سوال مطالعه مروری
برنامههای بازتوانی قلبی مبتنی بر منزل (از جمله برنامههایی که شامل استفاده از فناوری دیجیتال، مانند وبسایتها و اپلیکیشنها هستند) را با بازتوانی قلبی مبتنی بر مرکز درمانی تحت نظارت، برای بزرگسالان مبتلا به انفارکتوس میوکارد (وضعیتی که در آن جریان خون به قلب متوقف میشود)، آنژین (درد قفسه سینه)، نارسایی قلبی (که قلب قادر به پمپاژ درست خون در بدن نیست) یا افرادی که تحت ریواسکولاریزاسیون (revascularisation) قرار گرفتهاند (جراحی برای بازگرداندن جریان خون) مقایسه کردیم.
پیشینه
بازتوانی قلبی با هدف بازگرداندن سلامت به افراد مبتلا به بیماری قلبی، از طریق ترکیبی از ورزش، آموزش و حمایت روانشناختی انجام میشود. بهطور مرسوم، برنامههای بازتوانی قلبی مبتنی بر مرکز درمانی (برای مثال مبتنی بر بیمارستان، ورزشگاه یا در مرکز اجتماعی/ورزشی) پس از بروز رویدادهای قلبی به افراد ارائه میشوند. این برنامهها که میتوانند شامل پلتفرمهای دیجیتال باشند، به منظور افزایش دسترسی و مشارکت مطرح شدهاند.
تاریخ جستوجو
تا سپتامبر 2022 به جستوجو پرداختیم.
ویژگیهای مطالعه
برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (کارآزماییهایی که در آنها شرکتکنندگان به صورت تصادفی به یکی از دو یا چند گروه درمان اختصاص داده میشوند) به جستوجو پرداختیم که به بررسی اثربخشی برنامههای بازتوانی قلبی مبتنی بر منزل (که ممکن است شامل فناوری دیجیتال/تلههلث یا سلامت از راه دور (telehealth) باشد) در برابر برنامههای تحت نظارت مبتنی بر مرکز درمانی در بزرگسالان مبتلا به بیماریهای قلبی پرداختند.
تعداد 24 کارآزمایی (3046 شرکتکننده) را وارد کردیم. همچنین نه مطالعه دیگر و 14 مورد ثبت کارآزمایی را پیدا کردیم، اما آنها در حال انجام هستند یا هنوز در آنالیز گنجانده نشدهاند. اکثر کارآزماییها نسبتا کوچک بودند (میانه (median) تعداد شرکتکنندگان: 104، دامنه: 20 تا 525). میانگین سنی شرکتکنندگان کارآزمایی از 51.6 تا 69 سال متغیر بود. فقط 19% از شرکتکنندگان به کار گرفته شده را زنان تشکیل دادند؛ چهار کارآزمایی شامل زنان نبودند. همه کارآزماییها شامل مدلهای ارائه بازتوانی مبتنی بر مرکز درمانی و منزل بودند که نظارت (به صورت حضوری یا از راه دور) را توسط متخصصان مراقبت سلامت ضروری ساخت. چهار کارآزمایی از فناوری دیجیتال/تلههلث برای پشتیبانی از ارائه بازتوانی در منزل استفاده کردند.
تشخیصهای انتخابشده برای کارآزماییها متفاوت بودند: نه مطالعه شامل یک جمعیت مختلط مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب بودند، شش مطالعه شامل افرادی که دچار حمله قلبی/انفارکتوس میوکارد شدند، چهار مطالعه شامل افراد پس از ریواسکولاریزاسیون و پنج مطالعه شامل افراد مبتلا به نارسایی قلبی بودند.
نتایج کلیدی
به این نتیجه رسیدیم که برنامههای بازتوانی قلبی مبتنی بر منزل و مبتنی بر مرکز درمانی از لحاظ مزایای اندازهگیریشده بر اساس تعداد مرگومیرها، ظرفیت ورزش و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، مشابه هستند. برای تایید اینکه تاثیرات کوتاهمدت بازتوانی قلبی مبتنی بر خانه/دیجیتال و تلههلث و مبتنی بر مرکز درمانی میتوانند در طول زمان پایدار باشند یا خیر، دادههای بیشتری مورد نیاز هستند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد از سطح پائین (مورتالیتی کلی) تا متوسط (ظرفیت ورزش بیش از 12 ماه و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت) متغیر بود. دلیل اصلی ارزیابی پائین کیفیت، گزارشدهی ضعیف در مطالعات بود.