لمسدرمانی (TT ؛Therapeutic Touch) یک درمان جایگزین است که طی دو دهه گذشته محبوبیت زیادی در کمک به درمان زخمها به دست آورده است. در این نوع درمان، پزشکان وارد یک وضعیت شفابخش و فکری شده و برای پیدا کردن و اصلاح هر گونه عدم تعادل در بیمار، انرژی زندگی یا چی (Chi)، دستان خود را بالای بدن بیمار قرار میدهند. ابزارهای علمی قادر به کشف این انرژی نیستند. اثر TT بر بهبود زخم هم در نوشتههای قدیمی به تفصل شرح داده شده است.
شناسایی و مطالعه مروری تمام اطلاعات مربوط به تعیین اثرات TT بر بهبود زخمهای حاد.
در ژانویه سال 2014، برای بهروزرسانی پنجم، ما به جستوجو در ثبت تخصصی گروه زخم کاکرین (Cochrane Wounds Group Specialised Register)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ (کتابخانه کاکرین ؛The Cochrane Library)؛ Ovid Medline؛ Ovid Medline؛ (In-Process & Other Non-Indexed Citations)؛ Ovid EMBASE و EBSCO CINAHL پرداختیم.
همه کارآزمایی تصادفیسازی یا شبهتصادفیسازی و کنترلشده، که اثر TT را با دارونما، درمان دیگر، یا بدون کنترل درمان مقایسه کرده باشند. مطالعاتی که از TT به عنوان یک درمان مستقل یا به عنوان مکمل سایر درمانها استفاده کرده باشند، واجد شرایط بودند.
یک نویسنده (DO'M) واجد شرایط بودن تمام کارآزماییها را برای گنجاندن در این مطالعه مروری تعیین کرد. هر دو نویسنده به طور جداگانه استخراج دادهها و ارزیابی اعتبار کارآزماییها را انجام دادند. هر کارآزمایی با استفاده از معیارهای از پیش تعیین شده ارزیابی شد.
هیچ کارآزمایی جدیدی برای این بهروزرسانی شناسایی نشد. چهار کارآزمایی در افراد مبتلا به زخمهای آزمایشی انتخاب شد. اثر TT بر بهبود زخم در این مطالعات متغیر بود. دو کارآزمایی (به ترتیب با 44 و 24 شرکتکننده) نشان دادند که افزایش معنیداری در بهبود مرتبط با TT وجود دارد، در حالی که یک کارآزمایی نشان داد وضعیت زخمها به طور قابل توجهی بعد از TT وخیمتر شده و کارآزمایی چهارم هیچ اختلاف معنیداری را نشان نداد. تمام کارآزماییها در معرض خطر بالای سوگیری (Bias) بودند.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد TT بهبود زخمهای حاد را ارتقا میدهد.