فشار خون بالا قبل از عمل جراحی (Perioperative) به مدیریت دقیق نیاز دارد. مشخص شده که مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین (ACEIها) یا مسدودکنندههای آنژیوتانسین II نوع 1 (ARBها) در درمان پرفشاری خون همراه با جراحی کارآمد هستند. با این حال، در مورد اینکه آیا آنها میتوانند از بروز مرگومیر و موربیدیتی جلوگیری کنند یا خیر، اتفاقنظر وجود ندارد.
ارزیابی سیستماتیک فواید و مضرات تجویز ACEIها یاARBها قبل از عمل جراحی برای پیشگیری از مرگومیر و موربیدیتی در بزرگسالان (18 ساله و بالاتر) تحت هر نوع عمل جراحی با استفاده از بیهوشی عمومی.
درباره این موضوع، ما کارآزماییهای کنترلشده و به ثبت رسیده را در این مراکز جستوجو کردیم: پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین ((CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ شماره 12؛ 2014)، Ovid MEDLINE (از 1966 تا 8 دسامبر 2014)، EMBASE (از 1980 تا 8 دسامبر 2014) و منابع کارآزماییهای تصادفیسازی بازیابیشده، متاآنالیزها (meta-analysis) و مطالعات مروری نظاممند.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را بررسی کردیم که در آنها به مقایسه تجویز ACEIها یا ARBها حین عمل با دارونما در بزرگسالان (18 ساله و بالاتر) پرداخته شده بود که تحت هر نوع عمل جراحی با استفاده از بیهوشی عمومی قرار گرفته بودند. ما مطالعاتی را از دایره بررسی خود کنار گذاشتیم که در آنها شرکتکنندگان تحت عملهایی قرار گرفته بودند که صرفا به بیحسی موضعی نیاز داشتند، یا شرکتکنندگانی که قبلا تحت درمان با ACEIها یا ARBها قرار گرفته بودند.
دو نویسنده مطالعه مروری به طور مستقل به گزینش مطالعات، ارزیابی سوگیری (Bias) و استخراج دادهها پرداختند. ما روشهای استاندارد روششناسی مورد انتظار کاکرین را بهکار بردیم.
ما هفت کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده، با مجموع 571 شرکتکننده، را بررسی کردیم. دو مورد از هفت کارآزمایی شامل 36 شرکتکننده میشد که تحت جراحی عروق غیرقلبی (جراحی آئورت اینفرارنال) قرار داشتند و پنج کارآزمایی دیگر نیز 535 شرکتکننده را در بر میگرفتند که تحت عمل جراحی قلب، مانند جراحی دریچه، جراحی بایپس عروق کرونر و جراحی بایپس قلبی ریوی قرار گرفته بودند. مداخلات از 11 روز تا 25 دقیقه قبل از عمل جراحی در شش کارآزمایی و حین عمل جراحی در یک مطالعه آغاز شده بودند. ما خطر سوگیری را در همه هفت کارآزمایی در سطح بالا در نظر گرفتیم. تأثیرات ACEIها یا ARBها بر میزان مرگومیر حین عمل و انفارکتوس حاد میوکارد به دلیل کیفیت بسیار پائین شواهد، نامشخص بود. خطر مرگ در گروه ACEIها یا ARBها برابر 2.7% و در گروه دریافتکننده دارونما معادل 1.6% بود (خطر نسبی (RR): 1.61؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.44 تا 5.85). خطر ابتلا به انفارکتوس حاد میوکارد در گروه ACEIها یا ARBها برابر 1.7% و در گروه دریافتکننده دارونما معادل 3% بود (RR: 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 2.26). ACEIها یا ARBها میتوانند نارسایی احتقانی قلب (شاخص قلبی) حین عمل را بهبود بخشند (میانگین تفاوت (MD): 0.60 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.70 - تا 0.50 - ؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). از نظر میزان عوارض جانبی، هیچ تفاوتی در عوارض عروق مغزی حین عمل (RR: 0.48؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 1.28؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و افت فشار خون (RR: 1.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86 تا 4.41؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) مشاهده نشد. نارسایی کلیوی مرتبط با جراحی قلب گزارش نشد. ACEIها یا ARBها با کمتر شدن مدت اقامت در بیمارستان در ارتباط بودند (MD: 0.54 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 - تا 0.16 -؛ P Value = 0.005؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). تفسیر این یافتهها به دلیل احتمال مخدوش شدن به وسیله پیشینههای بالینی شرکتکنندگان باید با احتیاط صورت بگیرد. ACEIها یا ARBها میتوانند موجب کاهش طولمدت بستری شدن در بیمارستان شوند (MD: 0.54 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 - تا 0.16 - ؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در دو مطالعه، بروز عوارض جانبی گزارش شد و هیچ شاهدی در خصوص تفاوت بین ACEIها یا ARBها و گروههای کنترل به چشم نخورد.
به طور کلی، این بررسی شواهدی را در خصوص تأیید این موضوع به دست نداد که ACEIها یا ARBها حین عمل میتوانند از بروز مرگومیر، موربیدیتی و عوارض جانبی (افت فشار خون، عوارض حین عمل عروق مغزی و نارسایی کلیوی مرتبط با جراحی قلب) جلوگیری کنند. ما هیچ شاهدی را نیافتیم که نشان دهد استفاده از این داروها ممکن است میزان انفارکتوس حاد میوکارد را کاهش دهد. با این حال، ACEIها یا ARBها میتوانند برونده قلبی حین عمل را افزایش دهند. با توجه به کیفیت پائین و بسیار پائین روششناسی، خطر بالای سوگیری و ضعیف بودن مطالعات، تأثیر واقعی ممکن است به طرز قابلملاحظهای با برآوردهای مشاهدهشده متفاوت باشد. آغاز درمان با ACEIها یا ARBها حین عمل (عمدتا عمل جراحی گزینشی قلب بر اساس مطالعات مورد نظر) باید به صورت فردی انجام پذیرد.