لاکتوفرین یک جزء طبیعی آغوز (colostrum) و شیر انسان است که میتواند ایمنی میزبان را تقویت کرده و ممکن است برای پیشگیری از سپسیس و انتروکولیت نکروزان (NEC) در نوزادان نارس مؤثر باشد.
اهداف اولیه
1- ارزیابی ایمنی و اثربخشی مکمل تغذیهای رودهای با لاکتوفرین برای پیشگیری از سپسیس و NEC در نوزادان نارس.
اهداف ثانویه
1- تعیین اثرات مکمل تغذیهای رودهای با لاکتوفرین برای پیشگیری از سپسیس نوزادی و/یا NEC بر مدت ونتیلاسیون فشار مثبت، ابتلا به بیماری مزمن ریوی (CLD) یا لوکومالاسی اطراف بطنی (periventricular leukomalacia؛ PVL)، طول مدت بستری در بیمارستان تا ترخیص در میان نوزادان زنده مانده و پیامدهای نورولوژیک نامطلوب در سن دو سالگی یا بیشتر.
2- تعیین عوارض جانبی مکمل با لاکتوفرین برای پروفیلاکسی سپسیس نوزادی و/یا NEC.
ما در صورت موجود بودن دادهها، زیرگروههای زیر را تجزیهوتحلیل کردیم:
1- سن حاملگی < 32 هفته و 32 تا 36 هفته
2- وزن تولد < 1000 g (نوزادان با وزن تولد فوقالعاده کم (ELBW)) و وزن تولد < 1500 g (نوزادان با وزن تولد بسیار کم (VLBW))
3- نوع تغذیه: شیر مادر در مقابل شیر خشک
ما از استراتژی جستوجوی گروه مروری نوزادان در کاکرین (CNRG) برای بهروزرسانی جستوجویمان در دسامبر 2016 استفاده کردیم. ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین ( CENTRAL، Cochrane Central Register of Controlled Trials )، MEDLINE ، PREMEDLINE ،Embase و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) و همچنین ثبتهای کارآزماییها و مجموعه مقالات کنفرانسها را جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) که لاکتوفرین خوراکی را در هر دوز یا هر مدتی برای پیشگیری از سپسیس یا NEC در نوزادان نارس ارزیابی کرده بودند.
نویسندگان مروری از شیوههای استاندارد CNRG استفاده کردند.
این مطالعه مروری شامل شش RCT است. نتایج کارآزماییها نشان میدهد که مکمل تغذیهای رودهای با لاکتوفرین، سپسیس دیرهنگام (خطر نسبی (RR) معمولی: 0.59؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.40 تا 0.87؛ اختلاف خطر (RD) معمولی: 0.06 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 - تا 0.02 - ؛ تعداد افرادی که باید درمان شوند تا یک نفر منفعت ببرد (NNTB؛ number needed to treat for an additional beneficial outcome): 17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 10 تا 50؛ 6 کارآزمایی؛ 886 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین) و NEC مرحله II یا III (RR معمولی: 0.40؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 0.86؛ RD معمولی: 0.04 - ؛95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 - تا 0.01 -؛ NNTB: 25؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 17 تا 100؛ 4 کارآزمایی؛ 750 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین) را کاهش میدهد. مکملیاری با لاکتوفرین، تأثیری بر «مرگومیر ناشی از تمام علل» نداشت (RR معمولی: 0.65؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.37 تا 1.11؛ RD معمولی: 0.02 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.05 - تا 0؛ 6 مطالعه؛ 1041 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین).
غنیسازی تغذیهای رودهای با لاکتوفرین با یا بدون پروبیوتیکها، سپسیس باکتریایی یا قارچی را کاهش داده بود؛ اما بر CLD یا طول بستری در بیمارستان تأثیری نداشت (شواهد با کیفیت پائین). محققان هیچ عارضه جانبی را گزارش نکرده و پیامدهای نورولوژیک بلندمدت و PVL را ارزیابی نکردند.
شواهد با کیفیت پائین نشان میدهد که غنیسازی تغذیهای رودهای با لاکتوفرین با یا بدون پروبیوتیکها، سپسیس دیرهنگام و NEC مرحله II یا III در نوزادان نارس را بدون عوارض جانبی کاهش میدهد. کارآزماییهای در حال انجام تکمیلشده، دادههایی از بیش 6000 نوزاد نارس فراهم خواهند کرد که ممکن است کیفیت شواهد را بالا ببرند. نیاز به وضوح در رابطه با رژیمهای دوزبندی بهینه، انواع لاکتوفرین (انسانی یا گاوی) و پیامدهای درازمدت وجود دارد.