هدف از این مرور چیست؟
هدف این مرور کاکرین بررسی این مساله بود که نسخهنویسی توسط همکاران غیر پزشک در مقایسه با نسخههای پزشکان چه پیامدهای متفاوتی خواهد داشت. محققین کاکرین تمامی مطالعات مربوطه را گردآوری و مورد تحلیل قرار دادند تا به این سوال پاسخ دهند و 46 مطالعه را شناسایی کردند.
پیامهای کلیدی
با آموزش و حمایت مناسب، پرستاران و داروسازان قادر به تجویز دارو به عنوان بخشی از مدیریت طیف وسیعی از بیماریها برای دستیابی به پیامدهای مدیریت سلامت قابل مقایسه با پزشکان هستند. اکثر مطالعات بر مدیریت بیماری مزمن در کشورهایی با درآمد بالاتر متمرکز هستند، جایی که بهطور کلی شواهدی با قطعیت متوسط وجود دارد که از پیامدهای مشابه برای نشانگرهای بیماری در فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا حمایت میکند. انجام مطالعات بیشتری با کیفیت بالا در کشورهای فقیرتر و برای کمّیسازی بهتر تفاوتها در پیامدهای نسخهنویسی از نظر عوارض جانبی، و تعیین پیامدهای اقتصادی سلامت مورد نیاز است. مطالعات بیشتری باید به صورت تخصصیتر بر جزء نسخهنویسی در خدمات مراقبت تمرکز کنند.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
کشورهای معدودی اجازه میدهند تا متخصصین دیگری به جز پزشکان دست به تجویز دارو بزنند. تصور میشود که این تغییر نقش، دسترسی بهتر و به موقع را به داروها برای مصرفکنندگان، در جایی که کمبود پزشک وجود دارد، یا سیستم سلامت در مقابله با بار (burden) بیماری با فشار مواجه است، فراهم میکند. علاوه بر این، این تغییر وظیفه توسط تعدادی از دولتها به عنوان راهی برای استفاده مناسبتر از مهارتهای متخصصان سلامت، مانند پرستاران و داروسازان، در مراقبت از بیماران، حمایت شده است. پیامدهای مربوط به هر یک از کارکنان بخش مراقبتهای سلامت را که با درجه بالایی از استقلال نسخهنویسی میکردند، با تجویز کنندگان پزشک در بیمارستان یا محیطهای اجتماعی در کشورهایی با درآمد پائین، متوسط و بالا مقایسه کردیم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
در این مرور 45 مطالعه استقلال پرستاران و داروسازان را در نسخهنویسی، در مقایسه با نسخهنویسی متداول توسط پزشکان مورد بررسی قرار دادند. یک مطالعه دیگر نسخهنویسی پرستاران را تحت نظر گایدلاینها با نسخهنویسی متداول توسط پزشکان مقایسه کرد. هیچ مطالعهای در رابطه با بررسی نسخهنویسی توسط دیگر متخصصین حوزه سلامت وجود نداشت. چهار مورد از مطالعاتی که در رابطه با نسخهنویسی پرستاران صورت گرفتند، در کشورهایی با درآمد پائین و متوسط، یعنی کلمبیا، آفریقای جنوبی، اوگاندا و تایلند انجام شدند. مابقی مطالعات در کشورهای غربی با درآمد بالا انجام شدند. چهل و دو مطالعه در سطح جامعه، دو مطالعه در بیمارستان، یک مطالعه در محل کار، و یک مطالعه در خانه سالمندان صورت گرفتند. نسخهنویسی یک قسمت از چندین مداخله مرتبط با سلامت، به ویژه در کنترل بیماریهای مزمن، محسوب میشود.
در این مرور مشخص شد پیامدهای مربوط به نسخهنویسان غیر پزشک قابل مقایسه با پزشکان برای: فشار خون بالا (شواهد با قطعیت متوسط)؛ کنترل دیابت (شواهد با قطعیت بالا)؛ کلسترول بالا (شواهد با قطعیت متوسط)؛ عوارض جانبی (شواهد با قطعیت پائین)؛ پایبندی بیماران به رژیمهای درمانی (شواهد با قطعیت متوسط)؛ میزان رضایت بیماران (شواهد با قطعیت متوسط)؛ و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (شواهد قطعیت متوسط)، بودند.
داروسازان و پرستاران با سطوح مختلف تحصیلات کارشناسی، کارشناسی ارشد و آموزشهای مربوط به کار در رابطه با بیماری، قادر خواهند بود که همانند پزشکان به نسخهنویسی بپردازند. نسخهنویسان غیر پزشک اغلب از پشتیبانی پزشکی برای تسهیل یک مدل عملکردی مشترک برخوردار بودند.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
نویسندگان این مرور مطالعات منتشر شده را تا 19 جولای 2016 مورد جستوجو قرار دادند.