جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای Tiago B de Castria
شیمی‌درمانی برای سرطان سلول غیر‐کوچک ریه پیشرفته در جمعیت سالمندان
Fábio N Santos، Tiago B de Castria، Marcelo RS Cruz، Rachel Riera،
دوره ۲۰۱۵، شماره ۰ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده
پیشینه
تقریبا ۵۰% از بیمارانی که سرطان سلول غیر‐کوچک ریه (non‐small cell lung cancer; NSCLC) در آن‌ها به تازگی تشخیص داده می‌شود، در زمان تشخیص بالای ۷۰ سال سن دارند. علیرغم این واقعیت، این بیماران کمتر در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) شرکت داده می‌شوند. در نتیجه، بحث‌های فراوانی در خصوص مناسب‌ترین رژیم‌های درمانی برای این بیماران وجود داشته و نقش درمان ترکیبی یا تک‌‐عاملی برای آن‌ها روشن نیست. در چنین شرایطی، یک مرور سیستماتیک منتقدانه از RCT‌ها در این گروه از بیماران الزامی است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) رژیم‌های مختلف شیمی‌درمانی سیتوتوکسیک (cytotoxic) در بیماران سالمند مبتلا به NSCLC پیشرفته (مراحل IIIB و IV) که قبلا تحت درمان قرار نگرفته‌اند. به علاوه، ارزیابی اثر شیمی‌درمانی سیتوتوکسیک بر کیفیت زندگی.
روش های جستجو
بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر را جست‌وجو کردیم: پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره ۱۰؛ ۲۰۱۴)؛ MEDLINE (۱۹۶۶ تا ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴)؛ EMBASE (۱۹۷۴ تا ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴)؛ و منابع علمی سلامت آمریکای لاتین و کارائیب (Latin American Caribbean Health Sciences Literature; LILACS) (۱۹۸۲ تا ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴). علاوه بر این، مجموعه مقالات کنفرانس‌های اصلی، فهرست منابع به دست آمده از منابع مرتبط، و بانک اطلاعاتی ClinicalTrial.gov را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
فقط RCTهایی را وارد کردیم که به مقایسه درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم، یا درمان غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم در بیماران بالای ۷۰ سال مبتلا به NSCLC پیشرفته پرداختند. ما اجازه دادیم RCTهایی وارد شوند که به‌طور خاص برای جمعیت سالمندان طراحی شده و RCTهایی که برای تجزیه‌وتحلیل زیر‐گروه سالمندان طراحی شدند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجو را ارزیابی کردند، و نویسنده سوم اختلاف‌نظرات را حل کرد. نقاط پایانی زیر را تجزیه‌وتحلیل کردیم: بقای کلی (overall survival; OS)، نرخ بقای یک‐سال (۱yOS)، بقای بدون پیشرفت بیماری (progression‐free survival; PFS)، نرخ پاسخ عینی (objective response rate; ORR)، عوارض جانبی مهم، و کیفیت زندگی (quality of life; QoL).
نتایج اصلی

تعداد ۵۱ کارآزمایی را در این مرور وارد کردیم: درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم (هفت کارآزمایی) و درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی پلاتینوم (۴۴ کارآزمایی).

درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم

شواهدی با کیفیت پائین نشان می‌دهد که این درمان‌ها دارای اثرات مشابهی بر بقای کلی (نسبت خطر (HR): ۰,۹۲؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۰.۷۲ تا ۱.۱۷؛ ۱۰۶۲ شرکت‌کننده؛ پنج RCT)؛ ۱yOS (خطر نسبی (RR): ۰.۸۸؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۳ تا ۱.۰۷؛ ۹۹۲ شرکت‌کننده؛ چهار RCT)، و PFS (HR: ۰.۹۴؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۳ تا ۱.۰۷؛ ۹۴۲ شرکت‌کننده؛ چهار RCT) هستند. درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم در مقایسه با درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم ممکن است ORR را بهتر بهبود ببخشد (RR: ۱.۷۹؛ ۹۵% CI؛ ۱.۴۱ تا ۲.۲۶؛ ۱۰۱۴ شرکت‌کننده؛ پنج RCT؛ شواهد با کیفیت پائین).

