<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> <COCHRANE_REVIEW_TRANSLATION ID="" LANGUAGE="fa-IR" SL_CONTEXT="" SOURCE_ID="" VERSION_NO="" XML_VERSION="2"> <REVIEW_METADATA DOI="10.1002/14651858.CD008996.pub2" GROUP_ID="" ID="" PUBLICATION_STATUS="" STAGE="R" STATUS="A" TYPE="INT" VERSION_NO=""> <AUTHORS>Tina SC Tam, May HY Wu, Sarah C Masson, Matthew P Tsang, Sarah N Stabler, Angus Kinkade, Anthony Tung, Aaron M Tejani</AUTHORS> <ORIGINAL_TITLE>Eplerenone for hypertension</ORIGINAL_TITLE> <ASSESSED_UP_TO_DATE DAY="03" MONTH="03" YEAR="2016"/> <PUBLISHED_ONLINE DAY="" MONTH="02" YEAR="2017"/> <CITATION_LAST_CHANGED ISSUE_NO="" YEAR=""/> </REVIEW_METADATA> <TITLE LABEL="Review Title">اپلرنون برای فشارخون بالا</TITLE> <SUMMARY> <SUMMARY_TITLE LABEL="Summary Title">اپلرنون برای فشارخون بالا</SUMMARY_TITLE> <SUMMARY_BODY LABEL="Summary"> <P><B>سوال مطالعه مروری</B> هدف این مرور، تعیین اثربخشی اپلرنون در کاهش فشارخون، پروفایل عوارض جانبی آن و تأثیر آن بر پیامدهای بالینی معنی‌دار از قبیل مرگ‌ومیر و بیماری است. <STRONG>پیشینه</STRONG> پزشکان از سال 2002، برای درمان فشارخون بالا از اپلرنون استفاده کرده‌اند. تعیین تاثیر بالینی داروهای ضدفشارخون که برای حمایت از مصرف مداوم آن‌ها در فشار خون بالای بیماران استفاده می‌شود، مهم است. ما چندین بانک اطلاعاتی را جست‌وجو کردیم و 5 مطالعه واجد شرایط را با 1437 فردی که به‌صورت تصادفی، اپلرنون دریافت کردند یا دارو دریافت نکردند، یافتیم. <B>ویژگی‌های مطالعه</B> دوزهای استفاده‌شده اپلرنون در این مطالعات از 25 تا 400 میلی‌گرم در روز متغیر بودند. این مطالعات، بیماران را به مدت 8 تا 16 هفته پیگیری کردند. هیچ‌یک از این مطالعات، پیامدهای بالقوه معنی‌دار اپلرنون را، مانند اینکه آیا اپلرنون می‌تواند حملات قلبی، سکته مغزی یا مرگ را در مقایسه با دارونما کاهش دهد یا نه گزارش نکردند. فقط 3 مطالعه از 5 مطالعه، عوارض جانبی را گزارش کردند. <STRONG>نتایج اصلی</STRONG> درحال حاضر هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد اپلرنون، تأثیر مثبتی بر امید به زندگی یا عوارض جانبی مرتبط با پرفشاری خون (به‌عنوان مثال حمله قلبی، سکته مغزی) داشته باشد. شواهد مربوط به خطر عوارض جانبی با اپلرنون، محدود و دارای کیفیت پائین هستند. بیان میزان آسیب احتمالی اپلرنون در برابر دارونما، مشکل است. این متاآنالیز نشان می‌دهد که مصرف اپلرنون 50 تا 200 میلی‌گرم در روز در مقایسه با عدم مصرف دارو، فشارخون سیستولیک را حدود 9 میلی‌متر جیوه و فشارخون دیاستولیک را 4 میلی‌متر جیوه کاهش می‌دهد. <B>کیفیت شواهد</B> از آن‌جایی که نویسندگان بخش عمده‌ای روش‌شناسی خود را توضیح ندادند، ما 5 کارآزمایی انتخاب‌شده را دارای کیفیت متوسط قضاوت کردیم.