خوراکی (راپالوگ) تعداد بیماران با کاهش 50% در اندازه ساباپاندیمال ژانتسل آستروسیتوما و آنژیومیولیپومای کلیوی را افزایش میدهد. همچنین اورولیموس خوراکی نیز از نظر پاسخ به ضایعات پوستی سودمند بود، اگرچه استفاده از راپامایسین به پوست فقط کمی تمایل به بهبود را نشان داد. کسانی که درمان دریافت کردند در مقایسه با کسانی که درمان دریافت نکردند، خطر مشابهی در تجربه عوارض جانبی داشتند. با این حال، بیشتر افراد دریافت کننده درمان فعال، عوارض جانبی شدیدی را نسبت به گروه کنترل تجربه کردند که باعث خروج آنها از مطالعه، توقف موقت درمان یا کاهش دوز شد.
کیفیت شواهد
دو مورد از مطالعات وارد شده به طور کلی در طراحی مطالعه خطر پائین سوگیری (bias) داشتند، به جز یک مطالعه که در آن مشخص نبود افراد از گروه درمانی که در آن قرار داشتند، مطلع هستند یا خیر. یکی دیگر از مطالعات از نظر طرح مطالعه به عنوان مثال، به دلیل وجود دادههای ازدسترفته و عدم شفافیت در مورد چگونگی تخصیص افراد به گروههای مختلف، درجات مختلفی را از خطر سوگیری نشان داد. نتایج حاصل از مطالعات به جز پاسخ به ضایعات پوستی در استفاده از راپامایسین موضعی به دلیل وجود دادههای ازدسترفته مربوط به پیامد و فراوانی تشنج، به علت روش انتخاب شرکتکنندگان، به طور کلی دارای کیفیت بالایی بودند.