هیپوترمی (Hypothermia) در طول سالها در درمان آسیب مغزی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج امیدوارکنندهای از کارآزماییهای کوچک و مطالعات آزمایشگاهی منجر به ایجاد علاقه در این حوزه و بعضی کارآزماییهای بزرگتر شده است.
تعیین اثر هیپوترمی خفیف برای آسیب تروماتیک مغزی (TBI) بر مرگومیر، پیامدهای عملکردی بلندمدت و عوارض.
ما مطالعات به دست آمده را از جستوجوهای انجام شده در پایگاههای اطلاعاتی تا 21 مارچ 2016 ادغام کردیم. ما پایگاه ثبت تخصصی گروه آسیبها و صدمات در کاکرین (Cochrane Injuries Group's Specialised Register)؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL, The Cochrane Library)؛ MEDLINE (OvidSP)؛ Embase Classic + Embase (OvidSP)؛ PubMed ؛ ISI Web of science (SCI-EXPANDED, SSCI, CPCI-S & CPSI-SSH)؛ ثبت کارآزماییهای بالینی و فهرست مراجع غربالگری شده را جستوجو کردیم. ما همچنین این جستوجوها را پیش از انتشار در جون 2017 تکرار کردیم؛ نتیجه این جستوجو در «مطالعات در انتظار طبقهبندی» ارائه شده است.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را، شامل شرکتکنندگان مبتلا به TBI بسته که نیاز به بستری داشتند و تحت درمان با هیپوترمی با حداکثر 35 درجه سانتیگراد برای حداقل 12 ساعت متوالی بودند، انتخاب کردیم. درمان با هیپوترمی با حفظ وضعیت نورونوترمی (36.5 تا 38 درجه سانتیگراد) مقایسه شد.
دو نویسنده مطالعه مروری، دادههای مربوط به مرگومیر، پیامدهای نامطلوب بر اساس مقیاس پیامد گلاسکو (Glasgow Outcome Scale) و پنومونی را ارزیابی کردند.
ما 37 کارآزمایی واجد شرایط را با مجموع 3110 شرکتکننده تصادفیسازی شده انتخاب کردیم؛ 9 مورد از این مطالعات از زمان آخرین بهروزرسانی (2009) جدید بوده و 5 مطالعه قبلا از مطالعه خارج شده بودند، اما در جریان بهروزرسانی 2017 دوباره مورد ارزیابی قرار گرفتند. ما دو مطالعه در حال انجام و دو مطالعه در انتظار طبقهبندی از جستوجوهای ثبت کارآزماییهای بالینی و پایگاههای اطلاعاتی را شناسایی کردیم.
مطالعات شامل بزرگسالان و کودکان مبتلا به TBI بود. اغلب مطالعات درمان را بلافاصله پس از ورود به بیمارستان یا بعد از کرانیوتومی (craniotomies) شروع کردند و تمام درمانها برای حداقل 24 ساعت ادامه داشت. 33 مطالعه دادههای مرگومیر را گزارش کردند، 31 مطالعه، دادههای مربوط به عوارض جانبی (مرگ، وضعیت نباتی یا ناتوانی شدید)، و 14 مطالعه، پنومونی را گزارش کردند. بازرسی بصری از نتایج برای این پیامدها، با تفاوت در جهت اثر، ناهمخوانی را در میان مطالعات نشان میدهد؛ و ما این دادهها را برای متاآنالیز (Meta-analysis) ادغام نکردیم. ما مدت زمان هیپوترمی و طول پیگیری را در دادههای گردآوری شده برای این زیرگروهها در نظر گرفتیم؛ تفاوت در دادههای مطالعه به گونهای باقی ماند که ما انجام متاآنالیز انجام ندادیم.
مطالعات به طور کلی ضعیف گزارش شده بود و ما قادر به ارزیابی خطر سوگیری (Bias) به اندازه کافی نبودیم. ناهمگونی در طراحی کارآزماییها و انتخاب افراد شرکتکننده آشکار بود. ناهمخوانی در نتایج ممکن است با ناهمگونی در میان شرکتکنندگان در مطالعه یا سوگیری ایجاد شده توسط روش مطالعات مجزا توضیح داده شود، اما ما این موضوع را با جزئیات در زیر گروهها یا تجزیه و تحلیل حساسیت مورد بررسی قرار ندادیم. ما از روش GRADE برای قضاوت درباره کیفیت شواهد برای هر پیامد استفاده کردیم و شواهد مرگومیر و پیامد نامطلوب را بسیار پائین برآورد کردیم. ما شواهد را برای پیامد پنومونی کم برآورد کردیم.
علیرغم انجام مطالعات زیاد، هیچ شواهدی با کیفیت بالا وجود ندارد که نشان دهد هیپوترمی در درمان افراد مبتلا به TBI سودمند است. انجام مطالعات بیشتری که از لحاظ روششناسی قوی هستند در این زمینه لازم است تا تأثیر هیپوترمی را برای افراد مبتلا به TBI تأیید کنند.