تفاوت‌ها در اثرات درمان بر عوارض جانبی مهم، میان گروه‌های درمانی به این ترتیب بود: آنمی: RR: ۱,۱۰؛ ۹۵% CI؛ ۰.۵۳ تا ۲.۳۱؛ ۹۸۳ شرکت‌کننده؛ چهار RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ نوتروپنی: RR: ۱.۲۶؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۶ تا ۱.۶۵؛ ۹۸۳ شرکت‌کننده؛ چهار RCT؛ شواهد با کیفیت پائین؛ و ترومبوسیتوپنی: RR: ۱.۴۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۳ تا ۲.۸۹؛ ۹۱۴ شرکت‏‌کننده؛ سه RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). فقط دو RCT کیفیت زندگی را ارزیابی کردند؛ با این حال، به دلیل محدود بودن داده‌های در دسترس، نتوانستیم متاآنالیز را انجام دهیم.

درمان غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم

درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم در مقایسه با درمان‌های غیر‐پلاتینوم احتمالا باعث بهبود OS (HR: ۰,۷۶؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۹ تا ۰.۸۵؛ ۱۷۰۵ شرکت‌کننده؛ ۱۳ RCT؛ شواهد با کیفیت متوسط)، ۱yOS (RR: ۰.۸۹؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۲ تا ۰.۹۶؛ ۸۱۳ شرکت‌کننده؛ ۱۳ RCT؛ شواهد با کیفیت متوسط)، و ORR (RR: ۱.۵۷؛ ۹۵% CI؛ ۱.۳۲ تا ۱.۸۵؛ ۱۴۳۲ شرکت‌کننده؛ ۱۱ RCT؛ شواهد با کیفیت متوسط) می‌شوند. درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم هم‌چنین ممکن است PFS را بهبود بخشد، اگرچه اطمینان ما به این یافته‌ها به دلیل پائین بودن سطح کیفیت شواهد محدود شد (HR: ۰.۷۶؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۱ تا ۰.۹۳؛ ۱۲۷۳ شرکت‌کننده؛ نه RCT).

اثرات مداخله بر عوارض جانبی مهم میان گروه‌های درمان به شرح زیر بود: آنمی: RR: ۲,۵۳؛ ۹۵% CI؛ ۱.۷۰ تا ۳.۷۶؛ ۱۴۳۷ شرکت‌کننده؛ ۱۱ RCT؛ شواهد با کیفیت پائین؛ ترومبوسیتوپنی: RR: ۳.۵۹؛ ۹۵% CI؛ ۲.۲۲ تا ۵.۸۲؛ ۱۲۶۰ شرکت‏‌کننده؛ نه RCT؛ شواهد با کیفیت پائین؛ خستگی: RR: ۱.۵۶؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۲ تا ۲.۳۸؛ ۱۱۵۰ شرکت‌کننده؛ هفت RCT؛ استفراغ: RR: ۳.۶۴؛ ۹۵% CI؛ ۱.۸۲ تا ۷.۲۹؛ ۱۱۹۳ شرکت‌کننده؛ هشت RCT؛ و نوروپاتی محیطی: RR: ۷.۰۲؛ ۹۵% CI؛ ۲.۴۲ تا ۲۰.۴۱؛ ۷۷۶ شرکت‏‌کننده؛ پنج RCT؛ شواهد با کیفیت پائین. فقط پنج RCT به ارزیابی QoL پرداختند؛ با این حال، به دلیل کمبود داده‌های موجود قادر به انجام متاآنالیز نبودیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
افزایش بقای بیمار با درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم در مقایسه با درمان غیر‐پلاتینوم در افراد بالای ۷۰ سال مبتلا به NSCLC پیشرفته که سابقه ابتلا را به دیگر بیماری‌های زمینه‌ای خاصی ندارند، لازم است تا بر اساس میزان بالاتر بودن خطر بروز عوارض جانبی مهم، تعدیل شود. برای افرادی که کاندیدای مناسبی برای درمان بر پایه پلاتینوم نیستند، شواهدی را با کیفیت پائین یافته‌ایم که نشان می‌دهند رژیم‌های درمان ترکیبی و تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم تاثیر مشابهی روی بقای بیماران دارند. در رابطه با قابل مقایسه بودن پروفایل‌های عوارض جانبی آن‌ها مطمئن نیستیم. برای کمک به هدایت تصمیم‌گیری، به شواهد بیشتری در خصوص کیفیت زندگی که از مطالعات تکمیلی به دست آمده باشند، نیاز است.
خلاصه به زبان ساده

