سوال مطالعه مروری
این نخستین نسخه بهروز شده از مروری است که در بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین (2011، شماره 11) منتشر شد.
شیمیدرمانی پیشآگهی افراد مبتلا به سرطان و برخی از شرایط غیر‐سرطانی را بهبود بخشیده، با این حال، این درمان در زنان میتواند با نارسایی عملکرد تخمدان همراه باشد. هورمونی به نام هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (gonadotropin‐releasing hormone; GnRH)، هم آگونیست و هم آنتاگونیست، ممکن است حساسیت تخمدانها را به تاثیرات داروهای شیمیدرمانی کمتر کند. این مرور را انجام دادیم تا مشخص شود آنالوگهای GnRH میتوانند از ایجاد آسیب ناشی از شیمیدرمانی به تخمدانها در زنانی که پیش از یائسگی تحت شیمیدرمانی برای درمان سرطان یا دیگر بیماریها قرار میگیرند، پیشگیری کنند یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
منابع علمی پزشکی را تا نوامبر 2018 جستوجو کرده و کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که در آن زنان به صورت تصادفی به دو گروه (یا بیشتر) اختصاص داده شدند تا بررسی شود که آنالوگهای GnRH از قبل تجویز شده یا همراه با شیمیدرمانی میتوانند از آسیب به تخمدان زنان پیشگیری کنند یا خیر. مطالعات وارد شده توسط دانشگاهها، مراکز پژوهشی یا شرکتهای داروسازی تامین مالی شدند. با این حال، کارآزماییها کیفیت روششناسی پائینی داشتند.
نتایج کلیدی
تعداد 12 RCT را شامل 1369 نفر زن تحت شیمیدرمانی وارد کردیم. مطالعات، زنان دریافتکننده آگونیست GnRH را به همراه شیمیدرمانی در مقایسه با شیمیدرمانی بهتنهایی (گروه 1) یا زنان دریافتکننده درمان همزمان آگونیست و آنتاگونیست GnRH را بههمراه شیمیدرمانی درمقایسه با شیمیدرمانی بهتنهایی (گروه 2) مورد بررسی قرار دادند.
برای گروه 1، دریافتیم که آگونیست GnRH تاثیر محافظتی بر عملکرد تخمدان دارد، که میتواند نرخ نارسایی زودرس تخمدان را کاهش (شواهد با قطعیت متوسط) و نرخ تخمکگذاری را افزایش (شواهد با قطعیت پائین) دهد. بروز بهبودی یا تداوم قاعدگی (پریودها) در طول دوره پیگیری 12 ماهه در گروه آگونیست GnRH، بالاتر از گروه کنترل بود، اما در زمانی که زنان بیش از 12 ماه پیگیری شدند، تفاوتی مشاهده نشد (شواهد با قطعیت پائین). تفاوتی در نرخهای بارداری بین گروهها وجود نداشت (شواهد با قطعیت پائین)؛ با این حال، مشخص نبود که زنان در حال تلاش برای باردار شدن بودند یا خیر. در عوارض جانبی از قبیل گرگرفتگی، خشکی واژن، سردرد و افسردگی، تفاوتی بین گروهها وجود نداشت (شواهد با قطعیت بسیار پائین تا متوسط).
یک RCT شواهد محدودی را برای گروه 2 ارائه کرد و نشان داد که درمان همزمان آگونیست‐آنتاگونیست GnRH تاثیرات محافظتی روی تخمدانها از نظر بهبود یا تداوم قاعدگی و نرخ بارداری ندارد (شواهد با قطعیت بسیار پائین).
نتیجهگیریها
به نظر میرسد آگونیست GnRH در محافظت از تخمدانها طی شیمیدرمانی از لحاظ بهبود یا تداوم قاعدگی، نارسایی زودرس تخمدان و تخمکگذاری موثر باشد. شواهد برای نرخهای بارداری کافی نبود و نیازمند بررسی بیشتر است. همچنین شواهد برای ارزیابی تاثیر درمان همزمان آگونیست‐آنتاگونیست GnRH بر عملکرد تخمدان همراه با شیمیدرمانی کافی نبود.