سوال مطالعه مروری
آیا کودکان مبتلا به انسداد محل اتصال یورتر‐لگن با جراحی یا بدون آن بهتر میشوند؟
پیشینه
برخی از نوزادان و کودکان کمتر از دو سال با استفاده از اولتراسوند مشخص شده که مبتلا به بزرگشدگی لگن کلیه شدهاند. این ساختار آناتومیکال است که در آن ادرار جمعآوری میشود پیش از اینکه آن را به مثانه منتقل کند. بزرگ شدن لگن کلیه نگرانی را در اثر انسداد امکانپذیر جریان ادرار ایجاد میکند، نه برخلاف اینکه یک رودخانه چگونه در برابر یک سد گسترش مییابد.
انسداد طولانیمدت ادرار برای ماهها و سالها ممکن است به کلیهها آسیب برساند و منجر به مشکلات دیگری مانند عفونتهای مجاری ادراری یا سنگ کلیه شود. جراحی میتواند انسداد را در صورت بروز آن برطرف کند، اما همچنین دارای ضعفهایی مانند خطرات عوارض است. مشخص نیست که این جراحیها ضروری هستند یا خیر.
نتایج
ما تا 13 جون 2016 به جستوجوی مطالعات پرداختیم و دو کارآزمایی را پیدا کردیم که گروهی از نوزادان و کودکان کمتر از دو سال را مقایسه کردند، از جمله 107 کودک که جراحی داشتند یا نداشتند و تا پنج سال پیگیری شدند. بر اساس شواهد با کیفیت بسیار پائین، ما دریافتیم که عملکرد کوتاه‐مدت کلیه (پس از شش و 12 ماه) در دو گروه مشابه بود. شواهد با کیفیت بسیار پائین نیز نشان داد که پس از جراحی، لگن کلیه کوچکتر بود و به نظر میرسید که جریان ادرار از کلیه به داخل حالب بهتر انجام میشد. با این حال، با توجه به روشها و اندازه مطالعات، در مورد این نتایج بسیار نامطمئن هستیم. شواهد کافی برای تعیین اینکه یک گروه از شرکتکنندگان در طولانیمدت بهتر بودند، کمترین عوارض یا کیفیت زندگی بهتر داشتند، وجود نداشت.