مقایسه انواع مختلف شیمی‌درمانی برای درمان افراد مسن مبتلا به سرطان ریه پیشرفته

پیشینه

در سراسر دنیا، سرطان ریه به عنوان علت اکثر مرگ‌های مرتبط با سرطان میان افراد از هر دو گروه جنسیتی شناخته می‌شود. برای بیماران بزرگسال مبتلا به بیماری‌های پیشرفته، رژیم‌های درمانی مبتنی بر ترکیبی از سیس‌پلاتین یا کربوپلاتین با یک عامل متفاوت، به عنوان درمان استاندارد شناخته می‌شوند. با این حال، تعداد کمی از بیماران سالمند وارد کارآزمایی‌های مربوط به شیمی‌درمانی شده‌اند، که این امر نگرانی‌هایی را در مورد بی‌خطری (safety) و اثربخشی چنین رژیم‌های درمانی، به عنوان درمان استاندارد برای بیماران بزرگسال، برانگیخته است. در نتیجه، بیماران سالمند با رژیم‌های شیمی‌درمانی دارای شدت کمتر تحت درمان قرار می‌گیرند.

اهداف مطالعه مروری

هدف ما، بررسی اثرات رژیم‌های شیمی‌درمانی مختلف (تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم، ترکیبی غیر‐پلاتینوم و ترکیبی بر پایه پلاتینوم) بر بقا، کیفیت زندگی، کوچک شدن تومور و سمیّت در افراد مسن مبتلا به سرطان ریه پیشرفته بود.

ویژگی‌های مطالعه

یک جست‌وجوی سیستماتیک (تا ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴) را برای یافتن کارآزمایی‌هایی انجام دادیم که به مقایسه درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم، یا درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم در بیماران بالای ۷۰ سال مبتلا به سرطان سلول غیر‐کوچک ریه پیشرفته پرداختند. در مجموع ۵۱ مطالعه (هفت مطالعه در گروه مقایسه درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم و درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم و ۴۴ مطالعه در گروه مقایسه درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم و درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم) را وارد این مرور کردیم؛ با این حال، توانستیم فقط ۱۹ مطالعه را وارد متاآنالیز کنیم.

نتایج کلیدی

درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم

پنج کارآزمایی را که شامل ۱۲۹۴ شرکت‌کننده بودند، تجزیه‌وتحلیل کردیم. ما دریافتیم که این رژیم‌ها از نظر تاثیر بر بقای بیمار به یک اندازه موثر هستند. اگرچه، درمان‌های ترکیبی با عوامل غیر‐پلاتینوم با احتمال بیشتر کاهش اندازه تومور در ارتباط بودند. هم‌چنین دریافتیم که این رژیم‌ها از نظر احتمال سمیّت عمده مانند سطوح پائین هموگلوبین، پلاکت‌ها، و شمارش سلول‌های سفید (نوتروفیل‌ها) مشابه هستند. فقط دو کارآزمایی به ارزیابی تاثیر درمان بر کیفیت زندگی پرداختند که به دلیل کمبود اطلاعات، نتوانستیم نتایج را ترکیب کنیم.

درمان غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم

تعداد ۱۴ کارآزمایی را تجزیه‌وتحلیل کردیم که شامل ۱۷۰۵ شرکت‌کننده مسن بودند. ما دریافتیم که بین درمان پلاتینوم و بقای بیشتر و هم‌چنین احتمال بیشتر کاهش اندازه تومور در بیماران مسن ارتباطی وجود دارد. با این حال، این رژیم‌های درمانی نسبت به روش‌های درمانی مبتنی بر عوامل غیر‐پلاتینوم سمیّت بیشتری داشته و خطر بروز کاهش سطوح هموگلوبین‌ و پلاکت، خستگی، تهوع یا استفراغ، و بی‌حسی یا خواب‌رفتن دست و پاها در این رژیم‌ها بیشتر است. فقط پنج کارآزمایی اثر درمان را بر کیفیت زندگی ارزیابی کردند که به دلیل محدود بودن اطلاعات، نتوانستیم آنها را ترکیب کنیم.

