AU - Susan Wan, AU - Matthew A Roberts, AU - Peter Mount, TI - Normal saline versus lower-chloride solutions for kidney transplantation PT - JOURNAL ARTICLE TA - cochrane JN - cochrane VO - 2016 VI - 0 IP - 0 4099 - http://cochrane.ir/article-1-791-fa.html 4100 - http://cochrane.ir/article-1-791-fa. SO - cochrane 0 AB  - پیشینه مایع داخل وریدی ایده‌ال برای پیوند کلیه علی‌رغم استفاده معمول نرمال سالین طی دوره پس از عمل، هنوز مشخص نشده است (تعریف نشده است). محتوای بالای کلراید نرمال سالین با افزایش خطر اسیدوز متابولیک هپیرکلرمیک همراه است. این مسئله می‌تواند باعث افزایش خطر هیپرکالمی و تاخیر در فانکشن عضو پیوندی (گرافت) شود. محلول‌هایی که الکترولیت‌های بالانس شده دارند، محتوای کلراید پائین‌تری دارند و این ممکن است این خطر (خطر هایپرکالمی و تاخیر در فانکشن عضو پیوندی) را کاهش داده و دیالیز فوری بعد از عمل به علت هایپرکالمی نیازی نباشد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT ؛Randomised Controlled Trials) که این موضوع را بررسی کرده‌اند از پیامدهای بیوشیمیایی برای مقایسه مایعات استفاده کرده‌ و فاقد قوت کافی برای بررسی پیامدهای بیمارمحور، مانند تاخیر در فانکشن عضو پیوندی هستند. اهداف بررسی اثرات محلول‌های با کلراید پائین در مقایسه با نرمال سالین روی تاخیر در فانکشن گرافت (عضو پیوندی)، هیپرکالمی و وضعیت اسید - باز در دریافت‌کنندگان پیوند کلیه. روش های جستجو ما مرکز ثبت تخصصی کلیه و پیوند در کاکرین (Cochrane Kidney and Transplant's Specialised Register) را تا 26 نوامبر 2015جست‌وجو کردیم و این کار را از طریق تماس با متخصص اطلاعات با استفاده از جست‌وجوی واژگان مربوط به این مطالعه مروری انجام دادیم. معیارهای انتخاب معیار انتخاب ما RCTهای مربوط به دریافت‌کنندگان پیوند کلیه بود که در آن‌ها محلول‌های داخل وریدی با کلراید پایین با نرمال سالین مقایسه شده بود. گردآوری و تحلیل داده‌ها دو نویسنده مستقل، مطالعات را از نظر مناسب بودن برای ورود به این مطالعه مروری (eligibility) و خطر سوگیری (Bias) ارزیابی کردند. داده‌ها از مطالعات منفرد با استفاده از فرم‌های استانداردشده استخراج شدند و سپس طبق پروتکل منتشرشده ادغام شدند. خلاصه تخمین‌های اثر (estimates of effect) با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effects) به‌دست آمد. نتایج برای پیامدهای دوتایی به صورت خطر نسبی (RR) و 95% فاصله اطمینان (CI) آن‌ها؛ و برای پیامدهای پیوسته به صورت میانگین تفاوت یا میانگین تفاوت استاندارد و 95% فاصله اطمینان (CI) آن‌ها بیان شدند. نتایج اصلی 6 مطالعه (477 شرکت‌کننده) در این مطالعه مروری وارد شدند. همه شرکت‌کنندگان بزرگسالانی با پیوند کلیه بودند که 70 درصد آن‌ها از دهنده زنده پیوند گرفته بودند. خطر کلی سوگیری برای سوگیری انتخابی (selection bias) پائین بود اما برای دیگرحوزه‌های باقی‌مانده نامشخص بود. هیچ تفاوتی در خطر تاخیر فانکشن گرافت (3 مطالعه؛ 298 شرکت‌کننده؛ RR: 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 1.70) یا هیپرکالمی (2 مطالعه؛ 199 شرکت‌کننده؛ RR: 0.48؛95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 تا 6.10)، برای دریافت‌کنندگان محلول‌های با الکترولیت‌های بالانس شده در مقایسه با نرمال سالین وجود نداشت. استفاده از محلول‌های با الکترولیت‌های بالانس شده در حین عمل (Intraoperative) در مقایسه با نرمال سالین