این مطالعه مروری یکی از مطالعات مروری ششگانه درباره گزینههای اولیه مدیریت طبی در بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن است.
رینوسینوزیت مزمن بیماری شایعی است که مشخصه آن، التهاب مخاط بینی و سینوسهای پارانازال است که به انسداد بینی، ترشحات بینی، درد/فشار در ناحیه صورت و از دست دادن حس بویایی منجر میشود. این وضعیت ممکن است همراه با پولیپ بینی یا بدون آن پیش آید. معمولا برای بهبود علائم بیماری، شستوشوی بینی با آب نمک (saline) به کار میرود.
ارزیابی تأثیرات شستوشوی بینی بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن با آب نمک.
متخصص اطلاعات گوش و حلق و بینی در کاکرین (The Cochrane ENT) وظیفه جستوجوی اطلاعات را در این مراکز بر عهده داشت: مرکز ثبت کارآزماییها در مرکز ENT؛ پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 9؛ 2015)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ ClinicalTrials.gov؛ ICTRP و سایر منابع برای کارآزماییهای منتشر شده و منتشر نشده. تاریخ جستوجو: 30 اکتبر .2015
کارآزماییهای تصادفیسازی کنترل شده (RCT) با دوره پیگیری حداقل سه ماهه که شستوشوی بینی با آب نمک به شیوههای گوناگون (آب پرفشار (دوش بینی)، شستشوی معمول بینی، قطرهچکان، اسپری، گردپاش یا نبولایزر (nebuliser)) را با (الف) دارونما، (ب) بدون درمان یا (ج) دیگر مداخلات دارویی مقایسه کرده بودند.
روشهای روششناسی استاندارد موردنظر کاکرین را به کار بردیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از: کیفیت زندگی سلامتمحور (HRQL) مرتبط با یک بیماری خاص، شدت بیماری طبق گزارش بیمار و شایعترین عوارض جانبی یعنی خونریزی از بینی. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از: HRQL عمومی، درجه و نمره آندوسکوپیک پولیپ بینی، درجه و نمره سیتی اسکن و عوارض جانبی ناشی از سوزش و ناراحتی موضعی. برای ارزیابی کیفیت شواهد برای هر پیامد از GRADE استفاده کردیم. این مورد به صورت ایتالیک نشان داده شده است.
دو RCT (با 116 شرکتکننده بزرگسال) را بررسی کردیم. در یکی از این دو، شستشوی بینی با آب نمک هیپرتونیک (2%) در حجم زیاد (150 میلیلیتر) با درمان معمول طی یک دوره شش ماهه مقایسه شده بود. در دومین کارآزمایی نیز 5 میلیلیتر آب نمک به صورت نبولایزر دو بار در روز با کورتیکواستروئیدهای داخل بینی مقایسه شده بود که طی آن، درمان شرکتکنندگان به مدت سه ماه طول کشید و پس از اتمام درمان و سه ماه بعد از آن، ارزیابی از آنان به عمل آمد.
این دو مطالعه از نظر جمعیت آماری بررسی شده، مداخلات و مقایسهها بسیار متفاوت از هم بودند. بنابراین، نتیجهگیری از آنها برای استفاده از نتایج کار دشواری بود. شواهد نشان میدهند که استفاده از اسپری آب نمک نبولایزر کم حجم (5 میلیلیتر) هیچ مزیتی نسبت به استروئید داخل بینی نداشته است. در مقایسه با دارونما، استفاده روزانه از آب نمک با حجم بالا (150 میلیلیتر) همراه با محلول هیپرتونیک فوایدی در بر داشت، اما کیفیت شواهد برای سه ماه درمان، پائین، و برای شش ماه درمان بسیار پائین است.