کیفیت شواهد

درمان تک‌‐عاملی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم

کیفیت شواهد مربوط به بقا را به سطح پائین کاهش دادیم، به این دلیل که نتایج مختلفی در طول مطالعات گزارش شده و اینکه سه کارآزمایی وارد شده، پیش از موعد مقرر متوقف شدند، که این خود کیفیت شواهد مربوط به احتمال کاهش اندازه تومور و کاهش سطح هموگلوبین، پلاکت و تعداد سلول‌های سفید را تحت‌ تاثیر قرار داده بود. در خصوص پیامدهای این موضوع، مسائل مرتبط با طراحی مطالعه یکی دیگر از موارد نگران‌کننده‌ای بود که منجر به کاهش کیفیت شواهد شد.

درمان ترکیبی غیر‐پلاتینوم در مقابل درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم

کیفیت شواهد مربوط به فواید درمان ترکیبی بر پایه پلاتینوم را بر بقای بیمار، بر مبنای ورود نه کارآزمایی که اختصاصا برای بیماران مسن طراحی نشده بودند، به سطح متوسط کاهش دادیم. مسائل دیگر مربوط به طراحی مطالعه، کیفیت شواهد موجود را در زمینه فواصل زمانی سپری شده تا رشد تومور پس از شروع درمان، میزان کوچک شدن تومور و سمیّت، تحت تاثیر قرار داد. از نظر سطوح پائین هموگلوبین و پلاکت‌ها، مجددا کیفیت شواهد را به دلیل عدم دقت در گزارش نتایج، به سطح پائین تنزل دادیم. ما به این نتیجه رسیدیم که سایر محدودیت‌ها مانند سن به تنهایی ممکن است معیار کافی برای انتخاب بهترین درمان نباشد. افراد مسن از نظر دیگر وضعیت‌های سلامت مرتبط با سن می‌توانند با یکدیگر بسیار متفاوت باشند. بیماران مسن وارد شده در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده بر مبنای معیار سخت‌گیرانه واجد شرایط بودن انتخاب شدند، به طوری که بسیاری از بیماران مبتلا به دیگر مشکلات سلامت از مطالعه خارج شدند. بنابراین، اعتقاد داریم که این نتایج باید با قضاوت بالینی به کار گرفته شده در رابطه با انتخاب یک رژیم درمانی مناسب، تفسیر شوند.


