اندوفتالمیت (Endophthalmitis) اشاره به عفونت شدید داخل چشم دارد که مایع زلالیه یا مایع زجاجیه، یا هر دو را در برمیگیرد و بینایی را تهدید میکند. اغلب موارد اندوفتالمیت، بیرونی هستند (به دلیل تلقیح ارگانیسمها از یک منبع بیرونی) و اغلب اندوفتالمیت بیرونی، حاد هستند و بعد از یک عمل جراحی داخل چشم رخ میدهند. درمان اصلی، تجویز فوری آنتیبیوتیکهای وسیعالطیف داخل زجاجیه است. با توجه به اثرات ضد التهابی آنها، استروئیدها در ترکیب با آنتی بیوتیکها در مدیریت اندوفتالمیت سودمند هستند.
بررسی اثرات آنتیبیوتیکها در ترکیب با استروئیدها در مقابل آنتیبیوتیکها به تنهایی برای درمان اندوفتالمیت حاد پس از عمل جراحی داخل چشم یا تزریق داخل زجاجیه.
ما ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) (شامل ثبت کارآزماییهای چشم و بینایی کاکرین) (2016، شماره 11)؛MEDLINE Ovid (1946 تا 8 دسامبر 2016)؛ Embase Ovid (1980 تا 8 دسامبر 2016)؛LILACS (Latin American and Caribbean Health Sciences Literature Database) (1982 تا 8 دسامبر 2016)؛the ISRCTN registry (www.isrctn.com/editAdvancedSearch)؛ جستوجوی 8 دسامبر 2016؛ ClinicalTrials.gov (www.clinicaltrials.gov)؛ جستوجوی 8 دسامبر 2016 و the WHO International Clinical Trials Registry Platform (ICTRP) (www.who.int/ictrp/search/en)؛ در تاریخ 8 دسامبر 2016 جستوجو کردیم. ما هیچ محدودیت تاریخی یا زبانی در جستوجوهای الکترونیکی کارآزماییها اعمال نکردیم.
ما کارآزماییهای کنترلشده تصادفیشدهای را انتخاب کردیم که اثربخشی استروئیدهای کمکی را با آنتیبیوتیکها بهتنهایی در مدیریت اندوفتالمیت حاد و بالینی تشخیص داده شده بعد از عمل جراحی داخل چشم یا تزریق داخل زجاجیه مقایسه کردند. ما کارآزماییهای دارای شرکتکنندگان مبتلا به اندوفتالمیت داخل چشمی را از مطالعه حذف کردیم، مگر اینکه پیامدها در مورد منبع عفونت گزارش شده باشند. ما هیچ محدودیتی در روش یا دلیل تجویز، دوز، فراوانی، یا طول مدت مصرف آنتیبیوتیک و استروئید اعمال نکردیم.
دو نویسنده مرور بهطور جداگانه نتایج جستوجو را غربالگری، خطر تورش (Bias) را ارزیابی و داده ها را با استفاده از روشهای مورد انتظار کاکرین استخراج کردند. در تلاش برای بهدست آوردن اطلاعات از دسترفته یا اطلاعات مربوط به خطر واضح تورش، ما با نویسندگان این مطالعه تماس گرفتیم. ما برای هر پیامدی که حداقل در دو مطالعه گزارش شده باشد، یک فراتحلیل انجام دادیم. پیامدهای گزارش شده از مطالعات واحد در این متن خلاصه شد. ما اطمینان شواهد را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجه بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه ها) ارزیابی کردیم.
ما سه کارآزمایی را با مجموع 95 شرکتکننده تصادفیشده در این مرور انتخاب و یک کارآزمایی در حال انجام شناسایی کردیم. این مطالعات در آفریقای جنوبی، هند و هلند انجام شد. از 92 شرکتکننده مورد تحلیل قرار گرفته، 91 شرکتکننده مبتلا به اندوفتالمیت بعد از عمل جراحی آب مروارید تشخیص داده شدند. در شرکتکنندگان باقی مانده، اندوفتالمیت منجر به کراتوپلاستی نافذ شد.
تمام مطالعات از دگزامتازون داخل زجاجیه برای استروئید درمانی کمکی و ترکیبی از دو آنتیبیوتیک داخل زجاجیه استفاده کردند تا پوشش گرم-مثبت و گرم-منفی را برای آنتیبیوتیک درمانی فراهم کنند. به دلیل عدم گزارش مربوط به روشهای مطالعه، ما یک کارآزمایی را در معرض خطر بهطور کلی پایین تورش (Bias) و دو مطالعه را در معرض خطر بهطور کلی نامشخص تورش ارزیابی کردیم. هیچ یک از سه کارآزمایی در ثبت کارآزمایی بالینی ثبت نشده بودند.
