سوال مطالعه مروری
آیا فشار مثبت مداوم راه هوایی (continuous positive airway pressure; CPAP) نسبت به درمان حمایتی برای کودکان مبتلا به برونشیولیت حاد، بهتر است یا بدتر؟
پیشینه
برونشیولیت، التهاب راههای هوایی کوچک در ریهها است و یک علت شایع برای درمان در بخش اورژانس میان کودکان کمسن به حساب میآید. کودکان معمولا مراقبتهای حمایتی را دریافت میکنند که شامل حصول اطمینان از هیدراتاسیون کافی و تجویز اکسیژن اضافی در صورت نیاز است. درمان با فشار مثبت مداوم راه هوایی شامل ارائه فشار مثبت هوا توسط دمیدن هوا از یک پمپ برای باز نگه داشتن راههای هوایی است و ممکن است برای کودکان مبتلا به برونشیولیت موثر باشد. این یک نسخه بهروز شده از مروری است که برای اولین بار در سال 2015 منتشر شده است.
تاریخ جستوجو
10 ژانویه 2018.
ویژگیهای مطالعه
ما سه کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده کوچک (مطالعاتی که در آن شرکتکنندگان به یکی از دو یا چند گروه درمان با استفاده از یک روش تصادفی اختصاص داده میشوند) را که در مجموع شامل 122 کودک تا سن 12 ماهگی و مبتلا به برونشیولیت بودند، وارد کردیم. برای بهروز کردن این مرور، یک کارآزمایی جدید را با کیفیت پائین شامل 72 کودک وارد کردیم. سه مطالعه در مراکز تکی در فرانسه، انگلستان و هند انجام شد. تمام مطالعات CPAP را با درمان استاندارد مقایسه کردند.
منابع تامین مالی مطالعه
یک مطالعه توسط بیمارستان دانشگاهی تامین مالی شد؛ یک مطالعه گزارش داد که هیچ بودجهای دریافت نکرده؛ و یکی از آنها اشارهای به منابع مالی خود نکرد.
نتایج کلیدی
شواهد کافی برای به دست آوردن نتیجهگیریهایی در مورد تاثیر CPAP در نیاز به ونتیلاسیون مکانیکی در کودکان مبتلا به برونشیولیت موجود نیست. شواهد محدود با کیفیت پائین، نشان داد که تنفس (نرخ تنفس کاهش یافته) در کودکانی که CPAP دریافت کردند، بهبود یافته است. طول مدت زمانی که کودکان در بیمارستان سپری کردند، بین گروههای درمانی CPAP و گروه درمان استاندارد مشابه بود. در این مطالعات هیچ گزارشی از مرگومیر کودکان ارائه نشد. مطالعات در ارتباط با زمان بهبودی، تغییر در فشار نسبی اکسیژن، تعداد دفعاتی که کودکان از بخش اورژانس در بیمارستان پذیرفته شده بودند، مدت زمانی که کودکان در بخش اورژانس بودند و نیاز به پذیرش با مراقبتهای ویژه، گزارشی ارائه نکردند. در یک مطالعه هیچ یک از تاثیرات موضعی بینی یا شوک وجود نداشت. در یک مطالعه، هیچ گزارشی از کودکان مبنی بر اینکه در حفره بین ریهها و دیواره قفسهسینه هوا وجود داشته و موجب کلاپس ریه (پنوموتوراکس) شده، وجود ندارد. دو مطالعه در مورد تاثیرات موضعی بینی، شوک، یا پنوموتوراکس گزارشی ندادند. مطالعهای که به این نسخه بهروز شده اضافه شد به ارزیابی نرخ تنفس و نیاز به ونتیلاسیون مکانیکی کمک کرد.
کیفیت شواهد
ما شواهد محدودی را با کیفیت پائین مربوط به CPAP برای کودکان مبتلا به برونشیولیت یافتیم. کیفیت شواهد به دلیل خطر بالای سوگیری (bias)، از دست دادن پیگیری، گزارشدهی انتخابی و طیف گستردهای از مقادیر گزارش شده توسط مطالعات وارد شده کاهش یافت.