با PH خون بالاتر (3 مطالعه؛ 193 شرکت‌کننده؛ MD: 0.07؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.05 تا 0.09)، بیکربنات سرم بالاتر (3 مطالعه؛ 215 شرکت‌کننده؛ MD؛ 3.02 mEq/L؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.00 تا 4.05) و کلراید سرم پائین‌تر (3 مطالعه؛ 215 شرکت‌کننده؛ MD؛ 9.93 - mmol/L؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 19.96 - تا 0.11) همراه بود. 4 مورد از دست دادن گرافت در گروه نرمال سالین و یک مورد در گروه محلول‌های با الکترولیت بالانس‌شده و 4 مورد رد پیوند در گروه نرمال سالین و 2 مورد در گروه محلول‌های با الکترولیت بالانس‌شده وجود داشت. نتیجه‌گیری‌های نویسندگان محلول‌های با الکترولیت بالانس‌شده در مقایسه با نرمال سالین با اسیدوز متابولیک هایپرکلرمیک کمتری همراه هستند. اما این‌که آیا محلول‌های با کلراید پائین‌تر موجب پیامد بهبود گرافت در مقایسه با نرمال سالین می‌شوند، هنوز غیر قطعی است. خلاصه به زبان ساده نرمال سالین در مقایسه با محلول‌های با کلراید پایین‌تر برای پیوند کلیه موضوع چیست؟ افراد مبتلا به نارسایی کلیه ممکن است برای بازیابی فانکشن کلیه‌هایشان پیوند کلیه انجام دهند. طی عمل پیوند کلیه، برای حفظ هیدراسیون بیماران، مایعات وریدی می‌دهند. باقی‌ماندن هیدراسیون خوب بیماران، به کارکرد کلیه پیوند شده بعد از عمل کمک می‌کند. انتخاب مایعاتی که حین عمل و بعد از آن به بیمار داده می‌شود، ممکن است بر چگونکی کارکرد کلیه پیوند‌شده بعد از عمل و سنجش اسید - باز خون تاثیر داشته باشد. نرمال سالین شایع‌ترین مایعی است که طی عمل به بیمار داده می‌شود. نرمال سالین کلراید بالایی دارد. تجویز نرمال سالین به بیماری که پیوند کلیه کرده، ممکن است سطح اسید خون را در مقایسه با محلول‌هایی که کلراید کمتری دارند، بالا ببرد. سطح اسید بالای خون با سطح پتاسیم بالای خون همراه است که پتاسیم بالا برای قلب ضرر دارد و ممکن است برای تصحیح آن دیالیز نیاز باشد. چه کاری انجام دادیم؟ ما یک مطالعه مروری سیستماتیک برای پاسخ به این سوال انجام دادیم: آیا تجویز محلول‌های با کلراید پائین‌تر طی عمل پیوند کلیه در مقایسه با نرمال سالین، فانکشن زودرس کلیه‌ها، پتاسیم بالای خون و سطح اسید در خون را بعد از عمل تغییر می‌دهد یا نه؟ ما مطالعاتی را لحاظ کردیم که تا 26 نوامبر 2015 منتشر شده بودند. چه چیزی یافتیم؟ ما 6 مطالعه را با 477 بیمار دارای پیوند کلیه لحاظ کردیم. پیوند کلیه در اکثر این بیماران از یک دهنده زنده انجام شده بود. کیفیت کلی مطالعات متوسط تا پائین بود. مشکل اصلی، تعداد کم مطالعات و اندازه کوچک آن‌ها (یعنی تعداد پائین این مطالعات) بود. اطلاعاتی درباره منبع سرمایه‌گذاری در بیشتر مطالعات وجود نداشت. تجویز محلول‌های با کلراید پائین‌تر طی عمل پیوند کلیه در مقایسه با نرمال سالین با پائین‌تر بودن سطح اسید خون همراه است، اما بر چگونگی کارکرد کلیه پیوند شده بعد از عمل یا تعداد بیماران با پتاسیم خون بالا تاثیری ندارد. اثرات زیان‌آور در بسیاری از مطالعات گزارش نشدند. در گروه بیمارانی که محلول‌های با کلراید پائین‌تر دریافت کرده بودند، در یک بیمار نارسایی کلیه پیوند شده و در یک بیمار رد پیوند مشاهده شد. در گروه بیمارانی که نرمال سالین گرفته بودند، در 4 بیمار نارسایی کلیه پیوند شده و در دو بیمار رد پیوند دیده شد. اما این نتایج احتمالا تصویر ناکاملی از آثار زیان‌آور است. CP - IRAN IN - LG - eng PB - cochrane PG - 0 PT - YR - 2016