پیشینه
بلاکرهای انتخابی بتا‐1 زیر‐کلاسی از بتا‐بلاکرها هستند که به طور شایع در درمان فشار خون بالا استفاده میشوند. داروها در این طبقه شامل آتنولول (Tenormin)، متوپرولول (Lopressor)، نبیوولول (Bystolic) و بیسوپرولول (Zebeta, Monocor) هستند. ما یک متدولوژی جامع را برای آزمودن اینکه چطور دوزها و داروهای مختلف در این طبقه از داروها فشار خون را کاهش میدهند، ایجاد کردیم.
ویژگیهای مطالعات وارد شده
ما 56 کارآزمایی بالینی را که تاثیر هشت نوع از بلاکرهای بتا‐1 را در کاهش فشار خون در 7812 فرد با فشار خون بالا میآزمود، یافته و در این مرور گنجاندیم. این شرکتکنندگان به طور تصادفی برای دریافت دوز ثابتی از درمان با بلاکر بتا‐1 یا دارونما (placebo) برای 3 تا 12 هفته تعیین شدند.
نتایج کلیدی
به طور میانگین، بلاکرهای بتا‐1؛ BP را تا 10‐ درجه در فشار سیستولیک و 8‐ درجه در فشار دیاستولیک در افراد با فشار خون بالای خفیف تا متوسط کاهش دادند. به طور کلی، دوزهای بالاتر از بلاکرهای بتا‐1 کاهش بزرگتری از فشار خون را در مقایسه با دوزهای پائینتر نشان نداد. حداکثر کاهش فشار خون با مصرف دو بار در روز از شروع دوز توصیه شده، نشان داده شد.
دوزهای بالاتر بلاکرهای بتا‐1 ضربان قلب را بیشتر از دوزهای کمتر کاهش دادند، بنابراین احتمال بیشتری وجود دارد که سبب عارضه جانبی شایع کند شدن ضربان قلب شوند. بلاکرهای انتخابی بتا‐1 فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را تا درجه مشابهی کاهش میدهند، همانطور که نمونهای برای زیر‐کلاسهای دیگری از بتا‐بلاکرها است و بنابراین تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر فشار نبض میگذارند. این وضعیت، متفاوت از طبقههای دیگر داروهای آنتیهیپرتانسیو مانند دیورتیکهای تیازیدی، مهار کنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین و بلاکرهای گیرنده آنژیوتانسین است.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد به علت انواع مختلف سوگیری (bias) که میتوانست تاثیر را اغراقآمیز جلوه کند، پائین تشخیص داده شد. شواهد با کیفیت پائین به این معناست که احتمال زیادی وجود دارد پژوهشهای آتی، تاثیر مهمی بر اطمینان ما نسبت به تخمین تاثیر داشته باشد و محتمل است که تخمین را تغییر دهد.