آیا مداخلات ترک دخانیات که حین درمان اعتیاد به مواد مخدر یا در حال بهبودی اعمال می‌شوند، به ترک استعمال‌کنندگان دخانیات کمک می‌کنند؟

پیشینه

مصرف دخانیات، اصلی‌ترین علت مرگ‌ومیر قابل ‌پیشگیری در سراسر جهان بوده و نرخ سیگار کشیدن به ویژه میان افرادی که وابسته به الکل یا مواد مخدر دیگر هستند، بالا است. معمولا به کسانی که تحت درمان برای اعتیاد به الکل یا مواد مخدر قرار دارند، درمان برای کمک به ترک سیگار هم‌زمان پیشنهاد نمی‌شود. این نگرانی وجود دارد که تلاش برای توقف مصرف سیگار، ممکن است تمایل به بهبودی از دیگر اعتیادها را در افرادی که تحت درمان قرار دارند، کاهش دهد.

ویژگی‌های مطالعه

به دنبال مطالعاتی بودیم که افراد سیگاری بزرگسالی را که در حال درمان بودند یا درمان سوءمصرف مواد را تکمیل کرده بودند، در بیمارستان، به صورت سرپایی یا در سطح جامعه وارد کرده و آن‌ها را به‌ صورت تصادفی در گروه کمک به ترک سیگار یا کنترل قرار دادند. آخرین جست‌وجو را در آگوست ۲۰۱۶ انجام دادیم. تعداد ۳۴ مطالعه منتشر شده را یافتیم. انواع درمان‌های ترک سیگار آزموده‌شده عبارت بودند از: مشاوره (که ممکن است یک جلسه مشاوره کوتاه یا چندین جلسه حمایت رفتاری به صورت فردی یا گروهی باشد)؛ دارو (که دارو‐درمانی خوانده می‌شود؛ شامل هر نوعی از درمان جایگزینی نیکوتین، با یا بدون داروهایی که به سیگاری‌ها برای ترک سیگار کمک می‌کنند)؛ یا ترکیبی از مشاوره و دارو‐درمانی. نتایج کارآزمایی‌ها را به شکل جداگانه برای هریک از این انواع درمان ترکیب کردیم، گرچه کارآزمایی‌های مختلف از درمان‌های متفاوتی استفاده کردند. افراد حاضر در گروه کنترل، درمان معمول را دریافت کردند، مشاوره کوتاهی را درباره ترک سیگار گرفته یا در فهرست انتظار برای دریافت درمان در آینده قرار گرفتند. اغلب کارآزمایی‌ها، تعدادی را از افرادی که سیگار کشیدن را حداقل به مدت شش ماه پس از آغاز درمان ترک کردند، ارزیابی کردند، گرچه برخی مطالعات را با زمان کوتاه‌تر نیز برگزیدیم.

نتایج کلیدی

یازده مطالعه با ۱۸۰۸ شرکت‌کننده، تاثیرات انواع مختلف دارو‐درمانی را آزمودند. شواهدی وجود داشت که افراد دریافت‌کننده دارو‐درمانی، بیشتر در ترک سیگار موفق بودند. دوازده مطالعه با ۲۲۲۹ شرکت‌کننده، درمان‌های ترکیبی دارو‐درمانی و مشاوره را سنجیدند. شواهدی وجود داشت که افراد دریافت‌کننده درمان ترکیبی، بیشتر در ترک کردن سیگار موفق بودند. یازده مطالعه با ۱۷۵۹ شرکت‌کننده، اثرات مشاوره را در مقایسه با مراقبت معمول به آزمایش گذاشتند. ترکیب این نتایج، نشان‌دهنده شواهد مثبت مشاوره به‌تنهایی نبودند.

یازده مطالعه با ۲۲۳۱ شرکت‌کننده، خودداری افراد را از مصرف الکل و دیگر مواد مخدر گزارش کردند. ارائه مداخلات ترک دخانیات باعث نشد که افراد بیشتری به مصرف الکل یا سایر مواد مخدر برگردند.

ما هیچ شواهدی را پیدا نکردیم که بیانگر اختلاف میان افرادی باشد که هنگام آغاز درمان برای مصرف مواد مخدر یا پس از بهبودی، درمانی را برای ترک سیگار دریافت کرده باشند. نتایج هم‌چنین برای افرادی که به دلیل مصرف الکل تحت درمان قرار داشته و برای افرادی که برای دیگر مواد مخدر مانند هروئین درمان دریافت می‌کردند، مشابه بود.

