جستجو در مقالات منتشر شده
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
بیماری سلول داسی‌شکل، شایع‌ترین اختلال تک‌ژنی و شایع‌ترین هموگلوبینوپاتی (haemoglobinopathy) یافت شده در بسیاری از جوامع در سراسر جهان و با شیوع بالا است. مدیریت عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل به سه دلیل عمده نیاز به توجه خاص دارد. نخست، بافت‌های دهان و دندان توسط اختلال خونی تحت تاثیر قرار می‌گیرند که منجر به ناهنجاری متعدد دهان و صورت می‌شود. دوم، زندگی با وضعیت هموگلوبینوپاتی و مقابله با عواقب جدی مرتبط با آن ممکن است منجر به غفلت از بهداشت دهان در این افراد شود. در نهایت، درمان این عوارض دهانی باید به منظور عدم تشدید یا وخامت سلامت عمومی، با وضعیت سیستمیک و نیازهای ویژه این افراد سازگار باشد.
دستورالعمل‌ها برای درمان عوارض دندانی در این جمعیت که نیاز به مراقبتهای ویژه دارند، مشخص نیست و حتی در بسیاری از حوزه‌ها دستورالعملی وجود ندارد. بنابراین این مرور جهت ارائه مبنایی برای مراقبتهای بالینی در درمان عوارض دندانی افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل با استفاده از بررسی و تجزیهوتحلیل شواهد موجود در منابع علمی انجام شد. این یک به‌روزرسانی از مروری است که قبلا منتشر شده است.
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های هموگلوبینوپاتی‌های گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را جست‌وجو کردیم که متشکل از جست‌وجوها در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی و جست‌وجوی دستی در مجلات و کتاب چکیده مقالات کنفرانس‌ها بود.
تاریخ آخرین جست‌وجو: ۰۱ آگوست ۲۰۱۹.
علاوه بر این، ما ۹ بانک اطلاعاتی آنلاین (PubMed؛ Google Scholar؛ ClinicalTrials.gov؛ پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO International Clinical Trials Registry Platform؛ بانک اطلاعاتی منابع علمی در منابع علمی سلامت آمریکای لاتین و کارائیب (Literature in the Health Sciences in Latin America and the Caribbean database)؛ ایندکس مدیکوس آفریقا (African Index Medicus)؛ ایندکس مدیکوس برای مناطق جنوب شرقی آسیا (Index Medicus for South East Asia Region)؛ ایندکس مدیکوس برای منطقه مدیترانه شرقی (Index Medicus for the Eastern Mediterranean Region) و ایندکس مجلات پزشکی هندی (Indexing of Indian Medical Journals)) را جست‌وجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع مقالات مرتبط و مرورها را جست‌وجو کردیم و با کارشناسان هموگلوبینوپاتی‌ها در زمینه‌های دندانپزشکی، سازمان‌ها، شرکت‌های دارویی و محققانی که در این زمینه کار می‌کنند، تماس گرفتیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو: ۷ نوامبر ۲۰۱۹.
درمان عوارض دندانی در بیماری سلول داسی‌شکل
سوال مطالعه مروری
هدف ما مرور شواهد موجود در مورد درمان عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل بود.
پیشینه
بیماری سلول داسی‌شکل یک اختلال خونی است که حداقل ۵,۲ درصد از جمعیت جهان را در طول تعداد زیادی از کشورها متاثر می‌کند. در این بیماری، یک نقص ژنتیکی بدان معنی است که هموگلوبین در گلبول‌های قرمز خون طبیعی نیست، در عوض سلول‌های خونی به جای داشتن یک شکل دیسکی نرمال، داسی‌شکل می‌شوند. این سلول‌ها در رگ‌های خونی اندام‌های مختلف به خصوص در حوادث استرس‌زا مانند فقدان اکسیژن، کم‌آبی بدن، حرارت‌های شدید، استرس، قاعدگی و عفونت، به دام می‌افتند. رگ‌های خونی مسدود شده منجر به اپیزودهای ناگهانی درد شدید در کوتاه‌مدت و آسیب مزمن ارگان در درازمدت می‌شوند.
