کلرپرومازین (Chlorpromazine)، از داروهای آنتیسایکوتیک (antipsychotic) ارزانقیمتی هستند که بهطور گسترده در دسترس قرار دارند، و به عنوان معیار درمان برای اسکیزوفرنی (schizophrenia) در سراسر جهان در نظر گرفته شده است. متیاپین (Metiapine)، که از دیبنزوتیازپین (dibenzothiazepine) مشتق شده، دارای ویژگیهای آنتیسایکوتیک قوی گزارش شده است. با این حال، در حال حاضر برای درمان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، شواهدی در مورد اثربخشی کلرپرومازین در مقایسه با متیاپین، که آنتی سایکوتیک جدیدتر است، وجود ندارد.
مقایسه اثر کلرپرومازین در مقابل متیاپین برای درمان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی.
ما ثبت کارآزماییهای مبتنی بر مطالعه گروه اسکیزوفرنی در کاکرین را در نوامبر 2015 و 2016 جستوجو کردیم.
تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای (RCT) که بر کلرپرومازین در مقابل متیاپین برای بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی تمرکز کردند. ما کارآزماییهایی را انتخاب کردیم که معیارهای انتخاب ما را داشتند و دادههای قابل استفادهای را گزارش کردند.
ما دادهها را به صورت مستقل استخراج کردیم. ما برای پیامدهای دوحالتی، خطر نسبی (RR) و 95% فاصله اطمینان (CI) آن را، بر اساس قصد درمان محاسبه کردیم. برای دادههای پیوسته، ما میانگین تفاوت بین گروهها و 95% فاصله اطمینان (CI) آن را برآورد کردیم. ما مدل اثرات تصادفی را برای تجزیهوتحلیلها به کار گرفتیم. ما خطر سوگیری (Bias) را برای مطالعات انتخاب شده ارزیابی کردیم و «جداول خلاصهای از یافتهها» را با استفاده از GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ایجاد کردیم.
ما 3 مطالعه را انتخاب کردیم که 161 فرد مبتلا به اسکیزوفرنی را تصادفیسازی کردند. دادهها فقط برای 2 پیامد از 7 پیامد اصلی پیشبینی شده ما قابل دسترسی بود. پیشرفت بالینی مهم در سطح کلی با استفاده از تاثیر بالینی کلی (CGI) اندازهگیری شد. تفاوت واضحی بین گروههای کلرپرومازین و متیاپین وجود نداشت (2 RCT؛ 120 = n؛ RR: 1.11؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.84 تا 1.47؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و تعداد شرکتکنندگان مبتلا به پارکینسون در 8 هفته مشابه بود (2 RCT؛ 70 = n؛ RR: 0.97؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.46 تا 2.03؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). دادههای قابل استفاده در مورد سایر پیامدهای کلیدی مربوط به بهبود بالینی قابلتوجه درباره شرایط روحی، پذیرش مجدد به علت عود، رضایت از درمان، رفتار تهاجمی یا خشونتآمیز، یا هزینه خدمات مراقبتی وجود نداشت.
کلرپرومازین در دهههای گذشته، درمان اصلی اسکیزوفرنی بوده، همچنین شواهد مربوط به مقایسه این دارو با متیاپین نتوانست دادههایی بر اساس کارآزماییهای با کیفیت بالا ارائه دهد. با این حال، نیاز به تعیین اینکه آیا متیاپین بیشتر یا کمتر از کلرپرومازین موثر است، به نظر میرسد در کارآزماییهای مرتبط جایی ندارند و انجام پژوهشهای آینده درباره این مقایسه بعید به نظر میرسد.