کیفیت شواهد

سطح کیفیت این شواهد را پائین ارزیابی کردیم. بسیاری از مطالعات، جزئیات کافی را درباره روش‌هایی که از آن‌ها استفاده کردند، ارائه ندادند. همچنین این مطالعات انواع بسیار متفاوتی را از درمان در نظر گرفتند که انجام مقایسه را چالش‌برانگیز می‌ساخت.

حمایت مالی صنعت و پیامدهای تحقیقات

نتایج مطالعات بالینی در مورد داروها و تجهیزات پزشکی بر نحوه عملکرد پزشکی پزشکان و در نتیجه درمان‌هایی که به بیماران ارائه می‌شود، تاثیر می‌گذارد. با این حال، تحقیقات بالینی به‌طور فزاینده‌ای توسط شرکت‌های تولیدکننده این محصولات حمایت می‌شوند، یا به این دلیل که شرکت‌ها یا مستقیما مطالعات را انجام می‌دهند، یا به‌طور کامل، یا به‌طور نسبی آن‌ها را تامین مالی می‌کنند. تحقیقات قبلی نشان داده که مطالعات مورد حمایت صنایع داروسازی بیشتر از مطالعات با سایر منابع حمایتی مالی، احتمال دارد از داروی حامی حمایت مالی کنند. این نشان می‌دهد که مطالعات حمایت‌شده توسط صنعت به نفع محصولات تولید شده حامی مالی، سوگیری می‌کنند.

این مرور به‌روزرسانی یک مرور قبلی است که به حمایت از مطالعات دارویی و تجهیزات پزشکی می‌پردازد. هدف اولیه مرور آن بود که نتایج منتشرشده و نتیجه‌گیری‌های کلی برآمده از مطالعات دارویی و تجهیزات پزشکی حمایت شده از سوی صنعت، در مقایسه با مطالعاتی با منابع مالی دیگر، بیشتر منجر به نفع محصولات حامی مالی می‌شود یا خیر. هدف دوم آن بود که ببینیم مطالعات حمایت‌شده از سوی صنعت در مقایسه با مطالعاتی با منابع دیگر مالی، از روش‌هایی استفاده می‌کنند که خطر سوگیری را افزایش می‌دهند یا خیر. در این به‌روزرسانی، جست‌وجوی جامعی را از تمام مقالات مرتبط در مورد مطالعات تجربی منتشرشده از سال ۲۰۱۰ تا فوریه ۲۰۱۵ انجام داده و ۲۷ مقاله جدید را وارد کردیم که در مجموع ۷۵ مقاله جدید در مرور ما گنجانده شدند.

مطالعات دارویی و تجهیزات پزشکی انجام‌شده با حمایت صنایع، در مقایسه با مطالعات دارویی و تجهیزات پزشکی حمایت‌نشده از سوی صنعت، تاثیر بیشتری را به نفع محصولات حمایت‌شده (خطر نسبی (RR): ۱,۲۷، ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۱.۱۷ تا ۱.۳۷)، نتایج مشابهی را برای آسیب‌ها (RR: ۱.۳۷؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۴ تا ۲.۹۳) و نتیجه‌گیری کلی مطلوب (RR: ۱.۳۴؛ ۹۵% CI؛ ۱.۱۹ تا ۱.۵۱) نشان دادند. تفاوتی را بین مطالعات حمایت‌شده و حمایت‌نشده از سوی صنعت از نظر عوامل روش‌شناسی استاندارد که احتمال دارد خطر سوگیری را افزایش دهند، به جز در مورد کورسازی مطالعه، ندیدیم: مطالعات حمایت‌شده از سوی صنعت نسبت به مطالعات حمایت‌نشده اغلب نتایج کورسازی قانع کننده‌تری را ارائه دادند. در مطالعات حمایت‌شده از سوی صنعت نسبت به مطالعات حمایت‌نشده، توافق کمتری بین نتایج و نتیجه‌گیری‌ها دیده شد، RR: ۰.۸۳ (۹۵% CI؛ ۰.۷۰ تا ۰.۹۸). تفاوتی را بین مطالعات دارویی و تجهیزات در رابطه میان حمایت مالی و نتیجه‌گیری‌ها نیافتیم. تجزیه‌و‌تحلیل‌های ما نشان می‌دهد که مطالعات دارویی و تجهیزات پزشکی با حمایت مالی از سوی صنعت، نسبت به مطالعات دارویی و تجهیزات پزشکی بدون حمایت مالی از سوی صنعت، اغلب به نفع محصولات حامی مالی است، که ناشی از سوگیری است و با ابزار ارزیابی «خطر سوگیری» استاندارد توضیح داده نمی‌شود.