بیماری سلول داسی‌شکل همچنین منجر به بروز تغییرات و عوارضی در دهان، فک و مناطقی از صورت می‌شود. مدیریت این عوارض دندانی اغلب نادیده گرفته می‌شود، زیرا افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل با توجه به اختلال خونی جدی، تمام انرژی خود را بر حفظ سلامت عمومی خود متمرکز می‌کنند. نادیده گرفتن مسائل جزئی سلامت دهان و دندان در این شرایط، نه تنها مشکل را بدتر می‌کند، بلکه ممکن است باعث یک بحران سلول داسی‌شکل دردناک شود، که منجر به بستری شدن اضطراری در بیمارستان شود. درمان عوارض دهان و دندان در این گروه از افراد به منظور جلوگیری از ایجاد وخامت بیشتر برای سلامت عمومی آنها، نیاز به برنامه‌ریزی با محوریت اختلال خونی آنها دارد.
درباره درمان مناسب عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل اطلاعات کافی و دستورالعمل‌های روشنی وجود ندارد. این موضوع اغلب باعث می‌شود که بسیاری از افراد مبتلا به دلیل ترس از عوارض آن، از درمان توسط دندانپزشکان اجتناب کنند. از این رو، هدف ما بررسی این موضوع و در دسترس قرار دادن هرگونه شواهد موجود در این زمینه برای ارائه دهندگان مراقبتهای سلامت و افراد مبتلا به این بیماری بود.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا این تاریخ به‌روز هستند: ۰۱ آگوست ۲۰۱۹.
ویژگی‌های مطالعه
ما هیچ مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را نیافتیم که به ارزیابی درمان برای هرگونه عوارض دندان در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل پرداخته باشد.
نتایج کلیدی
هیچ مطالعه‌ای شناسایی نشد، بنابراین ما نمی‌توانیم هیچ‌گونه نتیجه‌گیری در این زمینه داشته باشیم یا به صورت عملی توصیه‌ای ارائه دهیم. انجام مطالعات بیشتری برای تعیین بهترین درمان مشکلات دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل مورد نیاز است.
کیفیت شواهد
هیچ شواهدی بر اساس مطالعات انجام شده (که در آن افراد به‌طور کاملا تصادفی به گروه‌های درمان اختصاص داده می‌شوند) درباره هرگونه درمان عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل وجود ندارد.
ارض دندانی در بیماری سلول داسی‌شکل
سوال مطالعه مروری
هدف ما مرور شواهد موجود در مورد درمان عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل بود.
پیشینه
بیماری سلول داسی‌شکل یک اختلال خونی است که حداقل ۵,۲ درصد از جمعیت جهان را در طول تعداد زیادی از کشورها متاثر می‌کند. در این بیماری، یک نقص ژنتیکی بدان معنی است که هموگلوبین در گلبول‌های قرمز خون طبیعی نیست، در عوض سلول‌های خونی به جای داشتن یک شکل دیسکی نرمال، داسی‌شکل می‌شوند. این سلول‌ها در رگ‌های خونی اندام‌های مختلف به خصوص در حوادث استرس‌زا مانند فقدان اکسیژن، کم‌آبی بدن، حرارت‌های شدید، استرس، قاعدگی و عفونت، به دام می‌افتند. رگ‌های خونی مسدود شده منجر به اپیزودهای ناگهانی درد شدید در کوتاه‌مدت و آسیب مزمن ارگان در درازمدت می‌شوند.
