جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای Vivian McAlister
استفاده از محلول نمکی هیپرتونیک برای مدیریت مایعات حین جراحی
Brad Shrum، Brian Church، Eric McArthur، Karen EA Burns، Tammy Znajda، Vivian McAlister،
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
پیشینه
مایع اضافی حین جراحی می‌تواند عوارض مختلفی برای بیمار ایجاد کند. محلول نمکی هیپرتونیک (hypertonic salt solution; HS) نسبت به محلول‌های نمکی ایزوتونیک (isotonic salt; IS)، حجم داخل عروقی را با کمک مایع داخل وریدی کمتری حفظ می‌کند، اما ممکن است سدیم سرم را افزایش دهد. این مرور در سال ۲۰۱۰ منتشر و در سال ۲۰۱۶ به‌روز شد.
اهداف
تعیین مزایا و مضرات محلول‌های HS در برابر محلول‌های IS برای احیای مایع به بیمارانی که تحت جراحی قرار می‌گیرند.
روش های جستجو
در این مرور به‌روز شده، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره ۴؛ ۲۰۱۶)؛ MEDLINE (از ژانویه ۱۹۶۶ تا اپریل ۲۰۱۶)؛ EMBASE (از ژانویه ۱۹۸۰ تا اپریل ۲۰۱۶)؛ LILACS (از ژانویه ۱۹۸۲ تا اپریل ۲۰۱۶) و CINAHL (از ژانویه ۱۹۸۲ تا اپریل ۲۰۱۶) را بدون هیچ محدودیت زبانی جست‌وجو کردیم. جست‌وجوی اصلی را در ۳۰‐ام اپریل ۲۰۰۷ انجام داده و در ۸‐ام اپریل ۲۰۱۶ این جست‌وجو را تکرار کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده‌ای (RCTs) را وارد مرور کردیم که محلول HS را با IS در افراد تحت جراحی، صرف نظر از کورسازی، زبان و وضعیت انتشار مقالات، مقایسه کرده‌اند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور مطالعاتی را که همسو با معیار انتخاب بود، مطالعه کردند. اطلاعات و داده‌های مطالعه را با استفاده از یک برگه جمع‌آوری داده‌ها با پارامترهای از پیش مشخص شده، گردآوری کردیم. تاثیر تجویز HS را بر مورتالیتی، نارسایی ارگان، تعادل مایع، سدیم سرم، اسمولاریته سرم (serum osmolarity)، دیورز (diuresis) و معیارهای فیزیولوژیک عملکرد قلبی‌عروقی بررسی کردیم. برای تجمیع داده‌ها در مورد پیامدهای پیوسته از تفاوت میانگین (MD) استفاده کردیم. ناهمگونی بین مطالعات را با درصد I² ارزیابی کردیم. مطالعات با I² معادل ۰% تا ۳۰% را دارای ناهمگونی اندک یا فاقد ناهمگونی قضاوت کردیم، ۳۰% تا ۶۰% را دارای ناهمگونی متوسط و بیش از ۶۰% را دارای ناهمگونی بالا در نظر می‌گیریم. در مطالعات با ناهمگونی پائین، از یک مدل اثر‐ثابت (fixed‐effect model) و در مطالعات با ناهمگونی متوسط و بالا از مدل اثرات‐تصادفی (random‐effect model) استفاده کردیم.
نتایج اصلی

در این مرور، ۱۸ مطالعه را با ۱۰۸۷ شرکت‌کننده که ۵۴۵ نفر از آنها HS و ۵۴۲ نفر از آنها IS دریافت کردند، وارد کرده‌ایم. همه شرکت‏‌کنندگان بیش از ۱۸ سال سن داشتند و همه کارآزمایی‌ها بیماران پُر‐خطر را کنار گذاشتند (ASA IV). همه کارآزمایی‌ها پارامترهای خونی را حین جراحی و سه روز بعد از جراحی بررسی کردند.

در یک مطالعه ۹۰ روزه، سه مورد مرگ‌ومیر (کمتر از ۱%) در گروه IS و چهار مورد مرگ‌ومیر (کمتر از ۱%) در گروه HS گزارش شد. هیچ گزارشی از عوارض جانبی جدی وجود نداشت. اکثر شرکت‏‌کنندگان تعادل مایع مثبتی پس از جراحی (۴,۴ لیتر با IS و ۲.۵ لیتر با HS) داشتند که در شرکت‏‌کنندگان گروه HS به طور چشم‌گیری کمتر بود (MD: ‐۱.۹۲ لیتر؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۲.۶۱‐ تا ۱.۲۲‐ لیتر؛ ۰.۰۰۰۰۱ < P). شرکت‏‌کنندگان IS میانگین حجم ۲.۴ لیتر و شرکت‏‌کنندگان HS حجم میانگین ۱.۴۹ لیتر دریافت کردند که این میزان در گروه HS نسبت به گروه IS بسیار کمتر است (MD: ‐۰.۹۱ لیتر؛ ۹۵% CI؛ ۱.۲۴‐ تا ۰.۵۹‐ لیتر؛ P < ۰.۰۰۰۰۱). حداکثر میانگین سدیم سرم در گروه HS بین ۱۳۸.۵ و ۱۵۹ meq/L و در گروه IS بین ۱۳۶ و ۱۴۳ meq/L بود. حداکثر سدیم سرم به طور چشم‌گیری در شرکت‏‌کنندگان HS بیشتر بود (MD: ۷.۷۳؛ ۹۵% CI؛ ۵.۸۴ تا ۹.۶۲؛ P < ۰.۰۰۰۰۱)، گرچه این سطح درون محدوده‌های نرمال سدیم است (۱۳۶ تا ۱۴۶ meq/L).