در حالی که هیچ یک از مطالعات انتخابشده، پیامد اولیه رفع کامل اندوفتالمیت را که به عنوان هدف ما تعریف شد، گزارش نکردند، یک مطالعه، موفقیت عملکردی و آناتومیک ترکیبی را گزارش کرد (یعنی نسبت شرکتکنندگان دارای فشار داخل چشم حداقل 5 میلیمتر جیوه و حدت بینایی حداقل 120/6). شواهد با اطمینان بسیار پایین هیچ تفاوتی در موفقیت ترکیبشده هنگام مقایسه آنتیبیوتیک استروئید کمکی بهتنهایی نشان ندادند (نسبت خطر (RR): 1.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.80 تا 1.45؛ 32 شرکتکننده).
شواهد با اطمینان پایین بهدست آمده از دو مطالعه نشان داد که نسبت بالاتری از شرکتکنندگانی که دگزامتازون کمکی دریافت کردند، طی سه ماه پیامد بینایی خوبی داشتند (حدت بینایی اسنلن (Snellen visual acuity) 6/6 تا 18/6) در مقایسه با شرکتکنندگانی که در گروه آنتیبیوتیک بهتنهایی قرار داشتند (RR: 1.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.05 تا 3.60؛ 60 شرکتکننده). بهطور مشابه، شواهد با اطمینان پایین بهدست آمده از یک مطالعه نشان داد که شرکتکنندگان بیشتری در گروه دگزامتازون در مقایسه با شرکتکنندگانی که دگزامتازون دریافت نکردند، پیامد بینایی خوبی طی 12 ماه داشتند (RR: 2.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.98 تا 4.08؛ 28 شرکتکننده).
محققان یک مطالعه، بهبود در حدت بینایی را گزارش کردند، اما ما نتوانستیم اثر استروئید درمانی کمکی را برآورد کنیم چرا که محققان مطالعه، انحراف استاندارد یا خطاهای استاندارد را ارائه نکردند. دو مطالعه عوارض جانبی گزارش کردند (جداشدگی شبکیه (retinal detachment)، هیپوتونیک (hypotony)، ویترئورتینوپاتی پرولیفراتیو (proliferative vitreoretinopathy) و جداشدگی پاپی (seclusion of pupil)). تعداد کل عوارض جانبی 8 مورد از 30 مورد (7/26%) در افرادی که دگزامتازون دریافت کردند، در مقابل 6 مورد از 30 مورد (0/20%) در افرادی که دگزامتازون دریافت نکردند. ما فقط توانستیم یک تحلیل ترکیبی برای وقوع خراشیدگی شبکیه انجام دهیم؛ هر گونه تفاوت بین دو گروه درمان قابل اطمینان نبود (RR: 1.57؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 تا 4.90؛ 60 شرکتکننده) (شواهد با اطمینان بسیار پایین). هیچ مطالعهای فشار داخل چشم یا هزینه پیامدها را گزارش نکرد.
شواهد موجود در مورد اثربخشی استروئید درمانی کمکی در مقابل آنتیبیوتیک بهتنهایی در مدیریت اندوفتالمیت حاد پس از عمل جراحی داخل چشم ناکافی است. ما هیچ مطالعهای را نیافتیم که در آن موارد اندوفتالمیت حاد پس از تزریق داخل زجاجیه ثبت شده باشد. یک تحلیل ترکیبی بهدست آمده از دو مطالعه نشان میدهد که استروئیدهای کمکی ممکن است احتمال داشتن یک پیامد خوب بینایی را طی سه ماه نسبت به عدم استفاده از استروئید کمکی بالاتر ببرند. با این حال، با توجه به بسیاری از فواصل اطمینان که شامل صفر هستند و اینکه این مرور از نظر دامنه و کاربرد عملکرد بالینی محدود بود، امکان نتیجهگیری در مورد اینکه آیا در شرایط فعلی استفاده از استروئید کمکی موثر است یا نه، وجود ندارد. هر یک از کارآزماییهای آینده باید بررسی کنند که آیا استروئیدهای کمکی میتوانند در تنظیمات بالینی خاص مانند نوعی ارگانیسم عصبی یا علت آن مفید باشند. این مطالعات باید پیامدهایی را انتخاب کنند که علائم بیمار و محاسبه شده در آزمون بالینی، گزارش پیامدهای یکنواخت و منسجم، و پیگیری در فواصل کوتاهمدت و بلندمدت را دربر گیرد.