بیماری سلول داسی‌شکل همچنین منجر به بروز تغییرات و عوارضی در دهان، فک و مناطقی از صورت می‌شود. مدیریت این عوارض دندانی اغلب نادیده گرفته می‌شود، زیرا افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل با توجه به اختلال خونی جدی، تمام انرژی خود را بر حفظ سلامت عمومی خود متمرکز می‌کنند. نادیده گرفتن مسائل جزئی سلامت دهان و دندان در این شرایط، نه تنها مشکل را بدتر می‌کند، بلکه ممکن است باعث یک بحران سلول داسی‌شکل دردناک شود، که منجر به بستری شدن اضطراری در بیمارستان شود. درمان عوارض دهان و دندان در این گروه از افراد به منظور جلوگیری از ایجاد وخامت بیشتر برای سلامت عمومی آنها، نیاز به برنامه‌ریزی با محوریت اختلال خونی آنها دارد.
درباره درمان مناسب عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل اطلاعات کافی و دستورالعمل‌های روشنی وجود ندارد. این موضوع اغلب باعث می‌شود که بسیاری از افراد مبتلا به دلیل ترس از عوارض آن، از درمان توسط دندانپزشکان اجتناب کنند. از این رو، هدف ما بررسی این موضوع و در دسترس قرار دادن هرگونه شواهد موجود در این زمینه برای ارائه دهندگان مراقبتهای سلامت و افراد مبتلا به این بیماری بود.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا این تاریخ به‌روز هستند: ۰۱ آگوست ۲۰۱۹.
ویژگی‌های مطالعه
ما هیچ مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را نیافتیم که به ارزیابی درمان برای هرگونه عوارض دندان در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل پرداخته باشد.
نتایج کلیدی
هیچ مطالعه‌ای شناسایی نشد، بنابراین ما نمی‌توانیم هیچ‌گونه نتیجه‌گیری در این زمینه داشته باشیم یا به صورت عملی توصیه‌ای ارائه دهیم. انجام مطالعات بیشتری برای تعیین بهترین درمان مشکلات دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل مورد نیاز است.
کیفیت شواهد
هیچ شواهدی بر اساس مطالعات انجام شده (که در آن افراد به‌طور کاملا تصادفی به گروه‌های درمان اختصاص داده می‌شوند) درباره هرگونه درمان عوارض دندانی در افراد مبتلا به بیماری سلول داسی‌شکل وجود ندارد.
دوره ۲۰۱۸، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
ارزیابی تاثیر مداخلات ارگونومی در پیشگیری از بروز اختلالات عضلانی‌اسکلتی مرتبط با کار میان متخصصان مراقبت از دندان.
دو RCT ( با ۲۱۲ شرکت‌کننده) را وارد کردیم، که یکی از آنها کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده‐ خوشه‌ای بود. اعمال تعدیل از نظر تاثیر طراحی مطالعه از خوشه‌بندی کردن، حجم نمونه کل را تا ۲۱۰ مورد کاهش داد. هر دو مطالعه در کلینیک‌های دندانپزشکی انجام شده و مداخلات ارگونومی را در حوزه جسمانی ارزیابی کردند، یکی از مطالعات مداخله ارگونومی چند‐وجهی را، شامل انتقال دانش و ارائه آموزش در مورد ارگونومی، اصلاح ایستگاه کار، آموزش و ارزیابی ارگونومی در ایستگاه کار، و برنامه ورزشی منظم، ارزیابی کرد؛ مطالعه دیگر به بررسی اثربخشی دو نوع مختلف از ابزار مورد استفاده برای تراشیدن پلاک دندانی در پیشگیری از WMSDها پرداخت. به دلیل تنوع مداخلات و پیامدها، قادر به ترکیب نتایج دو مطالعه نبودیم.
