ORS با پایه پلیمر چیست و چگونه میتواند کمک کند؟
اسهال حاد یک علت شایع مرگومیر و بیماری در کشورهای در حال توسعه است. محلولهای خوراکی رهیدراتاسیون (oral rehydration solutions; ORS) در کاهش تعداد مرگومیر ناشی از اسهال در سراسر جهان تاثیر زیادی داشتهاند.
ORS اصلی بر پایه گلوکز بوده و اسمولاریتی ≥ 310 میلیاسمول/لیتر داشت (ORS ≥ 310). بعدها در تلاش برای بهبود اثربخشی این درمان، ORS بر پایه گلوکز با اسمولاریتی پائینتر معرفی شد که در کاهش میزان و مدت اسهال، اثربخشی بهتری داشت. ORS اغلب به شکل محلول شکر‐نمک است، اما در طول سالها افراد سعی کردهاند ترکیبات مختلفی («پلیمرهای گلوکز») را مانند برنج کامل، گندم، ذرت خوشهای و بلال به آن اضافه کنند. هدف آن است که گلوکز به آرامی داخل روده آزاد شده و جذب آب و نمک موجود را در محلول بهبود بخشند.
این مرور، نسخه بهروز شده مطالعه مروری کاکرین است که در سال 2009 منتشر، و شواهد موجود مربوط به استفاده از ORS با پایه پلیمر (هم پایه برنج و هم پایه غیر‐برنج) را در مقابل ORS گلوکزی ارزیابی کرد.
آنچه این تحقیق به ما میگوید
محققان کاکرین، شواهد موجود را تا 5 سپتامبر 2016 مورد بررسی قرار دادند. سی‐پنج کارآزمایی، 4284 شرکتکننده را انتخاب کردند که معیارهای ورود را به مطالعه داشتند: 28 کارآزمایی کودکان؛ پنج کارآزمایی بزرگسالان؛ و دو کارآزمایی هر دو را وارد کردند. اکثر کارآزماییها ORS با پایه پلیمر را با یک ORS شکر‐نمک با قدرت مخصوص (ORS ≥ 310) مقایسه کردند، که نسبت به بهترین فرمول مورد نظر کمی شورتر بود (≤ 270 میلیاسمول/لیتر). کیفیت روششناسی کارآزماییها متفاوت بود.
در افراد دریافتکننده ORS با پایه پلیمر در مقایسه با ORS شکر‐نمک 270 ≤ میلیاسمول/لیتر، شواهد کافی وجود نداشت که نشان دهد یکی بهتر از دیگری است (شواهد با کیفیت پائین تا بسیار پائین).
در افراد دریافتکننده ORS با پایه پلیمر در مقایسه با ORS شکر‐نمک 310 ≥ میلیاسمول/لیتر، مقدار مدفوع کمتر و طول دوره اسهال نیز کوتاهتر شد. تفاوتی بین دو گروه در رابطه با تعداد افرادی که نیاز به دریافت مایعات داخل‐وریدی برای رهیدراته شدن داشتند، دیده نشد. عوارض جانبی مشابه بودند (شواهد با کیفیت پائین تا بسیار پائین).