RT - Journal Article T1 - Preoperative exercise training for patients with non-small cell lung cancer JF - cochrane YR - 2017 JO - cochrane VO - 2017 IS - 0 UR - http://cochrane.ir/article-1-1222-fa.html SP - 0 EP - 0 AB - پیشینه رزکسیون جراحی برای سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) در مراحل اولیه بهترین شانس درمان را ارائه می‌دهد؛ اما این شانس با خطر عوارض ریوی بعد از عمل (مثلا پنومونی (تراوشات جدید همراه با تب (بالای 38ºC) و ترشحات چرکی، یا تب و افزایش گلبول‌های سفید به بیش از 11000)، فیستول برونکوپلورال، آتلکتازی شدید که نیاز به فیزیوتراپی ریه یا برونکوسکوپی دارد و نیاز طولانی‌مدت به ونتیلاتور (بیش از 48 ساعت) همراه است. در حال حاضر مشخص نیست که آیا تمرینات ورزشی قبل از عمل و بهبود بالقوه در ظرفیت تمرین، ممکن است نتایج پس از عمل را بهبود بخشد، مثلا روی خطر ابتلا به عوارض ریوی بعد از عمل، طول مدت نیاز به درناژ بین‌دنده‌ای یا طول مدت اقامت در بیمارستان پس از عمل، موثر باشد یا خیر. اهداف اهداف اولیه این مطالعه تعیین تاثیر تمرینات ورزشی قبل از عمل بر نتایج پس از عمل، مثل خطر ایجاد عوارض ریوی و طول مدت استفاده از کاتتر بین‌دنده‌ای در بزرگسالانی که تحت عمل جراحی رزکسیون NSCLC قرار گرفته‌اند، است. اهداف ثانویه این مطالعه تعیین تاثیر تمرینات ورزشی قبل از عمل بر طول مدت بستری در بیمارستان، خستگی، تنگی نفس، ظرفیت تمرین ورزشی، عملکرد ریه و مرگ بعد از عمل است. روش های جستجو ما در CENTRAL ،(PubMed) MEDLINE ،Embase Ovid ،PEDro و SciELO در 28 ام نوامبر 2016 جست‌وجو کردیم. معیارهای انتخاب ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) را وارد مطالعه کردیم که در آن‌ها شرکت‌کنندگانی را که کاندید عمل رزکسیون به علت NSCLC بودند در یکی از گروه‌های تمرینات ورزشی قبل از عمل و عدم تمرین ورزشی قبل از عمل قرار داده بودند. گردآوری و تحلیل داده‌ها دو نویسنده مقالات مروری به‌طور جداگانه کارآزمایی‌ها را غربالگری کرده و آن‌ها را برای ورود به مطالعه انتخاب کردند. ما برای این پیامدها متاآنالیز انجام دادیم: خطر ایجاد عوارض ریوی بعد از عمل، طول مدت نیاز به کاتتر بین دنده‌ای بعد از عمل، طول مدت نیاز به بستری در بیمارستان بعد از عمل، ظرفیت تمرین ورزشی بعد از مداخله (فاصله پیموده شده در 6 دقیقه پیاده‌روی)، و ظرفیت حیاتی با فشار (FVC ؛forced vital capacity) اگرچه سه مطالعه بعد از مداخله حجم بازدم پرفشار را در یک ثانیه forced expiratory volume in 1 second (FEV1) گزارش کردند، ما به علت ناهمگونی‌ای که بین مطالعات وجود داشت و از نظرآماری معنادار بود (I² = 93%)، برای این پیامد متاآنالیز انجام ندادیم. داده‌های مربوط به خستگی یا تنگی‌نفس در دسترس نبود. در یک مطالعه گزارش شده بود که در هیچ‌کدام از گروه‌های ورزش یا عدم ورزش، مورتالیتی بعد از عمل در بیمارستان رخ نداده است. نتایج اصلی ما پنج RCT را شناسایی کردیم که 167 شرکت‌کننده (با میانگین سنی از 54 تا 72.5 سال؛ حجم نمونه از 19 تا 60 شرکت‌کننده) را شامل می‌شدند. در کل، ما خطر سوگیری را در مطالعات وارد شده، بالا و کیفیت شواهد را برای همه پیامدها پائین ارزیابی کردیم. داده‌های جمع‌آوری شده از چهار مطالعه نشان داد که تمرین‌های ورزشی قبل از عمل، خطر ابتلا را به عوارض ریوی بعد از عمل 67% کاهش می‌دهد (خطر نسبی (RR): 0.33؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 تا 0.61). تعداد روزهایی که بعد از عمل بیمار به کاتتر بین‌دنده‌ای نیاز داشت در گروهی که تمرینات ورزشی انجام داده بودند‌، نسبت به گروه بدون تمرینات ورزشی کمتر بود (میانگین تفاوت (MD): 3.33 - روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.35 - تا 1.30- روز در دو مطالعه)؛ طول مدت بستری در بیمارستان بعد از عمل نیز در گروه ورزش کمتر بود (MD: 4.24 روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.43 - تا 3.06 - روز در چهار مطالعه). داده‌های گردآوری شده از دو مطالعه نشان داد که در گروه ورزش، مسافت طی شده در 6 دقیقه پیاده‌روی بعد از مداخله (MD: 18.23 متر؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 8.50 تا 27.96 متر)، و FVC بعد از مداخله (MD: %2.97 پیش‌بینی شده؛ 95% فاصله اطمینان (CI): %1.78 تا 4.16% پیش‌بینی‌شده) بیشتر بود. نتیجه‌گیری‌های نویسندگان تمرینات ورزشی قبل از عمل ممکن است عوارض ریوی بعد از عمل جراحی، مدت استفاده از کاتتر بین‌دنده‌ای، و مدت بستری در بیمارستان پس از عمل را کاهش‌ دهد و ظرفیت تمرین و FVC را در بیمارانی که تحت عمل جراحی رزکسیون به علت NSCLC قرار گرفته‌اند؛ بهبود بخشد. یافته‌های این مقاله مروری را باید به‌علت تفاوت‌های بین مطالعات، خطر سوگیری و حجم نمونه کم با‌احتیاط تفسیر کرد. این مرور بر ضرورت انجام RCT های بزرگتر تاکید می‌کند. خلاصه به زبان ساده تمرین‌های ورزشی قبل از جراحی ریه، در بیماران مبتلا به سرطان سلول‌های ریوی غیر کوچک. سوال مطالعه مروری ما شواهد را درباره تاثیر انجام تمرین‌های ورزشی قبل از جراحی ریه بر خطر ایجاد عوارض ریوی بعد از عمل، تعداد روزهایی که بعد از عمل فرد به درن قفسه‌سینه نیاز دارد، طول مدت بستری در بیمارستان، سطح آمادگی جسمانی و عملکرد ریه در بیماران مبتلا به سرطان سلول ریوی غیر کوچک (NSCLC) مرور کردیم. پیشینه جراحی ریه فرصتی را برای درمان افراد مبتلا به NSCLC فراهم می‌کند، اگرچه این عمل جراحی با افزایش احتمال عوارض ریوی بعد از عمل همراه است. تمرینات ورزشی قبل از عمل، از طریق بهبود در سطح آمادگی جسمانی، ممکن است این پتانسیل را داشته باشند که خطر عوارض ریه را پس از عمل کاهش دهند و سایر نتایج پس از عمل را نظیر تعداد روزهایی که فرد به درن در قفسه‌سینه نیاز دارد، و طول مدت بستری در بیمارستان بهبود بخشند. با این حال، اثرات تمرینات قبل از عمل جراحی بر نتایج پس از عمل افراد مبتلا به NSCLC مشخص نیست. ویژگی‌های مطالعه شواهد این مرور تا نوامبر 2016 به‌روزرسانی شده و داده‌های 167 شرکت‌کننده را دربرمی‌گیرد (میانگین سنی از 54 تا 72.5 سال) در پنج مطالعه (حجم نمونه مطالعات از 19 تا 60 شرکت‌کننده). نتایج اصلی نتایج مرور ما نشان‌داد در مقایسه با گروه کنترلی که تمرینات ورزشی را قبل از عمل انجام نداده بودند، خطر ایجاد عوارض ریوی بعد از عمل در افراد مبتلا به NSCLC، که تمرینات ورزش را قبل از عمل انجام داده ‌بودند؛ 67% کمتر بود. بر اساس این نتایج ما انتظار داریم که از 100 نفر مبتلا به NSCLC که قبل از عمل جراحی ریه ورزش می‌کنند، هفت مورد دچار عارضه ریه بعد از عمل شوند و در مقایسه، 22 نفر از مبتلایان به NSCLC که قبل از عمل تمرینات ورزشی نداشتند، به عوارض ریوی پس از جراحی دچار شدند. همچنین، در مقایسه با گروه کنترل، افراد مبتلا به NSCLC که قبل از عمل ورزش کرده بودند درن قفسه‌سینه برای مدت کوتاهی (کمتر از 3 روز) داشتند و مدت بستری در بیمارستان هم برای آن‌ها کوتاه‌تر (کمتر از چهار روز) بود و هنگام پیاده‌روی در مدت 6 دقیقه مسافت بیشتری (بیش از 18 متر) پیمودند و عملکرد ریه بهتری قبل از عمل داشتند (3% بهتر). کیفیت شواهد کیفیت شواهد در کل، برای همه پیامدها پائین بود. مهم‌ترین دلایل آن کوچک بودن حجم نمونه در مطالعات یافت‌شده و تعداد کم شرکت‌کنندگان در مطالعات وارد‌شده به مرور و محدودیت‌هایی بود که در روش‌های مطالعات وجود داشت. LA eng UL http://cochrane.ir/article-1-1222-fa.html M3 10.1002/14651858.CD012020.pub2 ER -