مداخلات ارگونومی جسمانی. بر اساس نتایج یک مطالعه، شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که مداخله چند‐وجهی تاثیر واضحی بر خطر WMSD در دندانپزشکان در ران‌ها (RR: ۰,۵۷؛ %۹۵ CI؛ ۰.۲۳ تا ۱.۴۲؛ ۱۰۲ شرکت‌کننده)، یا پاها (RR: ۰.۶۴؛ %۹۵ CI؛ ۰.۲۹ تا ۱.۴۱؛ ۱۰۲ شرکت‌کننده) در مقایسه با عدم مداخله طی یک دوره شش‐ماهه ندارد. بر اساس نتایج یک مطالعه، شواهدی با کیفیت پائین حاکی از عدم تفاوت واضح در درد آرنج (MD: ‐۰.۱۴؛ ۹۵% CI؛ ۰.۳۹‐ تا ۰.۱۱؛ ۱۱۰ شرکت‌کننده)، یا درد شانه (MD: ‐۰.۳۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۵‐ تا ۰.۱۱؛ ۱۱۰ شرکت‌کننده) در شرکت‌کنندگانی که از کورت‌های (curettes) سبک‐وزن با دسته‌های پهن‌تر یا کورت‌های سنگین‌تر با دسته‌های باریک برای تراشیدن پلاک دندانی طی یک دوره ۱۶‐هفته‌ای استفاده کردند، به دست آمد.
مداخلات ارگونومی ذهنی. هیچ مطالعه‌ای را برای ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی ذهنی نیافتیم.
مداخلات ارگونومی سازمانی. هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که به ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی سازمانی پرداخته باشند.
شواهدی با کیفیت بسیار پائین از یک مطالعه نشان داد که یک مداخله چند‐وجهی در مقایسه با عدم مداخله طی یک دوره شش‐ماهه هیچ تاثیر واضحی بر خطر ابتلا به WMSD در ران‌ها و پاها ندارد. این یک مطالعه ضعیف با کاستی‌های متعدد و خطاها در تجزیهوتحلیل آماری داده‌ها بود. شواهدی با کیفیت پائین از یک مطالعه نشان داد که تفاوت آشکاری در درد آرنج یا درد شانه در شرکت‌کنندگان استفاده کننده از کورت‌های سبک با دسته پهن‌تر یا کورت‌های سنگین‌تر با دسته باریک برای تراشیدن پلاک دندانی طی یک دوره ۱۶‐هفته‌ای وجود ندارد.
هیچ مطالعه‌ای را برای ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی ذهنی یا سازمانی پیدا نکردیم.
توانایی ما در نتیجه‌گیری قطعی به دلیل تعداد اندک مطالعات مناسب در دسترس، و خطر بالای سوگیری مطالعات موجود، محدود شد. این مرور نیاز را به انجام RCTهایی با طراحی خوب، روش اجرای خوب، و گزارش‌دهی خوب، با پیگیری طولانی‐مدت که استراتژی‌های پیشگیری از WMSD را میان دندانپزشکان ارزیابی کنند، برجسته می‌سازد.
نقش مداخلات ارگونومی در پیشگیری از بروز اختلالات عضلانی‌اسکلتی در متخصصان مراقبتهای دندان
هدف این مطالعه مروری چیست؟
ارائه‌دهندگان خدمات دندانپزشکی به دلیل ماهیت استرس‌زای جسمانی و روحی کار خود، بیشتر در معرض ابتلا به آسیب‌ها و اختلالات استخوان‌ها، عضلات، و مفاصل هستند، که به عنوان اختلالات عضلانی‌اسکلتی (musculoskeletal disorders; MSDs) شناخته می‌شوند. اقدامات یا راه‌حل‌های مختلفی برای پیشگیری از بروز MSDهای مرتبط با کار (work‐related MSDs; WMSD) پیشنهاد شده است. این موارد به عنوان مداخلات ارگونومی (ergonomic) شناخته می‌شوند، که به معنای هماهنگی مواردی است که افراد با آنها در تعامل هستند، تا نیازها، توانایی‌ها، و محدودیت‌های آنها تامین شود. مداخلات ارگونومی در حوزه‌های جسمانی، شناختی (ذهنی)، یا سازمانی قرار می‌گیرند. هدف از این مرور کاکرین آن بود که بدانیم هر یک از این مداخلات ارگونومی در پیشگیری از بروز WMSD میان پزشکان مراقبت از دندان موثر هستند یا خیر. ما تمام مطالعات مرتبط را برای پاسخ این سوال گردآوری و تجزیهوتحلیل کردیم. هیچ مطالعه مرتبطی را پیدا نکردیم.
