اندازهگیری دیاکسید کربن (CO2) یک ارزیابی مهم در بخش مراقبتهای ویژه نوزادی (NICU) است، چرا که هم مقادیر بالا و هم مقادیر پایین CO2 ممکن است تاثیرات منفی بر مرگ و میر و مریضی در نوزادان داشته باشد. درست است که اندازهگیری CO2 در گازهای خون شریانی صحیحترین راه اندازهگیری میزان دیاکسید کربن است، اما این کار به نمونه خون نیاز دارد و نمیتواند به طور متداوم میزان دیاکسید کربن را نشان بدهد.
ارزیابی اینکه استفاده از پایش مداوم پوستی دیاکسید کربن (tcCO2) در نوزادان باعث کاهش میزان مرگ و میر و بهبود نتایج کوتاهمدت و درازمدت تنفسی و رشد دستگاه عصبی میشود.
ما از استراتژی استاندارد جستوجوی گروه نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Group) برای جستوجو در پایگاههای اطلاعاتی زیر استفاده کردیم: پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 11؛ 2015)، MEDLINE از طریق PubMed (از 1966 تا 1 نوامبر 2015)، EMBASE (از 1980 تا 1 نوامبر 2015)، و CINAHL (از 1982 تا 1 نوامبر 2015). ما همین طور پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی، چکیده مقالات کنفرانسها، و فهرست منابع مقالات مرور شده را برای کارآزمایی تصادفی و شبهتصادفیسازی و کنترل شده هم بررسی کردیم.
کارآزماییهای تصادفی، تصادفی خوشهای و شبهتصادفیسازی و کنترل شده مقایسه کننده استراتژیهای پایش tcCO2 در نوزادان تازه متولد شده. سه مقایسه مدنظر قرار گرفت که عبارت بودند از پایش مدام tcCO2 در مقایسه با 1) هر شیوه منقطع اندازهگیری دیاکسید کرین، 2) سایر شیوههای اندازهگیری مداوم دیاکسید کربن و 3) با یا بدون پایش منقطع دیاکسید کربن.
ما از شیوه استاندارد گروه بررسی نئوناتال کاکرین استفاده کردیم. دو نویسنده این بررسی به طور مستقل از هم مطالعات مشخص شده را با استراتژی جستجو برای واجد شرایط بودن بررسی کردند.
استراتژی جستجویمان شامل 106 مرجع بود. دو نویسنده این مطالعه مروری به طور مستقل از هم تمام مراجع را برای مناسب بودن بررسی کردند. ما هیچ مطالعه کامل شده یا در حال انجام برای انتخاب نیافتیم.
شواهدی برای توصیه یا رد کردن پایش پوستی دیاکسید کربن در نوزادان تازه متولد شده نیست. به مطالعات با طراحی خوب و با اندازه مناسب تصادفیسازی و کنترلشده برای بررسی موثر و ایمن بودن پایش پوستی دیاکسید کربن در نوزادان نیاز است