پیشینه
مایعدرمانی داخل وریدی بهعنوان سنگبنای درمان برای طیف گستردهای از بیماریهای شدید عمل میکند. دانستن تاثیر آن از نظر پیامدهای بالینی موضوع مهمی است. در مورد اینکه استفاده از سالین 0.9% ممکن است منجر به مرگومیر بالاتری در میان بیماران تحت بستری شود یا منجر به بدتر شدن عملکرد کلیه آنها، تردیدهایی وجود دارد.
هدف از این مرور کاکرین این بود که بدانیم مایعدرمانی با محلولهای بافر (محلولهای بافر شده (buffered solutions)) (محلول نمک با پایه آب (سالین) با یک بافر برای حفظ pH ثابت) در مقایسه با سالین 0.9% منجر به مرگومیرهای بیمارستانی کمتر و آسیب کمتر به کلیهها در بزرگسالان و کودکان شدیدا بدحال میشود یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
ما 21 مطالعه را یافتیم که میان کودکان و بزرگسالان، با مجموع 20,213 شرکتکننده انجام شد. این مطالعات، محلولهای بافر را با محلولهای سالین 0.9% برای بزرگسالان و کودکان شدیدا بدحال (شامل افراد مبتلا به سپسیس، تروما، سوختگی یا شوک) که جراحی برنامهریزی شده نداشتند، مقایسه کردند. ما کارآزماییهایی را که شرکتکنندگان تحت عمل جراحی برنامهریزی شده (انتخابی) داشتند، خارج کردیم. این مطالعات در 13 کشور انجام شدند.
منابع مالی مطالعه
دوازده مورد از مطالعات وارد شده توسط دولتها یا سازمانهای غیر‐انتفاعی حمایت مالی دریافت کردند، دو مطالعه بودجه مختلط دریافت کردند، یک مطالعه توسط شرکتی حمایت مالی دریافت کرده بود که نقش آن مشخص نشده بود و شش مطالعه در مورد منابع مالی خود اطلاعاتی را ارائه نکردند.
نتایج اصلی
به نظر نمیرسد که محلولهای بافر در مقایسه با سالین 0.9% باعث کاهش مرگومیرهای بیمارستانی یا بدتر شدن عملکرد کلیهای (کلیه) در بزرگسالان و کودکان شدیدا بدحال شوند.
این مرور نشان میدهد که وقتی بیماران شدیدا بدحال، محلولهای بافر را در مقایسه با سالین 0.9% دریافت کردند:
1. محلولهای بافر تفاوت اندک یا عدم تفاوت را در مرگومیر کلی ایجاد کردند (19,664 شرکتکننده؛ 14 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بالا).
2. محلولهای بافر احتمالا ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در کاهش تعداد بیماران با بدتر شدن عملکرد کلیه ایجاد کنند (18,701 شرکتکننده؛ 9 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ و
3. ما مطمئن نیستیم که محلولهای بافر باعث کاهش اختلال در ارگانهای دیگر (مانند عملکرد ریه، کبد، یا مغز)، اختلالات الکترولیتی (افزایش یا کاهش کلراید یا سدیم یا نمکهای دیگر) و نیاز به دریافت ترانسفیوژن خون میشوند یا خیر، زیرا قطعیت شواهد بسیار پائین ارزیابی شده است.
هیچ یک از مطالعات به بررسی از دست دادن خون، اختلالات لخته شدن (مربوط به خطر خونریزی یا لخته شدن)، و کیفیت زندگی نپرداختند.
نتایج از نظر نقاط زمانی که در آن گزارش شدند، واحد اندازهگیری مورد استفاده و معیارهای گزارششده متفاوت هستند. مقدار کل مایعات ارائه شده بهعنوان مایع‐درمانی ثبت نشد. فقط چهار مطالعه کودکان را وارد کردند. این کودکان نسبت به شرکتکنندگان واردشده در کارآزماییهای بزرگسالان کمتر بیمار بودند و آسیب کلیوی گزارش نشد. سه مطالعه در حال انجام پس از انتشار و ارزیابی ممکن است نتیجهگیریهای این مرور را تغییر دهند.
این مطالعه مروری تا چه زمانی بهروز است؟
ما به جستوجوی مطالعاتی پرداختیم که تا جولای 2018 منتشر شده بودند.