%0 Journal Article %A Brigitte Lemyre, %A Matthew Laughon, %A Carl Bose, %A Peter G Davis, %T Early nasal intermittent positive pressure ventilation (NIPPV) versus early nasal continuous positive airway pressure (NCPAP) for preterm infants %J 2 %V 2016 %N 0 %U http://cochrane.ir/article-1-746-fa.html %R 10.1002/14651858.CD005384.pub2 %D 2016 %K %X پیشینه ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی (NCPAP ؛Nasal continuous positive airway pressure) یک روش برای نگهداشت فشار مثبت راه هوایی در تمام طول سیکل تنفسی از طریق استفاده از جریان معکوس گاز تنفسی (bias flow of respiratory gas) به داخل دستگاهی است که به بینی متصل است. درمان از طریق ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی با کاهش خطر ونتیلاسیون مکانیکی رابطه داشته و ممکن است در کاهش بیماری مزمن ریوی موثر باشد. ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی (NIPPV ؛Nasal intermittent positive pressure ventilation) یک نوع ونتیلاسیون غیرتهاجمی است که در طول آن بیماران همزمان با ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی، به طور متناوب در معرض سطوح بالاتری از فشار راه هوایی از طریق همان دستگاه متصل به بینی قرار می‌گیرند. اهداف بررسی خطرات و منافع ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی به تنهایی برای نوزادان نارس در معرض خطر ابتلا به دیسترس تنفسی (respiratory distress) در طول ساعت‌های اولیه بعد از تولد. پیامدهای اولیه عبارتند از «نارسایی تنفسی» (respiratory failure) و «نیاز به حمایت انتوباسیونی (لوله‌گذاری) ونتیلاسیونی (intubated ventilatory support) در طول هفته اول زندگی». پیامدهای ثانویه عبارتند از «بیماری مزمن ریوی» (CLD ؛chronic lung disease) (اکسیژن‌درمانی در سن 36 هفتگی بعد از قاعدگی)، «نشت هوا» (air leaks)، «طول مدت دوره حمایت تنفسی»، «طول مدت دوره اکسیژن‌درمانی»، «خونریزی داخل بطنی» (intraventricular hemorrhage) و «وقوع مرگ». روش های جستجو ما از استراژی جست‌وجوی استاندارد گروه مطالعه مروری نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review Group) برای جست‌وجو در پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ شماره 9؛ 2015)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 28 سپتامبر 2015)؛ Embase (از 1980 تا 28 سپتامبر 2015)، و (Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL؛ از 1982 تا 28 سپتامبر 2015) استفاده کردیم. ما همچنین برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه تصادفی‌سازی در پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، چکیده مقالات کنفرانس‌ها، و فهرست منابع مقالات بازیابی شده به جست‌وجو پرداختیم. یکی از اعضای گروه مطالعه مروری نوزادان در کاکرین چکیده‌های مربوط به انجمن اروپایی تحقیقات کودکان (ESPR ؛European Society of Pediatric Research) را به صورت دستی مورد جست‌وجو قرار داد. ما برای به دست آوردن اطلاعات، با نویسندگان کارآزمایی‌های بالینی در حال انجام تماس برقرار کردیم. معیارهای انتخاب ما تمامی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و شبه‌تصادفی‌سازی را مورد بررسی قرار دادیم. مطالعاتی انتخاب شدند که به مقایسه روش‌ درمان ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی در مقابل روش ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی در بدو تولد یا در فاصله زمانی کوتاهی بعد از تولد در نوزادان نارس (پیش از هفته 37 از سن حاملگی) پرداخته بودند. گردآوری و تحلیل داده‌ها ما با استفاده از توصیه‌های گروه مطالعه مروری نوزادان در کاکرین به گردآوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها پرداختیم. نتایج اصلی 10 کارآزمایی، که در مجموع از 1061 نوزاد برای شرکت در مطالعه ثبت‌نام به عمل آورده بودند، با شاخص‌های ورود به مطالعه مروری انطباق داشتند. متاآنالیز (meta-analysis) این مطالعات نشان داد که خطر تحقق شاخص نارسانی تنفسی (خطر نسبی (RR) معمولی: 0.65؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.51 تا 0.82؛ خطر تفاوت (RD) معمولی: 0.09 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 - تا 0.04 - ) و نیاز به انتوباسیون (RR معمولی: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.64 تا 0.94؛ RD معمولی: 0.07 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.12 - تا 0.02) در میان نوزادان تحت درمان با ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت متناوب از راه بینی در مقایسه با ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی، به طور قابل‌توجهی با کاهش همراه بوده است. این متاآنالیز در خطر