به نظر می‌آید میزان بالایی از ناهمگونی مربوط به تفاوت‌های چشم‌گیر در دوز HS در مطالعات باشد. کیفیت شواهد برای پیامدهای گزارش شده بین بالا و بسیار پائین بود. خطر سوگیری (bias) در بسیاری از مطالعات برای سوگیری تشخیص و عملکرد، یعنی معیارهایی که احتمال دادیم پیامدهای مطالعه را تحت تاثیر قرار ‌دهد، قابل تعیین نبود.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
HS حجم مایع داخل وریدی مورد نیاز را برای بیمارانی که جراحی می‌شوند، کاهش می‌دهد اما موقتا باعث افزایش سدیم سرم می‌شود. اینکه HS بقا و موربیدیتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد یا خیر، معلوم نیست، اما باید در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که برای این منظور طراحی می‌شوند، مشخص شود.
خلاصه به زبان ساده

افزایش نمک در محلول برای حفظ مایع حین جراحی

سوال مطالعه مروری

آیا محلول‌های دارای نمک بیشتر نسبت به محلول‌های معمولی حین جراحی، ایمن هستند؟

پیشینه

بیماران معمولا حین جراحی به مایع نیاز دارند. گاهی برای حفظ حجم خون کافی از میزان زیادی مایع استفاده می‌شود، اما این حجم‌ها ممکن است باعث افزایش زیاد مایع در بیمار شود. مایعاتی که معمولا حین جراحی استفاده می‌شود، تعادل نمکی مشابه با خون دارند که به آنها محلول‌های ایزوتونیک گفته می‌شود. محلول‌های نمکی هیپرتونیک (hypertonic salt solutions; HS) نسبت به محلول‌های نمکی ایزوتونیک (isotonic salt solutions; IS)، غلظت سدیم بیشتری دارند. کاهش حجم کلی مایع مورد نیاز در استفاده از HS، برای بیمارانی که جراحی می‌شوند مزیتی به همراه دارد.

تاریخ جست‌وجو

این شواهد تا ۸‐ام اپریل ۲۰۱۶ به‌روز است.

ویژگی‌های مطالعه

۱۸ کارآزمایی را وارد مرور کردیم که HS و IS را در افرادی که جراحی می‌شوند، مقایسه می‌کردند. این کارآزمایی‌ها شامل ۱۰۸۷ شرکت‌کننده بود. پانصد و چهل‌وپنج (۵۴۵) شرکت‌کننده، حین جراحی HS و ۵۴۲ شرکت‌کننده IS دریافت کردند. شرکت‏‌کنندگان به طور تصادفی در گروه‌هایشان تقسیم شدند. مطالعات در ۱۱ کشور انجام شده است. سن شرکت‏‌کنندگان مطالعه بیش از ۱۸ سال بود. همه مطالعات، افراد با خطر جدی سلامت را کنار گذاشتند. و سطوح مایعات را حین و سه روز بعد از جراحی کنترل کردند.

نتایج کلیدی

در کل هفت مورد مرگ‌ومیر گزارش شد، سه مورد (کمتر از ۱%) در گروه IS و چهار مورد (کمتر از ۱%) در گروه HS. خطر مرگ‌ومیر در این مطالعات بسیار پائین بود. این مطالعات وقوع عوارض جانبی جدی را گزارش نکردند.

سیزده مطالعه میزان مایع داده شده را گزارش کردند. گروه IS به طور میانگین ۲,۴ لیتر و گروه HS حدود ۰.۹۱ لیتر کمتر (۱.۴۹ لیتر) دریافت کردند. بیشترین میزان سدیم در خون در طول مدت مطالعه در ۱۶ مطالعه گزارش شد. گروه IS میانه (median) حدود ۱۳۹ meq/L سدیم و گروه HS حدود ۷.۷۳ meq/L سدیم از گروه IS بیشتر داشت. طیف نرمال مورد قبول سدیم بین ۱۳۶ تا ۱۴۶ meq/L است.

کیفیت شواهد

این کارآزمایی‌ها به جهت بررسی تفاوت‌های موجود در مرگ‌ومیر و عوارض جانبی، فاقد اندازه و زمان لازم بودند. کیفیت شواهد برای مرگ‌ومیرها را بسیار پائین در نظر گرفتیم، و احتمالا مطالعات آتی این نتایج را تغییر خواهند داد.

گزارش‌ها در مورد بالاترین میزان سدیم از کیفیت متوسطی برخوردار است. اندازه‌گیری میزان سدیم خون حین جراحی، یک روش مرسوم است که احتمال گزارش اشتباه آن، پائین است.


صفحه ۱ از ۱