</P> </SUMMARY_BODY> </SUMMARY> <ABSTRACT> <ABS_BACKGROUND LABEL="Abstract Background"> <P>اپلرنون (Eplerenone) یک بلاکر گیرنده آلدوسترون است که از لحاظ شیمیایی از اسپیرونولاکتون مشتق شده است. در کانادا، این دارو به‌عنوان درمان کمکی برای کاهش مرگ‌و‌میر بیماران مبتلا به نارسایی قلبی که بر اساس انجمن بیماران قلبی نیویورک (New York Heart Association) (NYHA) در نارسایی قلبی مزمن سیستولیک کلاس II یا اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ تشخیص داده شدند، ارائه شده است. همچنین به‌عنوان درمان کمکی در درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی پس از انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی) استفاده می‌شود. علاوه بر این، برای درمان فشار خون بالای خفیف و متوسط برای بیمارانی که نمی‌توانند به اندازه کافی با سایر عوامل درمان شوند، ارائه شده است. تعیین تاثیر بالینی تمام داروهای ضد فشار خون از جمله آنتاگونیست‌های آلدوسترون، برای حمایت از مصرف مداوم آن‌ها برای فشارخون بالا مهم است. هیچ‌یک از مرورهای سیستماتیک قبلی، اثر اپلرنون را روی بیماری قلبی‌عروقی، مرگ‌و‌میر و میزان کاهش فشارخون در بیماران مبتلا به فشارخون، مورد بررسی قرار نداده‌اند.</P> </ABS_BACKGROUND> <ABS_OBJECTIVES LABEL="Abstract Objectives"> <P>ارزیابی اثرات مونوتراپی اپلرنون در مقایسه با دارونما در درمان پرفشاری خون اولیه در بزرگسالان. پیامدهای موردنظر شامل مرگ‌و‌میر به هر علتی، عوارض قلبی‌-عروقی (انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی) کشنده یا غیرکشنده (معمول یا غیرمعمول))، عوارض مغزی (سکته‌های کشنده یا غیرکشنده)، عوارض جانبی یا خروج از درمان به‌دلیل عوارض جانبی و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک بودند.</P> </ABS_OBJECTIVES> <ABS_SEARCH_STRATEGY LABEL="Abstract Search Strategy"> <P>ما پایگاه ثبت تخصصی فشارخون کاکرین، CENTRAL ،MEDLINE ،Embase و دو ثبت کارآزمایی را تا 3 مارچ 2016 جست‌وجو کردیم. ما منابع مطالعات بازیابی‌شده را برای شناسایی هرگونه مطالعه از دست رفته در جست‌وجوی اولیه، به صورت دستی جست‌وجو کردیم. ما همچنین داده‌های منتشرنشده را از طریق تماس با نویسندگان مسئول مطالعات انتخاب‌شده و شرکت‌های داروسازی که در انجام مطالعات مربوط به مونوتراپی اپلرنون برای فشارخون اولیه همکاری داشتند، جست‌وجو کردیم. این جست‌وجو محدودیت زبانی نداشت.</P> </ABS_SEARCH_STRATEGY> <ABS_SELECTION_CRITERIA LABEL="Abstract Selection Criteria"> <P>ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌ شده را با دارونما انتخاب کردیم که به مطالعه بیماران مبتلا به پرفشاری خون اولیه پرداخته بودند. ما مطالعات مربوط به افراد مبتلا به پرفشاری خون ثانویه یا پرفشاری خون مربوط به بارداری و مطالعاتی را که در آن شرکت کنندگان چندین داروی ضدپرفشاری خون دریافت کردند حذف کردیم.