پیام‌های کلیدی
شواهدی با کیفیت بسیار پائین از یک مطالعه نشان داد که، یک مداخله ارگونومی جامع، متشکل از آموزش، اصلاح ایستگاه کار (work station)، و یک برنامه ورزشی منظم، هیچ تاثیری بر خطر بروز WMSD در اندام تحتانی دندانپزشکان، طی یک دوره شش ماه ندارد. شواهدی با کیفیت پائین از یک مطالعه نشان داد که تغییر ابزار مورد استفاده برای تراشیدن پلاک‌های دندانی تاثیر مشخصی را بر درد آرنج یا درد شانه دندانپزشکان طی یک دوره چهار ماهه بر جای نمی‌گذارد. هر دو مطالعه کاستی‌های متعددی داشتند، و شرکت‌کنندگان را به مدت کافی پیگیری نکردند. هیچ مطالعه‌ای را برای ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی شناختی یا سازمانی نیافتیم. برای ارزیابی اثربخشی مداخلات ارگونومی در دندانپزشکان نیاز به انجام مطالعات بهتری داریم. بسیار محتمل است که گنجاندن نتایج مطالعات جدید نتیجه‌گیری‌های این مرور را تغییر دهند.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
دندانپزشکان بسیار مستعد ابتلا به خطرات شغلی مانند MSD هستند، که منجر به پائین آمدن کیفیت زندگی، فرسودگی شغلی، و سلامت ضعیف شده، و اغلب آنها حرفه خود را رها می‌کنند. پیشنهاد شده که ارائه مداخلات ارگونومی (ergonomic intervention)، با بهبود در سبک کار، ابزار مورد استفاده، طراحی مطب دندانپزشکی، فعالیت بدنی، وضعیت قرارگیری بدن حین کار، سطح استرس ذهنی، زمان‌بندی قرار ملاقات، یا محیط کار می‌توانند به پیشگیری از بروز WMSD کمک کنند. مرور ما اثربخشی همه این مداخلات را در پیشگیری از بروز WMSD بین افرادی که به کار دندانپزشکی می‌پردازند، اعم از دندانپزشک، متخصص بهداشت دندان، دستیاران دندانپزشکی، پرستار دندانپزشکی، یا دانشجویان دندانپزشکی، ارزیابی کرد. ما ارزیابی کردیم که این اقدامات تا چه حد از بروز WMSDهای جدید پیشگیری می‌کنند، نه اینکه چگونه از شدت آنها می‌کاهند، یا اینکه چگونه WMSDهای موجود را از بین می‌برند. اثربخشی مداخلات ارگونومی را بر تعداد WMSDهای تشخیص داده شده توسط پزشک، دردی که خود فرد گزارش می‌کند، یا توانایی کار، ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
ما دو مطالعه را با ۲۱۲ شرکت‌کننده پیدا کردیم که در مراکز یا کلینیک‌های دندانپزشکی در ایران و ایالات متحده انجام شدند. هر دو مطالعه مداخلات ارگونومی جسمانی را ارزیابی کردند. یک مطالعه به بررسی یک مداخله ارگونومی جامع، شامل آموزش، اصلاح ایستگاه کار، و یک برنامه ورزشی منظم پرداخت، و مطالعه دیگر دو نوع ابزار مختلف را ارزیابی کرد که برای انجام یک پروسیجر دندانپزشکی استفاده می‌شود. مطالعه نخست نشان داد که مداخله جامع ارگونومی درد عضلانی‌اسکلتی را در اندام تحتانی کاهش نداد. مطالعه دوم دریافت که افرادی که از دو نوع ابزار مختلف برای تراشیدن پلاک‌های دندانی استفاده کردند، سطوح مشابهی را در درد آرنج و شانه نشان دادند. این مطالعات کاستی‌هایی داشتند، مانند متدولوژی ضعیف و زمان کوتاه پیگیری، بنابراین نمی‌توانیم براساس یافته‌های آنها به نتیجه‌گیری قطعی برسیم.