بررسی نقش جراحی ماستکتومی با حفظ نیپل و آرئولا برای درمان سرطان پستان
Bruna S Mota، Rachel Riera، Marcos Desidério Ricci، Jessica Barrett، Tiago B de Castria، Álvaro N Atallah، Jose Luiz B Bevilacqua،
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
پیشینه
اثربخشی و ایمنی ماستکتومی با حفظ نیپل و آرئولا (nipple‐sparing mastectomy) برای درمان سرطان پستان هنوز جای سوال دارد. تخمین زده می‌شود که نرخ عود موضعی به دنبال ماستکتومی با حفظ نیپل بسیار شبیه به جراحی نگهدارنده پستان است که پس از پرتودرمانی انجام می‌شود.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی ماستکتومی با حفظ نیپل و آرئولا برای درمان کارسینوم داکتال درجا (ductal carcinoma in situ) و سرطان تهاجمی پستان در زنان.
روش های جستجو
پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان پستان در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE (via PubMed)؛ Embase (via OVID) و LILACS (via Biblioteca Virtual em Saúde [BVS])، را با استفاده از واژه‌های جست‌وجوی «ماستکتومی با حفظ نیپل» و «ماستکتومی با حفظ آرئولا» جست‌وجو کردیم. هم‌چنین، پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت و ClinicalTrials.gov را جست‌وجو کردیم. همه جست‌وجوها در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۴ انجام شده و هیچ محدودیت زبانی قائل نشدیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، با این حال اگر RCTها وجود نداشتند، معیارهای‌مان را برای مطالعات مقایسه‌ای غیر‐تصادفی‌سازی شده (مطالعات کوهورت و شاهد‐موردی) گسترش دادیم. مطالعات انجام شده ماستکتومی با حفظ نیپل و آرئولا را در مقایسه با ماستکتومی رادیکال اصلاح شده یا ماستکتومی با حفظ پوست برای درمان کارسینومای داکتال درجا یا سرطان پستان مهاجم بررسی کردند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور (BS و RR) استخراج داده‌ها را انجام داده و اختلافات را حل کردند. تجزیه‌و‌تحلیل‌های توصیفی و متاآنالیز داده‌ها را با استفاده از نرم‌افزار Review Manager انجام دادیم. از ابزار خطر سوگیری (bias) کاکرین برای ارزیابی مطالعات استفاده کردیم و آن را برای مطالعات غیر‐تصادفی‌سازی شده نیز سازگار کردیم و کیفیت شواهد را با استفاده از معیارهای سیستم درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
۱۱ مطالعه کوهورت را با مجموع ۶۵۰۲ شرکت‌کننده وارد کردیم که تحت ۷۰۱۸ پروسیجر قرار گرفته بودند: ۲۵۲۹ بیمار تحت ماستکتومی با حفظ نیپل (NSM)، ۸۱۸ بیمار تحت ماستوکتومی با حفظ پوست (SSM) و ۳۶۷۱ بیمار نیز تحت ماستکتومی مرسوم قرار گرفتند که ماستکتومی رادیکال اصلاح شده (MRM) نیز نامیده می‌شود. هیچ شرکت‌کننده‌ای تحت ماستکتومی با حفظ آرئولا قرار نگرفت. خطر بالای مخدوش‌شدگی برای همه پیامدهای گزارش شده وجود داشت. برای بقای کلی، نسبت خطر (HR) برای NSM در مقایسه با SSM معادل ۰,۷۰ (۹۵% CI؛ ۰.۲۸ تا ۱.۷۳؛ ۲ مطالعه؛ ۷۸۱ شرکت‌کننده) و HR برای NSM در مقایسه با MRM معادل ۰.۷۲ (۹۵% CI؛ ۰.۴۶ تا ۱.۱۳؛ ۲ مطالعه؛ ۱۲۰۲ شرکت‌کننده) بود. عود موضعی در دو مطالعه ارزیابی شد، HR برای NSM در مقایسه با MRM معادل ۰.۲۸ بود (۹۵% CI؛ ۰.۱۲ تا ۰.۶۸؛ ۲ مطالعه؛ ۱۳۰۳ شرکت‌کننده). خطر کلی عوارض در NSM در مقایسه با دیگر انواع ماستکتومی در کل متفاوت بود (RR: ۰.۱۰؛ ۹۵% CI؛ ۰.۰۱ تا ۰.۸۲؛ ۲ مطالعه، P = ۰.۰۳؛ ۱۰۶۷ شرکت‌کننده). با توجه به نکروز پوست، شواهدی از تفاوت با NSM در مقایسه با دیگر انواع ماستکتومی وجود نداشت، اما فواصل اطمینان گسترده بودند (RR: ۴.۲۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۵۹ تا ۳۰.۰۳؛ P = ۰.۱۵؛ ۴ مطالعه؛ ۱۹۴۸ شرکت‌کننده). تفاوتی را بین سه نوع ماستکتومی با توجه به خطر عفونت لوکال نیافتیم (RR: ۰.۹۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۴۴ تا ۲.۰۹؛ P = ۰.۹۱؛ ۲ مطالعه؛ ۴۹۶ شرکت‌کننده). هنگام بررسی پیامدهای زیبایی و کیفیت زندگی، انجام متاآنالیز امکان‌پذیر نبود، اما در مجموع، مطالعات NSM، در مقایسه با دیگر انواع ماستکتومی، نتایج زیبایی مطلوبی را نشان دادند و کیفیت زندگی بهتری داشتند. کیفیت شواهد برای همه پیامدها بسیار پائین بودند، به دلیل خطر بالای سوگیری انتخاب و فواصل اطمینان گسترده.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
یافته‌های به دست آمده از این مطالعات مشاهده‌ای که شواهد با کیفیت بسیار پائینی ارائه دادند، به دلیل خطر بالای سوگیری انتخاب برای همه پیامدها غیر‐قطعی بود.
خلاصه به زبان ساده

بررسی نقش جراحی ماستکتومی با حفظ نیپل و آرئولا برای درمان سرطان پستان

سوال مطالعه مروری

ما شواهد مربوط به اثربخشی و ایمنی ماستکتومی با حفظ نیپل (یعنی برداشتن بافت پستان اما با حفظ کامل پوست، نیپل و آرئولا) در مقایسه با ماستکتومی مرسوم (یعنی برداشتن پوست که شامل پستان، از جمله نیپل و آرئولا) یا ماستکتومی با حفظ پوست (یعنی حذف بافت پستان از جمله پستان و آرئولا اما تمام پوست اطراف حفظ می‌شود) را مرور کردیم.

