ویتامین C یک ریزمغذی ضروری و آنتیاکسیدان قوی است. مطالعات مشاهدهای نشان دادهاند که ارتباط معکوسی میان مصرف ویتامین C و حوادث قلبیعروقی عمده و عوامل خطر بیماریهای قلبیعروقی (CVD) وجود دارد. نتایج حاصل از کارآزماییهای بالینی، کمتر یکدست و همسو با هم هستند.
تعیین اثربخشی مکمل ویتامین C به عنوان یک مکمل تنها برای پیشگیری اولیه از CVD.
ما در این پایگاههای اطلاعاتی الکترونیک در 11 می 2016 جستوجو انجام دادیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE (OVID)؛ Embase Classic و Embase (OVID)؛Web of Science Core Collection (تامسون رویترز)؛ پایگاه اطلاعاتی خلاصههای مرور اثرات (DARE)؛ پایگاه اطلاعاتی ارزیابی فناوری سلامت و پایگاه اطلاعاتی ارزیابیهای اقتصاد سلامت در کتابخانه کاکرین. ما ثبتهای کارآزماییها را در 13 اپریل 2016 و فهرست منابع مرورها را به دنبال مطالعات بیشتر جستوجو کردیم. هیچ محدودیت زبانی اعمال نشد.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده مربوط به مصرف مکمل ویتامین C به عنوان یک مکمل غذایی تنها به مدت حداقل سه ماه و شامل بزرگسالان سالم یا بزرگسالانی که در معرض خطر متوسط و بالای CVD قرار داشتند، انتخاب شدند. گروه مقایسهای، عدم مداخله یا دارونما بود. پیامدهای مطلوب، حوادث CVD بالینی و عوامل خطر CVD بود.
دو نویسنده مروری بهطور مستقل کارآزماییها را برای ورود انتخاب بررسی، دادهها را خلاصه و خطر سوگیری را ارزیابی کردند.
ما هشت کارآزمایی با 15445 شرکتکننده تصادفی را برگزیدیم. بزرگترین کارآزمایی با 14641 شرکتکننده، دادههایی در ارتباط با پیامدهای اولیه ما ارائه کرده بود. هفت کارآزمایی در مورد عوامل خطر CVD گزارش داده بودند. سه مورد از هشت کارآزمایی، دارای خطر سوگیری بالا از نظر سوگیری گزارشدهی یا فرسایشی (attrition) بوده و اغلب حوزههای «خطر سوگیری بالا» برای کارآزماییهای باقیمانده، نامشخص ارزیابی شد؛ بهجز بزرگترین کارآزمایی که حوزههای آن دارای خطر سوگیری پائین ارزیابی شد.
تفاوتی بین گروه ویتامین C و دارونما در نقطه پایانی ترکیبی یعنی حوادث CVD عمده، طی هشت سال پیگیری در مطالعه سلامت پزشکان شماره دو (Physicians Health Study II)، وجود نداشت (نسبت خطر (HR): 0.99؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.10؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین). نتایج مشابهی برای مرگومیر ناشی از همه علل (HR: 1.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 1.18؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، انفارکتوس میوکارد (MI) کلی (کشنده و غیرکشنده) (HR: 1.04؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.24؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین)، استروک کلی (کشنده و غیرکشنده) (HR: 0.89؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.07؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین)، مرگومیر CVD (HR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.85 تا 1.22؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، خودسنجی جراحی پیوند عروق کرونر (CABG) / ترمیم داخلمجرائی عروق کرونر از ورای پوست (PTCA) (HR: 0.96؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86 تا 1.07؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین) و خودسنجی آنژین (HR: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.84 تا 1.03؛ یک مطالعه؛ 14641 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین) بهدست آمد.
شواهد برای اغلب پیامدهای اولیه به خاطر غیر مستقیم بودن و عدم دقت، پائین در نظر گرفته شدند (کیفیت کم). کیفیت شواهد برای مرگومیر ناشی از همه علل و مرگومیر CVD، به دلیل ناهماهنگی و اینکه اغلب عوامل، مستقیم بودن شواهد را تحت تأثیر قرار داده بودند، پائین بود.
چهار مطالعه، منابع تأمین بودجه را مشخص کرده بودند؛ دو مطالعه دارای سرمایهگذاری غیر تجاری و دو مطالعه دارای سرمایهگذاری تجاری و غیر تجاری بودند.
اکنون هیچ شواهدی مبنی بر اینکه مکمل ویتامین C موجب کاهش خطر CVD در شرکتکنندگان سالم و کسانی که در معرض خطر بالای CVD هستند میشود، وجود ندارد؛ اما شواهد موجود به یک کارآزمایی از پزشکان میانسال و مسن آمریکایی محدود بودند. در حال حاضر شواهد محدودی با کیفیت پائین و بسیار پائین درباره تأثیر مکمل ویتامین C و ریسک عوامل خطر CVD وجود دارد.