AU - Gustavo Feriani, AU - Eric Hatanaka, AU - Maria R Torloni, AU - Edina MK da Silva, TI - Infraorbital nerve block for postoperative pain following cleft lip repair in children PT - JOURNAL ARTICLE TA - cochrane JN - cochrane VO - 2016 VI - 0 IP - 0 4099 - http://cochrane.ir/article-1-396-fa.html 4100 - http://cochrane.ir/article-1-396-fa. SO - cochrane 0 AB  - پیشینه درد پس از جراحی سدی است در کیفیت مراقبت‌های کودکان، که مدیریت مناسب آن یک چالش است. درد حاد متعاقب جراحی اغلب به عوارض جانبی عملکردی یا ارگانیک می‌انجامد که ممکن است نتیجه جراحی را محدود کند. شکاف لب یکی از شایع‌ترین نقایص کرانیوفاسیال مادرزادی است و به اصلاح جراحی در مراحل اولیه زندگی نیاز دارد. همان طور که در مورد مداخله جراحی در چنین نقطه حساس و طریفی انتظار می‌رود، دوره بلافاصله پس از جراحی ترمیم شکاف لب ممکن است با درد متوسط تا شدید همراه باشد. بلوک عصب اینفرااوربیتال همراه بی‌هوشی جنرال به کار گرفته شده تا موجب کاهش درد متعاقب جراحی پس از ترمیم شکاف لب شود. اهداف بررسی تاثیرات بلوک عصب اینفرااوربیتال برای درد متعاقب جراحی پس از ترمیم شکاف لب در کودکان. روش های جستجو ما پایگاه‌های اطلاعاتی را جست‌وجو کردیم: پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌شده کاکرین ((CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) شماره 6؛ 2015)؛ MEDLINE؛ EMBASE و Literatura Latino-Americana e do Caribe em Ciências da Saúde؛ (LILACS) از زمان آغاز تا 17 جون .2015 در جست‌وجوهای ما محدودیت زمانی وجود نداشت. ما کارآزمایی‌های در حال انجام را در پلت‌فرم‌های زیر هم جست‌وجو کردیم: متارجیستری از کارآزمایی‌های بالینی (metaRegister of Controlled Trials)؛ ClinicalTrials.gov (موسسه ملی تعالی ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام آمریکا (US National Institutes of Health Ongoing Trials Register)، و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت ( World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform) (در 17 جون 2015). ما فهرست منابع مطالعات انتخاب‌شده را برای تشخیص مطالعات اضافی جست‌وجو کردیم. با متخصصان این حوزه و نویسندگان کارآزمایی‌های انتخاب‌شده برای داده‌های منتشرنشده تماس گرفتیم. معیارهای انتخاب ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را که بلوک حین جراحی عصب اینفرا اوربیتال را برای ترمیم شکاف لب در کودکان، در مقایسه با سایر پروسیجرهای بی‌دردی، عدم مداخله، یا پلاسبو (بلوک عصب ساختگی) آزمایش کرده بودند، در این مطالعه مروری گنجاندیم. ما نوع دارو، دوز دارو، و شیوه تجویز داروی بکار رفته را در هر مطالعه مورد نظر قرار دادیم. برای رسیدن به هدف این مطالعه مروری، اصطلاح پری‌اوپراتیو اشاره به سه مرحله از عمل جراحی دارد، که شامل قبل از عمل، حین عمل جراحی، و بعد از عمل می‌شود و معمولا شامل بستری در بخش، بی‌هوشی، جراحی و ریکاوری است. گردآوری و تحلیل داده‌ها دو نویسنده مطالعه مروری (GF and EH) به طور جداگانه مطالعات را تشخیص، بررسی و انتخاب کردند، کیفیت مطالعات را ارزیابی ، و با استفاده از معیارهای درد، تسکین و درمان‌های حمایتی کاکرین داده‌ها را استخراج کردند. در موارد عدم توافق، با نویسنده سوم مطالعه مروری (EMKS) مشاوره می‌شد. ما شواهد را با استفاده از درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE؛ Grading of Recommendations, Assessment, Development and Evaluation) ارزیابی کردیم. نتایج اصلی ما هشت مطالعه شامل 353 کودک را در این مطالعه مروری گنجاندیم. این مطالعات روش‌های مختلفی از مداخلات (لینوکایین یا بوپیواکایین)، مقطع تحت نظر بودن، و فرم‌های اندازه‌گیری و توصیف پیامدها گزارش کرده بودند، که انجام متاآنالیزها (meta-analysis) را مشکل می‌کرد. در مقایسه بلوک عصب اینفرااوربیتال با پلاسبو، تاثیر عمده‌ای در متوسط نمره درد پس از جراحی (هدف اصلی ما) مشاهده شد، که به نفع گروه مداخله بود (میانگین تفاوت استاندارد (SMD): 3.54 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 6.13 - تا 0.95 - ؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ 3 مطالعه؛ 120 کودک). فقط یک مطالعه طول مدت بی‌حسی (به ساعت) (پیامد اولیه دوم) را گزارش کرده بود که به نفع گروه مداخله بود (میانگین تفاوت (MD): 8.26 ساعت؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.41 تا 11.11؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و نیاز کمتر به درمان‌های تکمیلی بی‌دردی در گروه مداخله بود (خطر نسبی (RR): 0.