</P> </ABS_SELECTION_CRITERIA> <ABS_DATA_COLLECTION LABEL="Abstract Data Collection"> <P>سه نویسنده مطالعه مروری، به‌طور جداگانه نتایج جست‌وجوی مطالعاتی را که واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند، مرور کردند. سه نویسنده مرور به‌طور جداگانه، داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت داده‌ها را با استفاده از فرم استخراج داده‌های استاندارد ارزیابی کردند. چهارمین نویسنده مستقل مرور، اختلافات یا عدم‌توافق‌ها را حل کرد. ما استخراج داده‌ها را انجام دادیم و با استفاده از فرمت استاندارد Covidence، داده‌ها را ترکیب کردیم. ما تحلیل داده‌ها را با استفاده از Review Manager 5 انجام دادیم.</P> </ABS_DATA_COLLECTION> <ABS_RESULTS LABEL="Abstract Results"> <P>در مجموع، 1437 بیمار بزرگسال در 5 مطالعه گروهی موازی تصادفی‌شده، با طول درمان بین 8 تا 16 هفته شرکت کردند. دوزهای روزانه اپلرنون از 25 تا 400 میلی‌گرم در روز متغیر بود. متاآنالیز این مطالعات، کاهش 9.21 میلی‌متر جیوه در فشارخون سیستولیک (95% فاصله اطمینان (CI): 11.08 - تا 7.34 - ؛ 58% = I²) و کاهش 4.18 میلی‌متر جیوه در فشارخون دیاستولیک (95% CI: 5.03- تا 3.33-؛ 0%= I2) را نشان داد (شواهد با کیفیت متوسط). ممکن است در کاهش فشارخون سیستولیک، اثر واکنش دوز به اپلرنون در دوز 400 میلی‌گرم در روز وجود داشته باشد. با این حال، این یافته نامطمئن است، زیرا بر اساس نتایج یک مطالعه واحد انتخاب‌شده و با شواهد با کیفیت پائین به‌دست آمده است. به‌طور کلی، به نظر نمی‌رسد که دوز پاسخ در کاهش فشارخون سیستولیک یا دیاستولیک به اپلرنون با دوزهای 50 تا 400 میلی‌گرم در روز، از نظر بالینی مهم باشد. به‌نظر نمی‌رسد که هیچ تفاوتی در تعداد بیمارانی که به علت عوارض جانبی از درمان صرف‌ نظر کردند یا در تعداد بیماران دارای حداقل یک عارضه جانبی در گروه اپلرنون در مقایسه با دارونما وجود داشته باشد. با این حال، فقط در 3 مطالعه از 5 مطالعه انتخاب‌شده، عوارض جانبی گزارش شد. بسیاری از مطالعات انتخاب‌شده دارای کیفیت متوسط بودند، زیرا ما حوزه‌های متعددی را در ارزیابی خطر سوگیری (Bias)، در معرض خطر نامشخص تشخیص دادیم.</P> </ABS_RESULTS> <ABS_CONCLUSIONS LABEL="Abstract Conclusions"> <P>اپلرنون 50 تا 200 میلی‌گرم در روز در مقایسه با دارونما، فشارخون را به میزان 9.21 میلی‌متر جیوه در افراد مبتلا به پرفشاری خون اولیه سیستولیک و 4.18 میلی‌متر جیوه در افراد مبتلا به پرفشاری خون اولیه دیاستولیک کاهش می‌دهد و هیچ تفاوتی بین تاثیر دوزهای 50 تا 200 میلی‌گرم در روز وجود ندارد. دوز 25 میلی‌گرم در روز از نظر آماری، کاهش معنی‌داری در فشارخون سیستولیک یا دیاستولیک ایجاد نکرد و برای دوزهای بالاتر از 200 میلی‌گرم در روز، شواهد ناکافی وجود دارد. درحال حاضر، هیچ شواهدی برای تعیین اثر اپلرنون بر پیامدهای معنی‌دار بالینی مانند مرگ‌ومیر یا بیماری در بیماران مبتلا به پرفشاری خون در دسترس نیست. شواهد موجود در مورد عوارض جانبی ناکافی و دارای کیفیت پائین است؛ که نتیجه‌گیری را در مورد مضرات بالقوه مرتبط با درمان با اپلرنون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون غیرممکن می‌سازد.</P> </ABS_CONCLUSIONS> </ABSTRACT> <TRANSLATION_NOTES LABEL="Translation Notes"> <P>ترجمه شده توسط مرکز همکار کاکرین ایران</P> </TRANSLATION_NOTES> </COCHRANE_REVIEW_TRANSLATION>