ما هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که اثربخشی مداخلات ارگونومی شناختی یا سازمانی را ارزیابی کند. برای ارزیابی اثرات مداخلات ارگونومی جسمانی، شناختی و سازمانی به انجام مطالعاتی نیاز داریم که بهتر طراحی شوند، اجرا شوند و گزارش شوند.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
برای یافتن مطالعات منتشر شده تا آگوست ۲۰۱۸ به جست‌وجو پرداختیم.
دوره ۲۰۱۹، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های هموگلوبینوپاتی‌های گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین، را که از جست‌وجوهای پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیک و جست‌وجوی دستی مجلات و کتاب‌های خلاصه‌مقالات کنفرانس گردآوری شدند، جست‌وجو کردیم. ما فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را جست‌وجو کردیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو: ۱ آگوست ۲۰۱۹.
ما همچنین نه بانک اطلاعاتی آنلاین را جست‌وجو کردیم (PubMed؛ Google Scholar؛ ClinicalTrials.gov؛ پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت؛ پایگاه اطلاعاتی منابع علمی سلامت در آمریکای لاتین و کارائیب، ایندکس مدیکوس آفریقا، ایندکس مدیکوس برای منطقه جنوب شرقی آسیا، ایندکس مدیکوس برای منطقه مدیترانه شرقی، Indexing of Indian Medical Journals). ما فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را جست‌وجو کردیم و با هماتولوژیست‌ها، کارشناسان رشته‌های دندانپزشکی، سازمان‌ها، شرکت‌های داروسازی و محققانی که در این زمینه کار می‌کنند، تماس گرفتیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو: ۲۲ جولای ۲۰۱۹.
درمان مشکلات دندانی و ارتودنسی در تالاسمی
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط را به اینکه مشکلات دندانی و ارتودنسی در افراد مبتلا به تالاسمی چگونه به بهترین شکل درمان می‌شوند، بررسی کردیم.
پیشینه
گلبول‌های قرمز رنگدانه حامل اکسیژن را به نام هموگلوبین می‌سازند. در تالاسمی، به دلیل نقایص (جهش‌ها) در دو نوع خاص از ژن‌ها، هموگلوبین طبیعی نیست و منجر به طبقه‌بندی تالاسمی آلفا (α) یا بتا (β) می‌شود. حدود ۵% از جمعیت جهان حاملین جهشی هستند که باعث می‌شود ژن آلفا‐گلوبین فقط به‌طور نسبی عمل کند یا اصلا عمل نکند، برای ژن بتا‐گلوبین میزان حاملین حدود ۱,۵% است و هر ساله میلیون‌ها نفر دیگر شناسایی می‌شوند. هر دو نوع تالاسمی عمدتا در کمربند جغرافیایی از کشور‌هایی یافت می‌شوند که از جنوب صحرای آفریقا، از منطقه مدیترانه و خاورمیانه، تا جنوب و جنوب شرقی آسیا امتداد دارند. در حال حاضر به دلیل اینکه افراد از کشوری به کشور دیگر می‌روند، این اختلالات اکنون در بسیاری از مناطق دیگر جهان نیز مشاهده می‌شوند.