ابتلا به بیماری مزمن ریوی در نوزادانِ قرار داده شده به صورت تصادفی در گروه تحت درمان با ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی کاهشی نشان نداد (RR معمولی: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.58 تا 1.06). مشاهده‌کنندگان هیچ شواهدی مبنی بر وجود آسیب مشاهده نکردند. نویسندگان مطالعه مروری کیفیت شواهد را متوسط ارزیابی کردند (مطالعات کورسازی نشده). نتیجه‌گیری‌های نویسندگان به نظر نمی‌رسد که ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت متناوب از راه بینی در کاهش نارسایی تنفسی و نیاز به انتوباسیون و ونتیلاسیون داخل نای با لوله (endotracheal tube ventilation) در میان نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی، نسبت به ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی به تنهایی، برتری داشته باشد. برای تایید این نتایج و به منظور ارزیابی ایمنی ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی در مقایسه با ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی به تنهایی در یک جمعیت بزرگتری از بیماران به مطالعات بیشتری نیاز است. خلاصه به زبان ساده ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت متناوب از راه بینی (NIPPV) در مقایسه با ونتیلاسیون زودهنگام با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی (NCPAP) برای نوزادان نارس سوال مطالعه مروری آیا ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی (NIPPV ؛nasal intermittent positive pressure ventilation) در مقایسه با ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی (NCPAP ؛(nasal continuous positive airway pressure) مزایای کوتاه‌مدت و بلندمدت بهتری برای نوزادان نارس مبتلا یا در معرض دیسترس تنفسی به همراه دارد، بدون اینکه آسیبی به آن‌ها برساند؟ پیشینه برخی شواهد پیشنهاد می‌کنند که ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی اثربخشی ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم را راه هوایی از راه بینی در نوزادان نارس مبتلا به اختلالات تنفسی یا در معرض چنین اختلالاتی افزایش می‌دهد. نوزادان نارس مبتلا به مشکلات تنفسی اغلب نیازمند کمک از یک دستگاه (ونتیلاتور) هستند که به صورت منظم و از طریق یک لوله کارگذاشته شده در نای تنفس فراهم می‌کند. متخصصین اطفال که از این نوزادان نارس مراقبت می‌کنند، تلاش می‌کنند از استفاده از ونتیلاتورها اجتناب کنند. زیرا آن‌ها می‌توانند به ریه در حال رشد آسیب برسانند. ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی و ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی روش‌های حمایت از تنفس نوزادان به شیوه‌ای غیرتهاجمی هستند. لوله‌ها کوتاه‌تر بوده و فقط تا پشت بینی امتداد می‌یایند، بنابراین آسیب‌ کمتری به ریه‌ها می‌رسانند. ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی و ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی ممکن است در بدو تولد به منظور کاهش تعداد نوزادان نیازمند به ونتیلاتور مورد استفاده قرار گیرند. ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی، فشار مستمر و پایداری را در پشت بینی فراهم می‌کند که به ریه‌ها انتقال یافته و به کودک کمک می‌کند که با راحتی بیشتری تنفس کند. ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی حمایت مشابهی را فراهم می‌کند اما میزانی از تنفس را نیز از طریق ونتیلاتور اضافه می‌کند. ویژگی‌های مطالعه ما برای جست‌وجوی مطالعاتی که به مقایسه ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی با ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی در نوزادان نارس (متولد شده قبل از 37 هفته کامل از بارداری) نیازمند به حمایت تنفسی در فاصله زمانی کوتاهی بعد از تولد پرداخته بودند، در پایگاه‌های اطلاعاتی علمی به جست‌وجو پرداختیم. ما مشکلات تنفسی، نیاز به لوله تنفسی و ونتیلاتور و عوارض جانبی را مورد توجه قرار دادیم. شواهد تا سپتامبر 2015 بروز هستند. نتایج اصلی ما 9 کارآزمایی به دست آوردیم که به مقایسه ونتیلاسیون با فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی با ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی پرداخته بودند. ما با تجزیه و تحلیل تمامی کارآزمایی‌ها دریافتیم که ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی خطر نارسایی تنفسی و نیاز را به یک ونتیلاتور کاهش می‌دهد. برای تعیین چگونگی ارائه ونتیلاسیون با فشار مثبت متناوب از راه بینی به بهترین شکل ممکن به نوزادان، مطالعات بیشتری نیاز هستند. کیفیت شواهد کیفیت کلی مطالعات وارد شده به این مطالعه مروری، خوب بود. %> http://cochrane.ir/article-1-746-fa. %P 0-0 %& 0 %! %9 %L A-10-2-706 %+ %G eng %@ 9 %[ 2016