پیشینه

درمان جراحی مرسوم برای سرطان پستان، ماستکتومی است. ماستکتومی مرسوم شامل برداشت کامل بافت پستان و ترکیب نیپل‐آرئولای آن است. شانس بازگشت سرطان در منطقه تحت ماستکتومی پس از این نوع جراحی حدود ۲,۳% پس از ۲۰ سال است. افزایش علاقه به بهبود نتایج زیبایی منجر به معرفی ماستکتومی با حفظ نیپل یا ماستکتومی با حفظ آرئولا به عنوان جایگزینی برای ماستکتومی مرسوم است. حفاظت از ترکیب نیپل‐آرئولا موجب رضایت بیش‌تر روانشناختی و درک نقص عضو کمتر میان زنان می‌شود. ماستکتومی با حفظ نیپل برای درمان سرطان پستان پیشنهاد شده است. در این تکنیک تمام پوشش طبیعی پوست و ترکیب آرئولا حفظ می‌شود و هدف آن ایجاد یک نتیجه زیبایی شناختی است که در مقایسه با روش‌های بازسازی پستان، به حالت طبیعی نزدیک‌تر است. اثربخشی و کارایی ماستکتومی با حفظ نیپل و آرئولار در درمان سرطان پستان جای سوال دارد.

ویژگی‌های مطالعه

شواهد تا سپتامبر ۲۰۱۴ به‌روز است. ۱۱ مطالعه را شامل ۶۵۰۲ شرکت‌کننده که ۷۰۱۸ پروسیجر جراحی داشتند (برخی از شرکت‌کنندگان در هر دو پستان جراحی انجام داده بودند) وارد کردیم. از این تعداد، ۲۵۲۹ نفر از شرکت‌کنندگان تحت ماستکتومی با حفظ نیپل قرار گرفتند، در حالی که هیچ شرکت‌کننده‌ای تحت ماستکتومی با حفظ آرئولا قرار نگرفته بود، ۸۱۸ شرکت‌کننده تحت ماستکتومی با حفظ پوست و ۳۶۷۱ شرکت‌کننده تحت ماستکتومی مرسوم قرار گرفتند. همه شرکت‌کنندگان در این مطالعات، زنان بودند و بیش‌تر آنها (۹۹,۲%) سرطان پستان تهاجمی یا کارسینوم داکتال درجا (ductal carcinoma in situ) داشتند. ماستکتومی با حفظ نیپل را با ماستکتومی مرسوم و ماستکتومی با حفظ پوست را در دو تجزیه‌وتحلیل متفاوت با هم مقایسه کردیم.

نتایج کلیدی

نتیجه‌گیری در مورد این که بقای بیماران پس از ماستکتومی با حفظ نیپل، مشابه با ماستکتومی مرسوم و ماستکتومی با حفظ پوست است، امکان‌پذیر نبود. نتایج نیز برای تفاوت‌ها در عود موضعی و حوادث جانبی ناشی از انواع مختلف ماستکتومی قطعی نبود. در عمل تصمیم به انتخاب ماستکتومی با حفظ بافت نیپل نسبت به انواع دیگر ماستکتومی باید از طریق تصمیم‌گیری مشترک پس از بحث گسترده در مورد خطرات و مزایای آن انجام شود. به طور کلی، مطالعات ماستکتومی با حفظ نیپل، منجر به نتیجه زیبایی‌شناختی مطلوب و افزایش کیفیت زندگی نسبت به سایر انواع ماستکتومی شد. با این حال، به علت عدم وجود داده‌های عددی، تجمیع نتایج مطالعات مختلف امکان‌پذیر نبود.

کیفیت شواهد

کیفیت شواهد وارد شده در این مرور بسیار پائین بود. این مطالعات دارای تعدادی معایب روش‌شناسی بودند. گزارش‌دهی ضعیف بدان معنی بود که تاثیر نوع ماستکتومی بر بقا در تعدادی از مطالعات قابل تعیین نیست. هم‌چنین تفاوت بین گروه‌های جراحی در مرحله تومور و استفاده یا عدم استفاده از پرتودرمانی کمکی ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. این احتمالا تاثیری بر یافته‌ها دارد و پژوهش‌های آینده احتمالا تغییر دهنده یافته‌های فعلی هستند.


صفحه ۱ از ۱