هنگامی که افراد دو نسخه را از ژن جهش‌یافته به ارث می‌برند، هموگلوبین معیوب در گلبول‌های قرمز، اکسیژن را به‌طور طبیعی درون بدن رها نمی‌کنند، و منجر به علائم تالاسمی می‌شوند. این سلول‌های معیوب در اندام‌های بدن و سلول‌های مغز استخوان ایجاد شده و باعث آسیب بافت و مرگ سلول می‌شوند. این امر منجر به کم‌خونی یعنی کاهش گلبول‌های قرمز می‌شود. کمبود اکسیژن ناشی از کم‌خونی می‌تواند عملکرد طبیعی ارگان‌ها را متوقف کند، بنابراین بسته به شدت این بیماری، ترانسفیوژن‌های خون اغلب برای اصلاح افت سلول‌های قرمز خون مورد نیاز هستند. بدن سعی می‌کند با افزایش تعداد گلبول‌های قرمز خون سازنده که باعث گسترش فضا‌های مغز استخوان می‌شوند، به‌طور طبیعی این کم‌خونی را جبران کند. در جمجمه، گونه‌ها و استخوان‌های فک، این مغز استخوان در حال گسترش، منجر به تورم استخوانی غیرطبیعی می‌شود، که منجر به ناهنجاری فک شده و دندان‌ها در وضعیت صحیح خود قرار نمی‌گیرند (مال‌اوکلوژن (malocclusion) نامیده می‌شود). مشکلات مربوط به گفتار، غذا خوردن و ظاهر، ناشی از تغییرات شدید در صورت و فک هستند. این ویژگی‌های قابل مشاهده می‌توانند در افراد مبتلا به تالاسمی دیسترس ایجاد کرده و بر کیفیت زندگی آنها تاثیر منفی داشته باشند.
از آن‌جایی که افراد مبتلا به تالاسمی ناگزیر هستند برای زنده ماندن و مدیریت عوارض مرتبط با درمان طولانی‌مدت بیماری، بر مقابله با تاثیر جدی کم‌خونی بر سلامت عمومی خود متمرکز شوند، ممکن است از سایر مشکلات دندانی مانند پوسیدگی دندان، بیماری لثه، عفونت‌ها و غیره غافل شوند. در نتیجه عفونت‌های عادی دندان ممکن است شدیدتر شده و نیاز به درمان پیشرفته داشته باشند. قبل از شروع هر نوع درمان دندانپزشکی در افراد مبتلا به تالاسمی، پزشکان باید هم شرایط زمینه‌ای و هم اثرات منجر به کم‌خونی یا درمان آن را در نظر بگیرند. درمان دندانپزشکی ممکن است در افراد مبتلا به تالاسمی که طحال خود را برداشته‌اند، به ویژه خطرناک باشد، چرا که ممکن است آنها را در معرض عفونت‌هایی قرار دهد.
با توجه به اثرات قابل توجه مشکلات دندانی و ارتودنسی بر زندگی افراد مبتلا به تالاسمی، یافتن بهترین راه برای درمان موثر آنها مهم است. با این حال، به دلیل فقدان اطلاعات در منابع علمی، هیچ دستورالعملی برای پیشنهاد بهترین برنامه درمانی وجود ندارد. بنابراین، هدف ما جست‌وجوی هرگونه شواهد مربوط به درمان عوارض دندانی و ارتودنسی در افراد مبتلا به تالاسمی و در دسترس قرار دادن آن برای ارائه دهندگان مراقبتهای سلامت و همچنین افراد مبتلا به این بیماری بود.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا این تاریخ به‌روز هستند: ۲۲ جولای ۲۰۱۹.
ویژگی‌های کارآزمایی
ما عناوین ۳۵,۲۰۲ منبع را غربالگری کردیم، اما هیچ‌کدام از آنها برای ورود به مرور ما مناسب نبودند.
نتایج اصلی
نیاز به انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (کارآزمایی‌هایی که در آنها درمان‌های مختلف مقایسه می‌شوند و افراد به‌طور تصادفی برای یک درمان یا درمان دیگر انتخاب می‌شوند) با کیفیت بالا وجود دارد که به بررسی گزینه‌های مختلف درمان برای عوارض دندانی و ارتودنسی در افراد مبتلا به تالاسمی بپردازند.
| صفحه ۱ از ۱ |
