کاهش غلظت نیتریک اکسید، بهعنوان یکی از مکانیسمهای احتمالی سلولی در انتروکولیت نکروزان (NEC) مطرح شده است. آرژینین میتواند بهعنوان یک پیشماده برای تولید نیتریک اکسید در بافتها عمل کرده و ممکن است مکمل آرژینین، به پیشگیری از NEC کمک کند.
هدف، بررسی تأثیر مکمل آرژینین (تجویزشده از هر راه) بر بروز NEC در نوزادان نارس و انجام تجزیهوتحلیلهای زیرگروه بر مبنای دوز آرژینین و سن حاملگی شرکتکنندگان (≤ 32 هفته، > 32 هفته).
ما برای جستوجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین ( CENTRAL، Cochrane Central Register of Controlled Trials؛ شماره 4، 2016)؛ MEDLINE از طریق PubMed (از 1966 تا 12 می 2016)، Embase (از 1980 تا 12 می 2016) و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL؛ از 1982 تا 12 می 2016)، از استراتژی جستوجوی استاندارد گروه مروری نوزادان در کاکرین استفاده کردیم. ما همچنین پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی، مجموعه مقالات کنفرانسها و فهرست منابع مقالات بازیابیشده را برای کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده و کارآزماییهای شبهتصادفی جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده و شبهتصادفی مربوط به مقایسه مکمل آرژینین (تجویزشده بهصورت خوراکی یا تزریقی برای حداقل هفت روز، همراه با آنچه که یک نوزاد میتواند از منبعی خوراکی یا تزریقی دریافت کند) با دارونما یا عدم درمان.
ما کیفیت روششناختی کارآزماییها را از طریق بهکارگیری اطلاعات کسبشده از گزارشهای مطالعه و ارتباط شخصی با نویسندگان مطالعه ارزیابی کردیم. ما دادههای پیرامون پیامدهای مربوط را استخراج کرده و اندازه اثر را در صورت امکان بهصورت خطر نسبی (RR)، اختلاف خطر (RD) و تفاوت میانگین (MD) برآورد و گزارش کردیم. ما از رویکرد درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
ما سه مطالعه مناسب را انتخاب کردیم که شامل مجموعاً 285 نوزاد (140 نفر آرژینین دریافت کردند) از سه کشور بود. ما کیفیت روششناختی کلی مطالعات منتخب را خوب ارزیابی کردیم. ما در میان نوزادان نارسی که در گروه آرژینین بودند در مقایسه با گروه دارونما، کاهش معناداری را از نظر آماری در خطر ابتلا به NEC (هر مرحلهای) مشاهده کردیم (RR: 0.38؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 0.64؛ I2 = 27٪) (RD: 0.19 - ؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.28 - تا 0.10 - ؛ I2 = 0٪) و کیفیت شواهد را متوسط ردهبندی کردیم. تعداد افرادی که باید درمان شوند تا یک نفر منفعت ببرد (NNTB) برای پیشگیری از ابتلا به NEC (هر مرحلهای)، 6 بود (95٪ فاصله اطمینان (CI): 4 تا 10). نتایج مطالعه، بیانگر کاهش چشمگیر خطر ایجاد NEC مرحله 1 (RR: 0.37؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 0.90؛ I2 = 52٪) (RD: 0.07 - ؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.14 - تا 0.01 - ؛ I2 = 0٪) و NEC مرحله 3 (RR: 0.13؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 1.03؛ I2 = 0٪) (RD: 0.05 - ؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.09 - تا 0.01 - ؛ I2 = 89٪) از لحاظ آماری در گروه آرژینین در قیاس با گروه شاهد بود؛ کیفیت شواهد، متوسط بود.
مکمل آرژینین با کاهش قابلتوجه در مرگ مرتبط با NEC ارتباط داشت (RR: 0.18؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.03 تا 1.00؛ I2 = 0٪) (RD: 0.05 - ؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.09 - تا 0.01 - ؛ I2 = 87٪). یافتهها نشاندهنده ناهمگونی بالینی در میزان مرگومیر بود. مرگومیر ناشی از هر علتی، تفاوت معناداری میان آرژینین و گروههای شاهد یا عدم درمان نداشت (RR: 0.77؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 1.45؛ I2 = 42٪) (RD: 0.03 - ؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.10 - تا 0.04؛ I2 = 79٪). محققان هیچ عوارض جانبی قابل توجهی، از جمله افت فشار خون یا تغییرات در هموستاز گلوکز که بهطور مستقیم وابسته به آرژینین باشد، نیافتند. دادههای پیگیری از یک کارآزمایی، بیانگر هیچ اختلاف چشمگیری از نظر آماری در پیامدهای جانبی در 36 ماهگی کودکان نبود (فلج مغزی، تاخیر شناختی (cognitive delay)، نابینایی دوطرفه (bilateral blindness) یا کمشنوایی نیازمند سمعک). محدودیت یافتههای کنونی، اندازه نمونه کلی نسبتاً کوچک بود.
تجویز آرژینین برای نوزادان نارس ممکن است از ابتلا به NEC پیشگیری کند. از آنجایی که اطلاعات از طریق سه کارآزمایی کوچک شامل 285 شرکتکننده فراهم شده بودند، این دادهها در حال حاضر برای تأیید یک توصیه عملکردی ناکافی هستند. نیاز به یک مطالعه تصادفیسازی و کنترلشده چندمرکزی که متمرکز بر بروز NEC بهویژه در مراحل شدیدتر (2 و 3) باشد، وجود دارد.