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 0.18؛ شواهد با کیفیت پائین). در مقایسه بلوک عصب اینفرااوربیتال با مداخله بی‌حسی، نتایج در نمره متوسط درد پس از جراحی به نفع گروه مداخله بود (SMD: 1.50 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.40 - تا 0.60 - ؛ 2 مطالعه؛ 107 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و همین طور در زمان شروع تغذیه (MD: 9.45 - دقیقه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 17.37 - تا 1.53 - ؛ 2 مطالعه؛ 128 کودک؛ شواهد با کیفیت متوسط). هیچ عوارض جانبی شاخصی (پیامد اولیه سوم) با مداخلات همراه نبود، اگرچه سه مطالعه این پیامد را گزارش نکرده بودند. پنج مورد از هشت مطالعه پس از بلوک عصبی هیچ عوارض جانبی ناخواسته‌ای را گزارش نکرده بودند. در مجموع، مطالعات جای گرفته در مطالعه مروری، در معرض خطر پائین تا نامشخص سوگیری (Bias) قرار داشتند. علت تنزل کیفیت شواهد با استفاده از GRADE ناشی از کمبود اطلاعات در مورد شیوه‌های تصادفی‌سازی و تخصیص پنهانی در مطالعات، حجم نمونه خیلی اندک و ناهمگونی در گزارش نتایج بود. نتیجه‌گیری‌های نویسندگان شواهد با کیفیت پائین تا بسیار پائینی وجود دارد که نشان می‌دهند بلوک عصب اینفرااوربیتال با لینوکائین یا بوپیواکائین ممکن است بیشتر از پلاسبو و مسکن‌های داخل وریدی در کودکانی که تحت ترمیم شکاف لب قرار می‌گیرند، درد پس از جراحی را کاهش دهند. مطالعات بیشتر با اندازه نمونه‌های بزرگتری مورد نیاز است. مطالعات آینده باید زمان تحت مراقبت قرار گرفتن و وسایلی که برای اندازه‌گیری نتایج استفاده می‌شوند را استاندارد کنند و کودکان را به گروه‌های سنی تقسیم کنند. خلاصه به زبان ساده بلوک عصب اینفرااوربیتال برای درد پس از جراحی لب شکری در کودکان پیشینه شکاف لب، که همچنین به عنوان لب شکری شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین نقص‌های هنگام تولد است. عمل جراحی که برای اصلاح این نقص استفاده می‌شود، می‌تواند باعث درد متوسط تا شدید شود. بسیاری از داروهای کاهش درد (مسکن‌ها) که در بزرگسالان استفاده می‌شوند، می‌توانند عوارض جانبی ناخواسته در کودکان داشته باشند. بنابراین درمان درد همراه با جراحی برای لب شکری می‌تواند یک چالش باشد. یکی از روش‌هایی که می‌تواند در کاهش درد برای این کودکان موثر باشد، بلوک عصب اینفرااوربیتال است که شامل تزریق یک بی‌حس کننده در اطراف این عصب است که مسئول احساس لمس و درد لب بالا شناخته شده است. سوال مطالعه مروی ما موثر بودن بلوک عصب اینفرااوربیتال را در مقایسه با پلاسبو (بلوک ساختگی) یا سایر مداخلاتی که برای کنترل درد در کودکان با جراحی لب شکری استفاده می‌شوند، بررسی کردیم. ویژگی‌های مطالعه ما هشت مطالعه با تعداد کلی 353 دختر و پسر، که در سنین 1 ماه تا 13 سال بودند در مطالعه مروری گنجاندیم. این مطالعات تا جون 2015 منتشر شده بودند. سه مطالعه بلوک عصب را با بلوک ساختگی مقایسه کرده بودند. سه مطالعه بلوک عصب را با مسکن‌های تزریقی مقایسه و دو مطالعه بلوک عصب را با بی‌حسی موضعی مقایسه کرده بودند. نتایج اصلی کودکانی که بلوک عصب اینفرااوربیتال (با لینوکائین یا بوپیواکائین) را دریافت کرده بودند، درد کمتر و فاصله زمانی بیشتری بین اتمام جراحی و نیاز به مسکن داشتند. این کودکان همین طور نسبت به کسانی که بلوک ساختگی دریافت کرده بودند، کمتر نیاز به مسکن پیدا می‌کردند. کودکانی که بلوک عصب اینفرااوربیتال دریافت کرده بودند از کسانی که تزریق (داخل وریدی) مسکن دریافت کرده بودند، درد کمتری داشته و زودتر قادر به غذا خوردن بودند. به نظر نمی‌رسد بلوک عصب تغییری در ضربان قلب، تعداد تنفس و فشار خون ایجاد کند. پنج مورد از هشت مطالعه هیچ عوارض جانبی ناخواسته‌ای بعد از بلوک عصبی پیدا نکردند، سه مطالعه دیگر هم به عوارض جانبی اشاره نکرده بودند. کیفیت شواهد کیفیت کلی شواهد پائین تا بسیار پائین بود که ناشی از تعداد کودکان انتخاب‌شده در مطالعات و تفاوت‌های بین مطالعات (ناهمگونی) ناشی از نوع مداخلات انجام شده، زمان مراقبت و مشاهده، و فرم‌های اندازه‌گیری و توصیف نتایج بود. مطالعات بیشتر با تعداد کودکان بیشتر مورد نیاز است. CP - IRAN IN - LG - eng PB - cochrane PG - 0 PT - YR - 2016